Πως καλλιεργούμε Άνηθο σε ζαρντινιέρα; Σχολιάστε

Ο άνηθος ( Anethum graveolens) είναι ένα μονοετές φυτό το οποίο είναι ευκολότερο να περιγραφεί σε όποιον δεν το γνωρίζει συγκρινόμενο με κάποια πιο γνωστά συγγενικά του είδη. Έτσι χάρη στα δαντελωτά του φύλλα δεν είναι δύσκολο να τον μπερδέψεις με τον μάραθο, από τον οποίο ξεχωρίζει λόγω του χαμηλότερου ύψους ενώ σε άρωμα και γεύση τα χλωρά του μέρη θυμίζουν αρκετά το μαϊντανό. Ακόμη οι σπόροι του μυρίζουν όπως αυτοί του μάραθου, η γεύση τους όμως είναι πολύ πιο πιπεράτη.

Ο ευωδιαστός άνηθος έχει καταγωγή από την ανατολική μεσόγειο όπου και άρχισε να καλλιεργείται πριν από περίπου 30 αιώνες. Στον αρχαίο κόσμο η χρήση των σπόρων του στη μαγειρική δεν ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη ενώ τους προτιμούσαν για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Επίσης με τους βλαστούς του έπλεκαν στεφάνια για τις γιορτές. Στο «Περί Ύλης Ιατρικής» του Διοσκουρίδη (σύγγραμμα του 1ου αιώνα) αναγράφεται ο ανήθινος οίνος, ένα ορεκτικό και διουρητικό κρασί που παρασκευάζεται με την προσθήκη κοπανισμένων σπόρων άνηθου στο μούστο και το ανήθινον μύρον, ένα αρωματισμένο από τα άνθη του λάδι, το οποίο θεραπεύει πολλές παθήσεις χάρη κυρίως στη θερμαντική του δράση. Σήμερα ο ανηθόσπορος ως αρωματικός, ορεκτικός και χωνευτικός μαζί χρησιμοποιείται στην ποτοποιεία και την μαγειρική. Νοστιμίζει συνήθως σούπες, ψωμιά και το παραδοσιακό ξινολάχανο. Λιγότερο διαδεδομένη είναι η χρήση των νωπών του φύλλων, τα οποία ωμά και ψιλοκομμένα ταιριάζουν πολύ σε τουρσιά, ψητές πατάτες, μανιτάρια αλλά και σε είδους σάλτσα που βασίζεται στο γιαούρτι.

Η καλλιέργεια του άνηθου

Με λεπτά, αρωματικά φύλλα ο άνηθος είναι ένα φυτό που είτε σπέρνεται είτε μεταφυτεύεται απευθείας στο χώμα ή σε ζαρντινιέρα. Όταν συγκομίζεται δεν ξεπερνάει τα 40-50εκ. ενώ το ύψος του μπορεί να φτάσει και το 1μ. Αν και γενικά προτιμά σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες, χρειάζεται προστασία από παγετούς και ψυχρούς βόρειους ανέμους. Για να επιτευχθεί αυτό σπέρνεται την άνοιξη, διαφορετικά μπορεί να τοποθετηθεί σε σπορείο ή να προστατευθεί με διαφανές νάιλον στο οποίο ανοίγονται τρύπες για καλύτερο αερισμό.

Σπορά σε ζαρντινιέρα

Εποχή σποράς: από τα μέσα της άνοιξης έως τα μέσα του χειμώνα.

Εποχή συγκομιδής: 2 ½ με 3 μήνες μετά τη σπορά.

Λόγω της ιδιαιτερότητας του φυτού, που αναπτύσσει μεγάλη ρίζα, επιλέγουμε μια ψιλή ζαρντινιέρα ύψους 25-30εκ. Ανοίγουμε τρύπες στον πυθμένα της και ρίχνουμε 4-5 εκ ελαφρόπετρα για την καλύτερη στράγγιση του νερού. Επιπλέον για να ενισχύσουμε την παραγωγή, δεν επιλέγουμε ένα απλό φυτόχωμα για λαχανικά αλλά κάποιο υπόστρωμα για σπορεία, το οποίο έχει περισσότερα θρεπτικά συστατικά, και γεμίζουμε με αυτό τη ζαρντινιέρα φροντίζοντας να αφήσουμε 10 εκ. κενό κάτω από το χείλος της. Έπειτα ρίχνουμε 2-3 πρέζες ή 1γρ σπόρο από την ποικιλία της αρεσκείας μας και καλύπτουμε με κοσκινισμένο χώμα, τόσο ώστε απλώς να μη φαίνονται οι σπόροι. Για ταχύτερη βλάστηση ποτίζουμε με το ποτιστήρι, στο οποίο έχουμε ρίξει ορμόνη ριζοβολίας.

