Αχίλλεια (8 ΦΥΤΑ)

Το όνομά της το πήρε από την μυθολογία, όταν την χρησιμοποίησε ο Αχιλλέας για να σταματήσει την αιμορραγία του, μετά τον τραυματισμό του από τον Έκτορα.

Λέγεται και χιλιόφυλλο, από τα πολλά φυλλάρια των σύνθετων φύλλων του.

Στην Σουηδία την αποκαλούν και λυκίσκο των λιβαδιών, επειδή χρησιμοποιείται για την παρασκευή ειδικής μπύρας.

Είναι πολυετής πόα, ύψους 50 – 80 εκ., με βλαστό που αποτελείται από μια ροζέτα (ακτινωτή διάταξη των φύλλων γύρω από ένα σημείο συνήθως στη βάση) με πτεροειδή φύλλα, που έχουν σταχτοπράσινο χρώμα.

Τα σπορόφυτα πρέπει να ετοιμάζονται εντός θερμοκηπίου, τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο.

Ακολουθεί η μεταφύτευση και τα ποτίσματα, που στην αρχή πρέπει να είναι τακτικά και αραιώνονται όσο μεγαλώνουν τα φυτά.

Κατά την ανάπτυξη των φυτών αρκεί ένα σκάλισμα νωρίς την άνοιξη και αργότερα με ένα ξεβοτάνισμα, ελέγχονται πλήρως τα ζιζάνια.

Οικογένεια: Asteraceae

Επιστημονική ονομασία: Achillea millefolium L.

Κοινές ονομασίες: χιλιόφυλλο, τσουκνίδα του διαβόλου

Διεθνείς κοινές ονομασίες: Yarrow, common yarrow, sanguinary

Ύψος φυτού: 0,50 – 0,80 εκ.

Ιδανικό Ph εδάφους: 6,0 – 7,8

Χρώμα λουλουδιών: λευκό, κίτρινο, κόκκινο, πορτοκαλί και ροζ

Κύκλος ζωής: πολυετής

Για επαγγελματίες αγρότες: ΝΑΙ

Για ερασιτέχνες κηπουρούς: ΝΑΙ

Καλλιέργεια σε γλάστρα: ΝΑΙ (σε γλάστρες μεγάλου μεγέθους, που να στραγγίζει καλά).

Εποχή συγκομιδής: Η καλλιέργεια φτάνει σε πλήρη απόδοση σχεδόν από το πρώτο έτος.

Συλλέγεται το υπέργειο τμήμα των φυτών κατά την ανθοφορία και κατόπιν ακολουθεί η ξήρανση, που εμπειρικά πρέπει να γίνεται σε σκοτεινό, καλά αεριζόμενο χώρο.

Χρήσεις: Η δρόγη (ολόκληρο το υπέργειο φυτό-νωπό ή αποξηραμένο-που συλλέγεται την εποχή της άνθησης) της Αχίλλειας, περιέχει φλαβονοειδή (βοηθούν το σώμα να αποβάλλει τις τοξίνες), ταννίνες (βοηθούν στην πρόληψη ασθενειών παρέχοντας αντιοξειδωτικά και αντιμικροβιακά οφέλη στον οργανισμό), κουμαρίνες (φυσικός αρωματικός παράγοντας), και προαζουλένιο (αρωματικός υδρογονάνθρακας).

Το αιθέριο έλαιο της Αχίλλειας χρησιμοποιείται στην κοσμετολογία (βιομηχανία καλλυντικών), την αρωματοποιία και την αρωματοθεραπεία.

Κατάλληλη εποχή μεταφύτευσης : αρχές έως μέσα άνοιξης και μέσα έως τέλη φθινοπώρου (αναλόγως το υψόμετρο και την γεωγραφική θέση).

Αποστάσεις φύτευσης: 30 – 40 εκ. στην γραμμή και 60 – 90 εκ. μεταξύ των γραμμών.

Ευνοϊκή συγκαλλιέργεια: Τα φυτά συντροφιάς είναι μια δοκιμασμένη στο χρόνο μέθοδος κηπουρικής, που εμπλουτίζει και προστατεύει τις ευάλωτες καλλιέργειες.

Οι μηλιές, τα βατόμουρα, οι φράουλες και άλλα οπωροφόρα δέντρα, ωφελούνται σε μεγάλο βαθμό. από τους επικονιαστές, που μπορεί να φέρει η αχίλλεια.

Το μπρόκολο, τα λαχανάκια Βρυξελλών, το λάχανο, το κουνουπίδι και άλλα είδη της οικογένειας των σταυρανθών, επωφελούνται από τις εντομοαπωθητικές ικανότητες της αχίλλειας και από τα ευεργετικά έντομα που προσελκύει.

Λέγεται ότι η λεβάντα και το σκόρδο, αναπτύσσονται καλύτερα όταν φυτεύονται κοντά στην αχίλλεια.

Οι ντομάτες, είναι μια άλλη καλλιέργεια κήπου, που επωφελείται από τους επικονιαστές που προσελκύει η αχίλλεια.

Αποφύγετε να φυτέψετε αχίλλεια κοντά σε κολοκυθάκια, αγγούρια, κολοκύθες ή πεπόνια, στον κήπο σας, λόγω του ωιδίου που μπορεί να την προσβάλλει.

Πότισμα γενικά: Εάν η καλλιέργεια γίνει στο έδαφος, προτιμήστε το πότισμά της με την μέθοδο της σταγόνας και με μικρές ποσότητες νερού. Το πολύ νερό θα προκαλέσει μυκητολογικές προσβολές στο ριζικό σύστημα και θα μειώσει την μυρωδιά του φυτού.

Καταναλώνει λίγο νερό. Στα πρώτα στάδια ανάπτυξης, μέχρι το φυτό να ‘’πιάσει’’ στο έδαφος, ποτίστε (αναλόγως το έδαφος) 1 με 2 φορές την εβδομάδα. Όταν διαπιστώσετε ότι το νεαρό φυτό σας, έχει δημιουργήσει καινούργια φύλλα, αρχίστε να μειώνετε σταδιακά τα ποτίσματα. Μετά το στάδιο των 3 πρώτων μηνών, το πότισμα μπορεί να μειωθεί σε 2 με 3 τον μήνα (κατά τους ανοιξιάτικους – θερινούς μήνες) και μόνο όταν ξεραίνεται το χώμα.

Καλλιέργεια: υπαίθρια

ΠΡΟΣΟΧΗ!!!  Η χρήση των αρωματικών-φαρμακευτικών φυτών, πρέπει να γίνεται με την σύμφωνη γνώμη του ιατρού σας.