Αντίδι σγουρό – Wallonne (8 ΦΥΤΑ)

Παραδοσιακή ποικιλία αντιδιού, τύπου frisse (σγουρό φύλλωμα).

Καταγωγή από το Βέλγιο, συγκεκριμένα από την Περιφέρεια της Βαλλωνίας, όπου και καλλιεργείται πάρα πολλά χρόνια.

Είναι μια από τις δημοφιλέστερες ποικιλίες σγουρού αντιδιού στην Ευρώπη.

Σχηματίζει μεγάλη κεφαλή, με λεπτά σγουρά, οδοντωτά φύλλα, σκούρου πράσινου χρώματος. Σφιχτή ”καρδιά”, με λευκό-κίτρινο χρώμα. 

Προτείνεται για φθινοπωρινή καλλιέργεια, όμως στις συνθήκες της χώρας μας, μπορεί υπό προϋποθέσεις να καλλιεργηθεί και το χειμώνα.

Ιδανική για σαλάτες και μαγείρεμα.

Μπορεί να καλλιεργηθεί υπαίθρια, θερμοκηπιακά, καθώς και σε γλάστρες η δοχεία.

 

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ ΑΝΤΙΔΙΟΥ WALLONNE

Χώρα προέλευσης ποικιλίας: Βέλγιο, περιφέρεια Βαλλωνίας

Καλλιεργείται από: άγνωστο

Οι δικές μας παρατηρήσεις: μία από τις καλύτερες ποικιλίες αντιδιού με σγουρό φύλλωμα στην Ευρώπη. Μπορεί να καλλιεργηθεί με επιτυχία σε όλη την Ελλάδα. Πολύ καλός σχηματισμός κεφαλής, με πολύ καλό βάρος.

Πού μπορεί να καλλιεργηθεί στη χώρα μας: σε όλη την Ελλάδα.

Τύπος αντιδιού: κατσαρό αντίδι

Ύψος φυτού: 20 – 30 εκ.

Χρώμα φύλλων: σκούρο πράσινο, με λευκό-κίτρινο χρώμα στο κέντρο

Διάρκεια ζωής του φυτού: ετήσιο

Γεύση: πικρή (ωμό), μοιάζει με αυτή του καρυδιού (μαγειρεμένο)

Βράβευση ποιότητας ποικιλίας:  –

Μεταφύτευση – συγκομιδή: 55 – 65 ημέρες (σε ιδανικές συνθήκες)

Κατάλληλη για επαγγελματική καλλιέργεια; ΝΑΙ

Κατάλληλη για οικιακό λαχανόκηπο; ΝΑΙ

Απόδοση (παραγωγικότητα): πολύ παραγωγική

Συσκευασία για ερασιτέχνες: δισκάκι των 8 φυτών

Συσκευασία για επαγγελματίες: δίσκος 228 φυτών (κατόπιν συνεννόησης)

Πιστοποίηση βιολογικών φυτών – φορέας: ΔΗΩ

Έλεγχος φυτοϋγείας: ΚΕΠΠΥΕΛ Γιαννιτσών

 

ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΑΣ

Οικογένεια: Asteraceae

Επιστημονική ονομασία: Chichorium endivia L.

Καταγωγή Αντιδιού: φυτό ιθαγενές των παραμεσόγειων χωρών και ανατολικών Ινδιών

Άλλες ονομασίες: –

Διεθνείς ονομασίες: Endive, Chicoree, Endive Frisse, Endivie, Indivia, Endive Escarola, градинска жлъчка, Endiv, Sydcikoria, Endiivi.

Τύποι Αντιδιού: το αντίδι, έχει δυο βασικούς τύπους, α) Κατσαρό ή σγουρό αντίδι (Cichorium endivia var. crispa): τα φύλλα αυτού του τύπου, είναι πιο στενά, σγουρά και τα φυτά έχουν μεγαλύτερο μέγεθος (απλώνουν περισσότερο). Είναι γνωστά διεθνώς, ως Αντίδια Frisse. β) Πλατύφυλλο, Σκαρόλα ή Batavia (Cichorium endivia var. latifolia): τα φύλλα είναι πλατιά, ζαρωμένα, ελαφρώς οδοντωτά. Σχηματίζουν μεσαίου μεγέθους κεφαλή, διαμέτρου περίπου 30 εκ. Είναι διεθνώς γνωστά, ως Escarole.

Απαιτήσεις του αντιδιού σε κλίμα: είναι φυτό ψυχρής εποχής, με αντοχή στις χαμηλές θερμοκρασίες και τον ελαφρύ παγετό. Η ιδανική θερμοκρασία είναι από 15 έως 18 °C, η ελάχιστη 7 °C και η μέγιστη 24 °C. Σε υψηλές θερμοκρασίες τα φύλλα του είναι πολύ πικρά (υποβάθμιση προϊόντος), ενώ σε χαμηλές μειώνεται η πικράδα και η ποιότητα είναι ανώτερη.

