Αγγούρι – βιολογική καλλιέργεια στον κήπο μας Σχολιάστε

Εποχή μεταφύτευσης: υπαίθρια, (ανάλογα τις θερμοκρασίες της περιοχής σας), από Απρίλιο έως Ιούνιο.

Συγκομιδή: περίπου 2 μήνες μετά τη φύτευση των σπορόφυτων. Θα διαρκέσει περίπου 6 εβδομάδες.

Το καλοκαίρι είναι ιδανική εποχή για να καλλιεργήσουμε το αγαπημένο μας κηπευτικό, ώστε να συγκομίσουμε τους πρώτους καρπούς περίπου 2 μήνες μετά τη φύτευση του.

Τόση ήταν η αγάπη του Νέρωνα και του Τιβέριου για το αγγούρι, που είχαν διατάξει την κατασκευή θερμαινόμενων χώρων ώστε να μπορούν να το απολαμβάνουν καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου. Απολύτως λογικό, αφού η αγγουριά (Cucumis sativus), το φυτό με τον πιο αγαπητό καλοκαιρινό καρπό, που συνδυάζει δροσερή γεύση και τραγανή υφή, χρειάζεται αυξημένες θερμοκρασίες για να ευδοκιμήσει. Γι’ αυτό άλλωστε και το καλοκαίρι είναι η ιδανική εποχή φύτευσης σποροφύτων στην ύπαιθρο, με δυνατότητα συλλογής των καρπών περίπου 2 μήνες αργότερα.

Απόδοση: θα συγκομίσουμε περίπου 3-5 κιλά αγγούρια από κάθε φυτό.

Πότισμα: μετά τη φύτευση και για 3 ημέρες χορηγούμε νερό καθημερινά. Έπειτα, ποτίζουμε κάθε δεύτερη μέρα.

Διατροφική αξία: Το αγγούρι με την υψηλή περιεκτικότητα σε νερό (95%) και μόλις 15 θερμίδες ανά 100γρ. πρόκειται για μια τροφή ιδανική για δίαιτα, η οποία παράλληλα μας αποδίδει μεγάλο αριθμό θρεπτικών στοιχείων αφού είναι πλούσια σε υδατάνθρακες, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, C, καθώς και σε ασβέστιο, μαγνήσιο, κάλιο, φώσφορο αλλά και αμινοξέα.

Η καλλιέργεια του αγγουριού.

Υποστύλωση αναρριχώμενων: Στην περίπτωση της επιλογής αναρριχώμενης αγγουριάς (για την κάλυψη των αναγκών μιας τετραμελούς οικογένειας επαρκούν περίπου 12  – 16 σπορόφυτα, ανάλογα με την παραγωγικότητα της ποικιλίας) θα χρειαστεί να υποστυλώσουμε τα φυτά μας.

Προτού ξεκινήσουμε τη διαδικασία δημιουργίας του «σκελετού», αφρατεύουμε το χώμα της καλλιεργήσιμης έκτασης με φρέζα ή μια τσάπα. Επιλέγουμε πασσάλους ύψους ανάλογου με το ύψος που μπορεί να αγγίξει η προτιμητέα ποικιλία (π.χ. για αναρριχώμενη ποικιλία που μπορεί να φθάσει τα 2μ επιλέγουμε πασσάλους ύψους 1,5 μ.)  και τους τοποθετούμε στο έδαφος σε αποστάσεις περίπου 1μ. και επαρκές βάθος για την στήριξη, γύρω στα 20εκ.

Η χρήση των πασσάλων σε αναρριχώμενες ποικιλίες είναι απαραίτητη για την αποφυγή επαφής των καρπών με το έδαφος, λόγω της μείωσης της ποιότητας των καρπών, οι οποίοι θα κιτρινίσουν ή και θα σαπίσουν. Επιπλέον, για τη στήριξη των φυτών τοποθετούμε καλάμια ή ξύλινους πασσάλους κι αποφεύγονται οι μεταλλικοί, εξαιτίας της εύκολης θέρμανσης τους κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου με αποτέλεσμα τα τρυφερά μέρη του φυτού να υποστούν εγκαύματα.

Επεξεργασία εδάφους και φύτευση.

Σε κάθε γραμμή φύτευσης ρίχνουμε μείγμα από φυτόχωμα, κομπόστ και καλά χωνεμένη κοπριά εμπλουτίζοντας το με κάποιο σκεύασμα ασβεστίου, το ενσωματώνουμε καλά σε βάθος με ένα πατόφτυαρο κι ύστερα ισιώνουμε την επιφάνεια με μια τσουγκράνα.  Για να καλυφθούν οι ανάγκες των φυτών σε θρεπτικά στοιχεία, προσθέτουμε ένα βιολογικό βασικό λίπασμα τύπου 6-8-15 ή 11-15-15.

Κατά τη μεταφύτευση, τοποθετούμε τα φυτά σε απόσταση 40εκ. μεταξύ τους, σε ανοιγμένους λάκκους ανάλογους της μπάλας χώματος των φυτών, δίνοντας προσοχή κατά την αφαίρεση τους από τα γλαστράκια να μη χαλάσει και σκεπάζουμε με χώμα πιέζοντας ελαφρώς γύρω από το λαιμό ώστε να στηριχθούν τα φυτά μας, αλλά να μην ασφυκτιούν οι ρίζες.

Τέλος για να ξεπεράσουν γρήγορα τα φυτά μας το σοκ της μεταφύτευσης μπορούμε να ποτίσουμε με ένα ποτιστήρι στο οποίο έχουμε διαλύσει κάποιο σκεύασμα που περιέχει εκχύλισμα φυκιών.

Καλλιεργητικές τεχνικές μετά τη φύτευση.

Κατά την ανάπτυξη των φυτών γίνεται αφαίρεση των γερασμένων, παλιών φύλλων και αυτών που έχουν αρχίσει να σαπίζουν.

Ανά 15-20 ημέρες σκαλίζουμε το χώμα γύρω από τα φυτά ώστε να καταστραφούν τα αγριόχορτα αλλά και για να σπάσει η κρούστα του εδάφους που εμποδίζει τον καλό αερισμό και το σωστό πότισμα του ριζικού συστήματος.

 

Για να διακλαδίζεται συνεχώς το φυτό μας, κορφολογούμε κάθε βλαστό που βγαίνει, αφήνοντας 1-2 φύλλα.

Φυτοπροστασία

Ένας εχθρός της καλλιέργειας μας είναι οι μελίγκρες τις οποίες καταπολεμούμε με σαπουνόνερο ( διαλύουμε 2 κουτ. της σούπας πράσινο σαπούνι και 1 κουτ. της σούπας φωτιστικό οινόπνευμα σε 1 λίτρο νερό). Σε περίπτωση υψηλής προσβολής, μπορούμε να ψεκάσουμε τα φυτά με βιολογικά εντομοκτόνα.

Για τα σκουλήκια (προνύμφες εντόμων) που τρώνε τα φύλλα, ψεκάζουμε με κάποιο βιολογικό εντομοκτόνο που περιέχει βάκιλο Θουριγγίας.