Η γνήσια λεβάντα (Lavandula angustifolia) είναι ένα έντονα αρωματικό, ποώδες, πολυετές, αειθαλές, θαμνώδες φυτό με ξυλώδεις ανερχόμενους βλαστούς, ύψους 40-80 εκ., της οικογένειας Lamiaceae.
Τα φύλλα είναι λογχοειδή και έχουν μήκος 2-6 εκ. και πλάτος 4-6 χιλ..
Τα άνθη αναπτύσσονται στην κορυφή βλαστών σε σπονδυλωτές ταξιανθίες μήκους 2-8 εκ..
Ανθίζει Μάϊο και Ιούνιο και ξανανθίζει το φθινόπωρο.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, χρησιμοποιούσαν λεβάντα στη διαδικασία ταρίχευσης. Τύλιγαν τους νεκρούς με σάβανα, που είχαν εμποτιστεί με νερό λεβάντας.
Οι Ρωμαίοι, μέχρι το 77 μ.Χ. , είναι τεκμηριωμένο ότι χρησιμοποιούσαν λεβάντα για να απωθούν τα έντομα και να καταπραΰνουν τα τσιμπήματα τους.
Είναι αυτόχθον φυτό της Ισπανίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας, και έχει εγκλιματιστεί σε διαφορετικό βαθμό σε πολλές χώρες της Μεσογειακής λεκάνης.
Αυτοφύεται σε ξηρές και πετρώδεις περιοχές σε υψόμετρα έως 1700 μ..
Προτιμάει περιοχές με μεγάλη ηλιοφάνεια, που δεν επικρατούν παγετοί την άνοιξη. Αναπτύσσεται καλύτερα σε περιοχές με υψηλή βροχόπτωση τους μήνες Μάϊο-Ιούνιο. Καταλληλότερα εδάφη θεωρούνται τα ελαφρά χαλικώδη αλλά και ασβεστούχα. Ακατάλληλα θεωρούνται τα αμμώδη και λεπτής υφής εδάφη καθώς και αυτά που δεν αποστραγγίζονται καλά.
Δεν αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με εχθρούς ασθένειες. Υποφέρουν μόνο από μύκητες, που είναι στο έδαφος. Μην ποτίζεται με μεγάλες ποσότητες νερού, για να μην δημιουργείται συνθήκες που τους ευνοούν.
Οικογένεια: Lamiaceae
Επιστημονική ονομασία: Lavandula angustifolia Mill
Διεθνείς κοινές ονομασίες: lavender, lavande, lavendel, true lavender, garden lavender, common lavender, narrow-leaved lavender.
Ύψος φυτού: 0,40 – 0,80 εκ.
Ιδανικό Ph εδάφους: 7,1
Χρώμα λουλουδιών: μπλε – μωβ
Κύκλος ζωής: 10 – 12 χρόνια
Για επαγγελματίες αγρότες: ΝΑΙ
Για ερασιτέχνες κηπουρούς: ΝΑΙ
Καλλιέργεια σε γλάστρα: ΝΑΙ (σε γλάστρες μεγάλου μεγέθους, που να στραγγίζουν καλά).
Εποχή συγκομιδής: στάδιο πλήρους άνθησης (ανάλογα το υψόμετρο, ανθίζει από τον Ιούνιο έως τα μέσα Αυγούστου).
Συγκομίζουμε τους βλαστούς που έχουν πάνω άνθη (ανθοφόρα στελέχη). Αυτό είναι το στάδιο που έχουν την καλύτερη μυρωδιά (μέγιστη ποσότητα αιθέριου ελαίου).
Χρήσεις: Διακοσμητική: είναι από τα ομορφότερα φυτά σε ένα κήπο. Καλλιεργήστε στις άκρες του κήπου σας ή φτιάξτε όμορφους διαδρόμους με λεβάντες.
Μελισσοτροφική: προσελκύουν μέλισσες κατά την περίοδο της άνθησης. Είναι σημαντικό για τον κήπο μας η παρουσία τους.
Εντομοαπωθητική: βάλτε σε υφασμάτινα σακουλάκια, αποξηραμένα άνθη λεβάντας. Τοποθετήστε τα στις ντουλάπες σας. Είναι γνωστό, ότι απωθούν τους σκόρους από τα μάλλινα ρούχα σας και αρωματίζουν τον χώρο.
