Καρπούζι Charleston gray (8 ΦΥΤΑ)

Παραδοσιακή ποικιλία καρπουζιού, ανοιχτής επικονίασης.

Πρωτοεμφανίστηκε το 1954, στις Η.ΠΑ.

Στην χώρα μας οι αγρότες την ονόμασαν ”Αμερικάνικη βαρέλα”, και την δεκαετία ’60 ήταν μια πολύ δημοφιλής ποικιλία. Σταδιακά όμως εγκαταλείφθηκε και χάθηκε, γιατί οι καρποί της είναι ευπαθείς (σκίζουν κατά την μεταφορά).

Ειδικοί γευσιγνώστες θεωρούν αυτή την ποικιλία, ίσως την καλύτερη όλων των εποχών, για την γλυκάδα του καρπού της.

Καρπός μακρόστενος κυλινδρικός (τύπου βαρέλα),  με ανοιχτό πράσινο χρώμα φλούδας.

Σάρκα κόκκινη, πολλή γευστική, αρωματική, με μικρούς σπόρους.

Εκτός από σαλάτες, είναι ιδανική και για την δημιουργία γλυκών κουταλιού ή χυμών.

Μπορεί να καλλιεργηθεί υπαίθρια.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ ΚΑΡΠΟΥΖΙΟΥ CHARLESTON GRAY

Χώρα προέλευσης ποικιλίας: Η.Π.Α., Τσάρλεστον της νότιας Καρολίνας (Charles Fredric Andrus)

Καλλιεργείται από: 1954

Οι δικές μας παρατηρήσεις: μία κλασική ποικιλία πολλή γνωστή σε όλη την Ελλάδα. Έχει καλλιεργηθεί πολλά χρόνια στην χώρα μας, με πολύ καλά αποτελέσματα σε διάφορα μικροκλίματα. Εάν οι συνθήκες καλλιέργειας και περιβάλλοντος είναι ιδανικές, είναι αρκετά παραγωγική. Είναι η γνωστή Αμερικάνικη βαρέλα, που καλλιεργούσαν οι γονείς μας και οι παππούδες μας.

Πού μπορεί να καλλιεργηθεί στην χώρα μας: ανοιξιάτικη καλλιέργεια, όταν οι συνθήκες είναι ιδανικές. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε όλη την Ελλάδα.

Βάρος καρπού: 10 – 15 κιλά

Χρώμα φλούδας: ανοιχτό πράσινο

Χρώμα σάρκας: κόκκινο

Σχήμα καρπού: μακρόστενο – κυλινδρικό

Διάρκεια ζωής του φυτού: ετήσιο

Γεύση: πολλή γλυκιά

Βράβευση ποιότητας ποικιλίας:  –

Μεταφύτευση – συγκομιδή: 80 – 90 ημέρες (σε ιδανικές συνθήκες)

Κατάλληλη για επαγγελματική καλλιέργεια; ΟΧΙ

Κατάλληλη για οικιακό λαχανόκηπο; ΝΑΙ

Απόδοση (παραγωγικότητα): αρκετά παραγωγική

Συσκευασία για ερασιτέχνες: δισκάκι των 8 φυτών

Συσκευασία για επαγγελματίες: δίσκος 77 – 150 φυτών (κατόπιν συνεννόησης)

Πιστοποίηση βιολογικών φυτών – φορέας: ΔΗΩ

Έλεγχος φυτοϋγείας: ΚΕΠΠΥΕΛ Γιαννιτσών

ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΑΣ

Οικογένεια: Cucurbitaceae

Επιστημονική ονομασία: Citrullus lanatus

Καταγωγή καρπουζιού: ιθαγενές της Kεντρικής και Nότιας Αφρικής

Άλλες ονομασίες: υδροπέπων, πατίχα

Διεθνείς ονομασίες: Watermelon, Cocomero, Sandia, Wassermelone, Pastegue

Απαιτήσεις του καρπουζιού σε κλίμα: φυτό της θερμής εποχής. Είναι πολύ ευπαθές στις χαμηλές θερμοκρασίες. Απαιτεί θερμοκρασίες, πάνω από τους 21 °C. Άριστες θερμοκρασίες ημέρας, είναι αυτές κοντά στους 30 °C και νύχτας στους 20 °C.

Απαιτήσεις του καρπουζιού σε έδαφος: σε γόνιμα, καλά αεριζόμενα, ελαφρά ή μέσης σύστασης, που στραγγίζουν καλά. Ιδανικό PH: 5.5 – 6.5.

Λίπανση: καλό θα είναι, για να γίνει ολοκληρωμένη λίπανση, πριν από οποιαδήποτε ενέργεια σας να προχωρήσετε σε ανάλυση εδάφους. Είναι μια απλή και οικονομική μέθοδος. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας και να σας δώσουμε, όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες. Ενδεικτικά αναφέρουμε, ότι η καρπουζιά είναι απαιτητικό φυτό, σε άζωτο, φώσφορο και κάλιο.

Αποστάσεις φύτευσης: 60 – 80 εκ. πάνω στην γραμμή (φυτό από φυτό) και 150 – 220 εκ. μεταξύ των γραμμών καλλιέργειας.

Καλλιέργεια σε γλάστρες ή δοχεία: ΟΧΙ

Ποτίσματα στο καρπούζι: το καρπούζι είναι μια απαιτητική καλλιέργεια στο νερό. Τα μεγάλα φύλλα του φυτού και ο μεγάλος καρπός που σχηματίζει, έχουν ανάγκη συχνών ποτισμάτων. Η έλλειψη του νερού, στρεσάρει τα φυτά, οπότε αυτά είναι ευπαθή σε εχθρούς και ασθένειες. Απαιτούν συχνά ποτίσματα, τα οποία αλλάζουν ανάλογα με την εποχή και τις θερμοκρασίες. Έτσι, την άνοιξη τα ποτίζουμε κάθε 3 – 4 ημέρες και το καλοκαίρι κάθε 1 -2 ημέρες. Σε εποχές με καύσωνες, μπορεί να χρειαστούν και δύο ποτίσματα μέσα στην ίδια ημέρα (πρωί – βράδυ).