Αν η σπορά γίνει κατά τους χειμερινούς μήνες Δεκέμβριο- Ιανουάριο, καλύπτουμε τη ζαρντινιέρα με διαφανή πλαστική μεμβράνη ώστε να προστατευθεί από το κρύο. Μετά από 3-4 ημέρες ανοίγουμε μικρές τρύπες για να αερίζονται οι σπόροι και μόλις τα φυτά γίνουν 2-3εκ. την αφαιρούμε και φυλάσσουμε τη ζαρντινιέρα σε προστατευμένο σημείο. Μόλις ο άνηθος φτάσει τα 5-6εκ. αραιώνουμε (πετάμε δηλαδή τα αδύνατα βλαστάρια, αφήνοντας τα πιο ζωηρά φυτά να απέχουν μεταξύ τους 10εκ. Στο ύψος των 15-20εκ. τα φυτά είναι έτοιμα για μεταφύτευση. Αν δεν τα μεταφυτεύσουμε και τα κρατήσουμε στη ζαρντινιέρα, τότε ξανά αραιώνουμε φροντίζοντας τα φυτά να απέχουν 15-20εκ. μεταξύ τους.

Φύτευση σε ζαρντινιέρα

Εποχή φύτευσης: από τα μέσα της άνοιξης ως τα μέσα του χειμώνα.

Εποχή συγκομιδής: 1 ½ -2 μήνες μετά τη φύτευση.

Για τη φύτευση του άνηθου επιλέγουμε μια ζαρντινιέρα μήκους 70-80 εκ. και ύψους περίπου 35 εκ. Για την καλύτερη στράγγιση του νερού τοποθετούμε και πάλι ελαφρόπετρα στον πυθμένα και δημιουργούμε ένα μείγμα από κομπόστ για λαχανικά και κοπριά σε αναλογία 2:1. Για να μειώσουμε το στρες της μεταφύτευσης, ψαλιδίζουμε 3-5 εκ. τις κορυφές των νεαρών φυτών και τους φυτεύουμε σε παράλληλες, σχεδόν εφαπτόμενες, γραμμές, φροντίζοντας τα φυτά να απέχουν μεταξύ τους 20 εκ. Τέλος ρίχνουμε γύρω από κάθε φυτό μια κουταλιά του γλυκού πλήρες οργανικό λίπασμα. Μετά τη φύτευση πιέζουμε πολύ ελαφριά το χώμα ώστε να σταθεροποιηθεί το φυτό και ποτίζουμε με ορμόνη ριζοβολίας.

Καλλιεργητικές φροντίδες

Μετά τη φύτευση ποτίζουμε φθινόπωρο- χειμώνα 1-2 φορές ενώ το καλοκαίρι 3-4 φορές την εβδομάδα. Κάθε 20-25 ημέρες προσθέτουμε στο ποτιστήρι ένα υγρό λίπασμα αζώτου-καλίου, ιδιαίτερα αν έχει προηγηθεί συγκομιδή φύλλων.

Η συγκομιδή των φύλλων γίνεται με ένα μαχαίρι απογευματινές ώρες, καθώς το φυτό έχει την ικανότητα να αναβλαστάνει με το πότισμα.

Φυτοπροστασία

Για τυχόν σκουλήκια που τρώνε τα φύλλα τοποθετούμε μια κίτρινη χρωμοπαγίδα κόλλας ή ραντίζουμε με σκεύασμα που περιέχει βάκιλο Θουριγγίας.

Αν δούμε κιτρινοκάστανες κηλίδες στα φύλλα ή σάπισμα του κεντρικού βλαστού χαμηλά, τότε υπάρχει προσβολή του φυτού από κάποιο μύκητα και εφαρμόζουμε ένα σκεύασμα χαλκού.

Για να προστατεύσουμε τα φυτά από το κρύο τα καλύπτουμε με ένα έτοιμο πλαστικό κάλυμμα του εμπορίου ή στερεώνουμε περιμετρικά μερικούς πασσάλους για να στερεώσουμε σε αυτούς ένα φλις παγοπροστασίας.