Αγκινάρα μωβ της Προβηγκίας (8 ΦΥΤΑ)

ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΑΣ

Οικογένεια: Asteraceae ή Compositae

Επιστημονική ονομασία: Cynara scolymus L.

Καταγωγή Αγκινάρας: Ανατολική Μεσόγειος – Νότια Ευρώπη, Βόρεια Αφρική

Άλλες ονομασίες: Κινάρα, Τζινάρα, Καυκαρούα

Διεθνείς ονομασίες: Artichoke, Artischaut, Artischocke, Carciofo, Alcachofa, Alcachogra

Απαιτήσεις της αγκινάρας σε κλίμα: ευδοκιμεί σε κλίμα εύκρατο, δροσερό, με ήπιο χειμώνα (χωρίς παγετούς). Οι ιδανικές θερμοκρασίες ημέρας είναι 15 – 18 °C και νύχτας, 10 – 12 °C. Μπορεί να καλλιεργηθεί και σε περιοχές με χαμηλές θερμοκρασίες (έως – 5 °C), όμως σε αυτή την περίπτωση, τα φυτά πρέπει να προφυλαχθούν, με άχυρο ή ειδικό πανί προστασίας. Σε δροσερές περιοχές, η καλλιέργεια της αγκινάρας είναι συνήθως ετήσια (εκτός εάν προφυλάσσεται το χειμώνα) και πολυετής (3 – 4 έτη), όταν είναι σε εύκρατες ή παραθαλάσσιες περιοχές. Ακόμα, είναι φυτό αρκετά ανθεκτικό στους ανέμους.

Απαιτήσεις της αγκινάρας σε έδαφος: αποδίδει καλύτερα, σε γόνιμα, καλά στραγγιζόμενα εδάφη, πλούσια σε οργανική ουσία. Ιδανικό PH: 6 – 7.

Λίπανση: καλό θα είναι, για να γίνει ολοκληρωμένη λίπανση, πριν από οποιαδήποτε ενέργεια σας, να προχωρήσετε σε ανάλυση εδάφους. Είναι μια απλή και οικονομική μέθοδος. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας και να σας δώσουμε όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες. Σε γενικές γραμμές θα λέγαμε, ότι η αγκινάρα είναι πολυετές και απαιτητικό φυτό, που απαιτεί να γίνει μια βασική λίπανση με την εγκατάσταση της καλλιέργειας.

Αποστάσεις φύτευσης: 0.60 έως 0.70 εκ., μεταξύ των φυτών και 1.00 – 1.20 μ., μεταξύ των γραμμών καλλιέργειας.

Καλλιέργεια σε γλάστρες ή δοχεία: η αγκινάρα μπορεί να καλλιεργηθεί σε μεγάλη και βαθιά γλάστρα. Επειδή είναι πολυετές φυτό, απαιτεί γλάστρα ή δοχείο μεγάλου μεγέθους, διαμέτρου τουλάχιστον 30 εκ. και βάθους 50 – 60 εκ.. Επιλέξτε πλούσιο βιολογικό υπόστρωμα, που να στραγγίζει καλά. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, προσθέστε υγρά βιολογικά λιπάσματα, πλούσια σε άζωτο. Προσέξτε οι γλάστρες σας να στραγγίζουν καλά.

Ποτίσματα στην αγκινάρα: είναι φυτό που έχει αντοχή στην ξηρασία. Όμως η έλλειψη νερού, υποβαθμίζει την ποιότητα και την τρυφερότητα των κεφαλών. Οπότε, ποτίζουμε με μικρές ποσότητες, αποφεύγοντας το νερό να ”λιμνάζει” γύρω από τα φυτά. Ο όγκος του νερού ποτίσματος είναι συνάρτηση και του εδάφους, που έχει ο κήπος ή το κτήμα σας. Ένα έδαφος που ”κρατάει” νερό, ποτίζεται πιο αραιά, σε σχέση με ένα αμμουδερό. Η συχνότητα των ποτισμάτων, εξαρτάται από την εποχή και τις θερμοκρασίες. Την άνοιξη, είναι συχνότερα απ’ ότι το χειμώνα. Η καλύτερη μέθοδος ποτίσματος είναι αυτή της σταγόνας.