Το αιθέριο έλαιο της λεβάντας, έχει εκπληκτικές θεραπευτικές ιδιότητες: μειώνει το άγχος και το στρες, διορθώνει την ακμή, τις ουλές, το έκζεμα και το ξηρό, γερασμένο δέρμα, ενισχύει την υγεία και την ανάπτυξη των μαλλιών, μπορεί να σας βοηθήσει να κοιμηθείτε καλύτερα και τέλος αποτελεί μια πιο φυσική εναλλακτική, για το κανονικό σας αποσμητικό μασχάλης.
Κατάλληλη εποχή μεταφύτευσης : Η ιδανική εποχή μεταφύτευσης, είναι όταν αναπτύσσονται τα πρώτα φυλλαράκια, στα μέσα έως τέλη της Άνοιξης και αφού έχει παρέλθει η πιθανότητα παγετού (αναλόγως το υψόμετρο και την γεωγραφική θέση).
Αποστάσεις φύτευσης: 50 – 60 εκ. στην γραμμή και 90 – 120 εκ. μεταξύ των γραμμών.
Ευνοϊκή συγκαλλιέργεια: Τα φυτά συντροφιάς είναι μια δοκιμασμένη στο χρόνο μέθοδος κηπουρικής, που εμπλουτίζει και προστατεύει τις ευάλωτες καλλιέργειες.
Αυτό το βότανο είναι ανθεκτικό και εξαιρετικό για συντροφική φύτευση με άλλες καλλιέργειες, χάρη στις απωθητικές μυρωδιές του.
Η εχινάκεια και η λεβάντα συνδυάζονται υπέροχα, και όχι μόνο επειδή φαίνονται εκπληκτικά το ένα δίπλα στο άλλο (ευδοκιμούν σε πολύ παρόμοιες συνθήκες).
Τα τριαντάφυλλα, είναι πρωταρχική επιλογή, ως φυτά συντροφιάς για τη λεβάντα, γιατί και αυτά ευδοκιμούν σε αργιλώδες, καλά στραγγιζόμενο έδαφος.
Ο πλήρης ήλιος, είναι απαραίτητος για ένα υγιές φυτό αχίλλειας, επομένως η φύτευσή του μαζί με τη λεβάντα σας δεν θα είναι πρόβλημα. Επιπλέον, το ζευγάρωμα αυτό θα κάνει θαύματα για τα χρώματα στον κήπο σας.
Οι ζίνιες, το θυμάρι, η ρίγανη, το φασκόμηλο και το δεντρολίβανο, επίσης θα αποτελέσουν έναν εξαιρετικό σύντροφο για τη λεβάντα σας, αφού μοιράζονται τις ίδιες συνθήκες καλλιέργειας.
Αποφύγετε να την φυτέψετε κοντά σε καμέλιες, γιατί αυτός ο ανθισμένος θάμνος δεν θα απολαύσει τις έξι ώρες άμεσης ηλιακής ακτινοβολίας που χρειάζεται η λεβάντα και χρειάζεται άφθονο νερό για να διατηρεί το έδαφος συνεχώς υγρό.
Επίσης οι ανάγκες της μέντας είναι ασυμβίβαστες με αυτές της λεβάντας. Η μέντα χρειάζεται πλούσιο, υγρό έδαφος, εντελώς αντίθετο με αυτό της λεβάντας. Αν και δεν αντέχει το μουσκεμένο χώμα, η μέντα διψάει εξαιρετικά και χρειάζεται άφθονο νερό για να ανθίσει – πολύ περισσότερο από αυτό που αντέχει η λεβάντα σας.
Πότισμα γενικά: Τα φυτά λεβάντας είναι πολύ ανθεκτικά στην ξηρασία και προσαρμόζονται σε ξηρές, θερμές περιοχές.
Στα πρώτα στάδια ανάπτυξης, μέχρι το φυτό να ‘’πιάσει’’ στο έδαφος, ποτίστε (αναλόγως το έδαφος) 2 με 3 φορές την εβδομάδα. Όταν διαπιστώσετε ότι το νεαρό φυτό σας, έχει δημιουργήσει καινούργια φύλλα, αρχίστε να μειώνετε σταδιακά τα ποτίσματα. Μετά το στάδιο των 30 πρώτων ημερών, το πότισμα μπορεί να μειωθεί σε ένα την εβδομάδα (κατά τους ανοιξιάτικους – θερινούς μήνες).
Το πολύ νερό θα προκαλέσει μυκητολογικές προσβολές στο ριζικό σύστημα και θα μειώσει την μυρωδιά του φυτού.
Καλλιέργεια: υπαίθρια
ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Η χρήση των αρωματικών-φαρμακευτικών φυτών, πρέπει να γίνεται με την σύμφωνη γνώμη του ιατρού σας.