Όπως και στα περισσότερα φυλλώδη λαχανικά, όταν κατά την καλλιέργεια υπάρχουν υψηλές θερμοκρασίες και μεγάλη διάρκεια της ημέρας, τότε το αντίδι ”ξεβλαστώνει”. Το ”ξεβλάστωμα” είναι η πρόωρη άνθιση του αντιδιού, με αποτέλεσμα το φυτό να μην είναι βρώσιμο.

Απαιτήσεις του αντιδιού σε έδαφος: αποδίδει καλύτερα, σε γόνιμα, καλά στραγγιζόμενα εδάφη, πλούσια σε οργανική ουσία. Ιδανικό PH: 5.0 – 7.5.

Λίπανση: καλό θα είναι, για να γίνει ολοκληρωμένη λίπανση, πριν από οποιαδήποτε ενέργεια σας να προχωρήσετε σε ανάλυση εδάφους. Είναι μια απλή και οικονομική μέθοδος. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας και να σας δώσουμε, όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες. Σε γενικές γραμμές θα λέγαμε ότι, το αντίδι εκτός από την προσθήκη Αζώτου, Φωσφόρου και Καλίου, είναι απαιτητικό σε Μαγγάνιο, Βόριο και Ασβέστιο.

Αποστάσεις φύτευσης:  20 – 35 εκ. μεταξύ των φυτών πάνω στην γραμμή καλλιέργειας, και 40 – 60 εκ. μεταξύ των γραμμών καλλιέργειας (η απόσταση του διαδρόμου, μεταξύ των φυτών).

Καλλιέργεια αντιδιού, σε γλάστρες ή δοχεία: Η καλλιέργεια του αντιδιού σε δοχεία ή γλάστρες, θεωρείται σχετικά εύκολη, εάν ακολουθήσετε μερικούς βασικούς κανόνες. α) οι γλάστρες ή τα δοχεία που θα καλλιεργήσετε αντίδι, πρέπει να έχουν βάθος τουλάχιστον 20 – 30 εκ., και η διάμετρος τους στο επάνω μέρος να είναι τουλάχιστον 30 εκ. Πρέπει να προσέξετε, ώστε οι οπές στράγγισης στην βάση τους να είναι καλά ανοιχτές ή να ανοίξετε και άλλες, ώστε το νερό του ποτίσματος να στραγγίζει καλά από το υπόστρωμα. β) επιλέξτε βιολογικό υπόστρωμα για καλλιέργεια λαχανικών. Αποφύγετε αυτά που έχουν σβόλους ή πέτρες, γιατί θα εμποδίσουν τον σχηματισμό των ριζών. Εάν έχετε δικό σας υπόστρωμα π.χ. από κομποστοποίηση και είναι καλά απολυμασμένο, κοσκινίστε το καλά και ”σπάστε” με τα χέρια σας τυχόν σβόλους, όταν το τοποθετείτε στην γλάστρα. γ) αφού γεμίσουμε τις γλάστρες μας με το υπόστρωμα, ανοίγουμε με το χέρι μας τρύπες, για να φυτέψουμε τα φυτά του αντιδιού. Τοποθετούμε τα φυτά στο υπόστρωμα και τα σκεπάζουμε με προσοχή, ώστε η ρίζα του φυτού να είναι όλη μέσα στο υπόστρωμα. Ποτίζουμε ελαφρά, γύρω από κάθε φυτό. Σε κάθε γλάστρα, με διάμετρο 30 εκ. τοποθετούμε 2 – 3 φυτά. δ) διατηρείστε το υπόστρωμα της γλάστρας σταθερά υγρό, με μικρές ποσότητες νερού, καθ΄ όλη την διάρκεια της καλλιέργειας. ζ) τοποθετήστε τις γλάστρες σας, σε σημείο με αρκετή ηλιοφάνεια (6 – 8 ώρες την ημέρα). Όταν οι θερμοκρασίες της άνοιξης αυξηθούν, μεταφέρετε τις γλάστρες σας, σε ημι-σκιερή θέση. Σημεία Προσοχής: 1) το υπόστρωμα που θα επιλέξετε, πρέπει να είναι το κατάλληλο. Χώμα από τον κήπο ή αποξηραμένα φύλλα, δεν έχουν συνήθως τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία, για μια ικανοποιητική ανάπτυξη των φυτών. 2) τα φυτά που μεγαλώνουν σε γλάστρα, μεγαλώνουν σε έναν περιορισμένο χώρο. Πρέπει να προσθέτετε, ανά τακτά χρονικά διαστήματα (ανά 15 ημέρες), υγρά βιολογικά λιπάσματα, ώστε να μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους σε θρεπτικά στοιχεία. 3) κρατάμε σταθερά υγρό το έδαφος, χωρίς αυτό να ”λιμνάζει” γύρω από τα φυτά. Τακτικά ποτίσματα με μικρό όγκο νερού είναι καλύτερα, από τα αραιά που το νερό δίνεται σε μεγάλες ποσότητες. Η καλύτερη μέθοδος ποτίσματος, είναι αυτή της σταγόνας. Υπάρχουν στην αγορά αρκετές προτάσεις, για πότισμα με σταγόνα στις γλάστρες του μπαλκονιού. 4) ανά 15 – 20 ημέρες, εφαρμόστε στο έδαφος και στα φύλλα, ήπια βιολογικά φυτοπροστατευτικά προϊόντα ή εφαρμόστε δικές σας τεχνικές φυτοπροστασίας. Η πρόληψη είναι η καλύτερη μέθοδος αντιμετώπισης (εντόμων – μυκήτων κ.α.).