Άλλες εργασίες: βοτάνισμα ή σκάλισμα αγριόχορτων, κόψιμο όλου του φυτού, μέχρι και την επιφάνεια του εδάφους, μετά την ολοκλήρωση της συγκομιδής. Αυτή η εργασία γίνεται μετά την ολοκλήρωση της ανοιξιάτικης συγκομιδής και βοηθά το φυτό να σχηματίσει νέους βλαστούς. Αραίωμα καρπών, δηλαδή αφαίρεση μικρών κεφαλών (όχι της κεντρικής), με σκοπό να αποκτήσουν, αυτές που θα παραμείνουν, ικανοποιητικό μέγεθος.

Πώς και πότε γίνεται η συγκομιδή της αγκινάρας; όταν οι κεφαλές της αγκινάρας γίνουν σφιχτές και έχουν το κατάλληλο μέγεθος, γίνεται η συγκομιδή τους. Στο ίδιο φυτό δεν ωριμάζουν όλες ταυτόχρονα, οπότε γίνεται σταδιακά. Πρώτα ωριμάζει η κεφαλή της κορυφής και μετά οι υπόλοιπες, που είναι γύρω από αυτήν. Η διαδικασία είναι χειρωνακτική. Με ένα μαχαίρι κόβουμε την κεφαλή, μαζί με κομμάτι του βλαστού που την κρατάει, μήκους 5 – 10 εκ.

Διατήρηση και αποθήκευση: έχει μικρή διάρκεια διατήρησης. Η κεφαλή μπορεί να διατηρηθεί έως 1 εβδομάδα.

Προσβολές από έντομα: αφίδες ή ψείρες (πράσινη και μαύρη), η πεταλούδα Πυραμίς, η κασσίδα, οι γυμνοσάλιαγκες και τα σαλιγκάρια.

Προσβολές από μύκητες – βακτήρια: περονόσπορος, ωίδιο και μύκητες εδάφους (βερτιτσίλιο, φουζάριο).

Προσβολές από ιώσεις: curly dwart, είναι πολύ σπάνια στη χώρα μας.

ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΓΚΙΝΑΡΑΣ

Οι αγκινάρες κατατάσσονται μεταξύ των πλουσιότερων σε αντιοξειδωτικά, λαχανικά. Έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, ενώ είναι πλούσιες σε φυτικές ίνες, βιταμίνες, μέταλλα και αντιοξειδωτικά.

Μπορεί να μειώσει την «κακή», LDL χοληστερόλη και να αυξήσει την «καλή», HDL χοληστερόλη. Το εκχύλισμα αγκινάρας, μπορεί να βοηθήσει άτομα με υψηλή αρτηριακή πίεση και να βελτιώσει την υγεία του ήπατος.

Οι αγκινάρες είναι μια μεγάλη πηγή ινών, έχει αντικαρκινικές επιδράσεις και μπορεί να σας βοηθήσει να διατηρήσετε υγιές το πεπτικό σας σύστημα, προωθώντας τα φιλικά βακτήρια του εντέρου, μειώνοντας τον κίνδυνο ορισμένων καρκίνων του εντέρου και ανακουφίζοντας τη δυσκοιλιότητα και τη διάρροια.

Βρώσιμο μέρος του φυτού: η αγκινάρα καλλιεργείται για τις ανώριμες ανθοκεφαλές ή κεφαλές. Μαζεύουμε δηλαδή, τα μπουμπούκια της, πριν ανθίσουν.

Χρήσεις: ωμή σε σαλάτες ή μεζέ για το τσίπουρο ή τη ρακί.

Στη Νότια κυρίως Ελλάδα, η αγκινάρα είναι ένα αγαπημένο λαχανικό. Υπάρχουν πολλές και ευφάνταστες συνταγές, με περισσότερο γνωστές, τις αγκινάρες αλά πολίτα, την αγκιναρόπιτα, την ομελέτα με αγκινάρες και τα αγκιναροκούκια (φρέσκα κουκιά με αγκινάρες).

Στη Σικελία, κάνουν τις αγκινάρες ψητές με παρμεζάνα. Θεωρείται ένα πεντανόστιμο ορεκτικό.

Μπορούν επίσης να γίνουν τουρσί, σε μείγμα άλμης, ξυδιού ή λαδιού και να αποθηκευτούν για μελλοντική χρήση.

Ταιριάζει καλά με: αρνί, πουλερικά, μοσχάρι και γαλοπούλα, μαύρο πιπέρι και σκόρδο, μαϊντανό, άνηθο, μέντα, λευκό κρασί, μανιτάρια, καρότα, σέλινο και πατάτες.