Ποτίσματα στο αντίδι: είναι αρδευόμενη καλλιέργεια και ο καλλιεργητής πρέπει να ελέγχει, να υπάρχει υγρασία στα φυτά, γιατί η έλλειψη νερού, μειώνει την ποιότητα και τον όγκο των κεφαλών.

Η καλύτερη μέθοδος ποτίσματος, είναι η στάγδην άρδευση.

Άλλες εργασίες: α) βοτάνισμα ή σκάλισμα αγριόχορτων, β) λεύκανση φυτών – είναι μια τεχνική που ακολουθείται στα αντίδια για να μειωθεί η πικράδα τους. Δύο εβδομάδες πριν την συγκομιδή των κεφαλών, σκεπάζουμε τα φυτά ή δένουμε τα φύλλα τους με ένα λάστιχο. Έτσι, η έλλειψη φωτός ασπρίζει τα φύλλα και η γεύση τους είναι λιγότερο πικρή. Μια πολλή εύκολη τεχνική σε έναν κήπο είναι να σκεπάσετε τα φυτά σας με γλάστρες. γ) έλεγχος για εχθρούς και ασθένειες. 

Πώς και πότε γίνεται η συγκομιδή του αντιδιού; όταν οι κεφαλές φτάσουν στο επιθυμητό μέγεθος και αφού έχει προηγηθεί η λεύκανση των κεφαλών (βλέπε άλλες εργασίες). Υπολογίζουμε σε ιδανικές συνθήκες, το διάστημα αυτό να είναι 50 – 60 ημέρες από την μεταφύτευση. Η συγκομιδή γίνεται με μαχαίρι, με κοπή όλου του φυτού στην βάση του (λίγο πάνω από την επιφάνεια του εδάφους).

Διατήρηση και αποθήκευση: έχει μικρή διάρκεια διατήρησης. Η μέγιστη διατήρηση τους στην συντήρηση ενός ψυγείου είναι περίπου στις 10 – 15 ημέρες.

Προσβολές από έντομα: θρίπας, αλευρώδεις, αφίδες ή ψείρες, αγρότιδες.

Προσβολές από μύκητες – βακτήρια: περονόσπορος, ωίδιο, βοτρύτης, ριζοκτόνια, σκωρίαση

Προσβολές από ιώσεις: μωσαϊκό του μαρουλιού

 

ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΔΙΟΥ

Τα αντίδια είναι διουρητικά, συμβάλλουν στην καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος και είναι τονωτικά για τον οργανισμό μας.

Η κιχωρίνη που περιέχουν, προστατεύει το ήπαρ και την χολή και τέλος αποτελούν πολύ καλές πηγές καλίου και βιταμίνης Κ.

Βρώσιμο μέρος του φυτού: φύλλωμα (όλο το υπέργειο μέρος του φυτού)

Χρήσεις: Υπάρχουν δυο βασικοί τύποι αντιδιού. Οι πλατύφυλλες ποικιλίες, Σκαρόλες ή batavian και αυτές με το κατσαρό φύλλωμα ή frisse. Στην χώρα μας, δημοφιλέστερος είναι ο δεύτερος τύπος.

Τα αντίδια μπορείτε να τα απολαύσετε ωμά ή μαγειρεμένα. Όταν είναι ωμά, είναι τραγανά και πικρά, καθιστώντας τα μια εξαιρετική προσθήκη στις σαλάτες. Όταν μαγειρευτούν, η έντονη πικράδα τους υποχωρεί και τα αρώματα τους είναι πολύ ωραία.

α) Τα σγουρά αντίδια ταιριάζουν καλά με: φέτες πορτοκαλιού, σπόρους ροδιού, αχλάδια, μπέικον, σκόρδο, γαύρο, αυγά, καρύδια, ξύδι βαλσάμικο και κρεμώδη τυριά όπως το κατσικίσιο. β) Τα πλατύφυλλα αντίδια ταιριάζουν καλά με: λουκάνικο, μήλα, χουρμάδες, εσπεριδοειδή, σκόρδο, αβοκάντο, ελαιόλαδο, αποξηραμένα κράνμπερι, φέτα και πεκορίνο.