Δεν ποτίζουμε ποτέ με μεγάλες ποσότητες και το νερό δεν θέλουμε να ”λιμνάζει” γύρω από τα φυτά.

Η καλύτερη μέθοδος άρδευσης είναι αυτή της σταγόνας.

Εξαίρεση στον κανόνα, αποτελούν οι ξερικές καλλιέργειες, οι οποίες μπορούν να αναπτυχθούν με ελάχιστα ποτίσματα. Φυσικά, η παραγωγικότητα τους είναι μικρότερη από αυτή των ποτιστικών ποικιλιών.

Άλλες εργασίες: βοτάνισμα ή σκάλισμα αγριόχορτων, έλεγχος για εχθρούς και ασθένειες. 

Πώς και πότε γίνεται η συγκομιδή του καρπουζιού; η συγκομιδή των καρπών γίνεται σε διάφορα στάδια, γιατί οι καρποί δεν μεγαλώνουν ταυτόχρονα όλοι μαζί. Κάθε ποικιλία έχει τους δικούς της χρόνους, από την μεταφύτευση έως και την συγκομιδή. Π.χ. το καρπούζι Charleston gray, απαιτεί 85 ημέρες από την μεταφύτευση έως και την συγκομιδή. Οπότε, εάν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές, σε 85 ημέρες θα συγκομίσουμε τους πρώτους καρπούς και η συγκομιδή θα συνεχιστεί, όσο υπάρχει η καλλιέργεια.

Πότε όμως είναι κατάλληλοι οι καρποί του καρπουζιού για συγκομιδή; α) γνωρίζουμε το χρόνο μεταφύτευσης – συγκομιδής που απαιτεί μια ποικιλία (π.χ. 80 – 90 ημέρες). Όταν συμπληρωθεί αυτό το χρονικό διάστημα, μπορούμε να κάνουμε έναν πρώτο έλεγχο ωριμότητας των καρπών. β) όταν αποσπάται εύκολα ο ποδίσκος από τον καρπό. Δηλαδή, όταν ο καρπός με μια κίνηση, ξεκολλάει από τον βλαστό, είναι ένα πιθανό σημάδι ωριμότητας. γ) όταν το σημείο που ακουμπάει ο καρπός του καρπουζιού στο έδαφος, από λευκό ή ελαφρύ πράσινο, αλλάξει σε κίτρινο. δ) όταν ξεραθεί το φυλλαράκι (έλικας) που βρίσκεται λίγο πάνω από το σημείο επαφής, του καρπού με τον βλαστό. ε) χτύπημα στον καρπό. Όταν ο ήχος είναι βαρύς και όχι μεταλλικός, τότε είναι σημάδι ωριμότητας.

Όλα τα παραπάνω είναι εμπειρικές τεχνικές και δεν είναι πάντα αποτελεσματικές. Η εμπειρία είναι η καλύτερη μέθοδος, για να γνωρίζουμε πότε είναι η κατάλληλη στιγμή συγκομιδής του καρπουζιού. Σε επαγγελματικές καλλιέργειες, ο έλεγχος ωριμότητας γίνεται με την βοήθεια ενός οργάνου (διαθλασίμετρο), που μετράει τα επίπεδα φρουκτόζης, σακχαρόζης και γλυκόζης του καρπού της καρπουζιάς.

Η συγκομιδή του καρπουζιού γίνεται με το χέρι. Συνήθως απογευματινές ώρες. Κόβουμε τον καρπό με ένα ψαλίδι, με κλαδί (μίσχο) μήκους 3 – 5 εκ..

Διατήρηση και αποθήκευση: τοποθετήστε τον καρπό ολόκληρο σε θερμοκρασία δωματίου, μακριά από το άμεσο ηλιακό φως. Με αυτό τον τρόπο η διατήρηση του είναι για 1 – 2 εβδομάδες.

Όταν κόβουμε το καρπούζι, αυτό που θα τοποθετηθεί στο ψυγείο, πρέπει να σκεπαστεί με μια μεμβράνη τροφίμων καλά και προσεχτικά, για να μην μαζέψει η σάρκα οσμές από άλλα τρόφιμα. Με αυτό τον τρόπο, μπορεί να διατηρηθεί για 5 ημέρες στην συντήρηση του ψυγείου σας.

Προσβολές από έντομα: αφίδες ή ψείρες, τετράνυχος, αλευρώδεις, καραφατμέ, υλέμια.

Προσβολές από μύκητες – βακτήρια: περονόσπορος, ωίδιο, βοτρύτης, ανθράκωση, βακτηριακή μάρανση.

Προσβολές από ιώσεις: μωσαϊκό της αγγουριάς, μωσαϊκό της καρπουζιάς, μωσαϊκό της κολοκυθιάς.

ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΡΠΟΥΖΙΟΥ

Είναι πλούσιο στην ουσία λυκοπένιο. Το λυκοπένιο, είναι υπεύθυνο για το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα του καρπουζιού. Όσο πιο ώριμο είναι μάλιστα ένα καρπούζι, τόσο μεγαλύτερη η συγκέντρωσή του σε λυκοπένιο. Μελέτες δείχνουν, ότι η αυξημένη πρόσληψη λυκοπενίου, έχει συσχετιστεί με την καλή λειτουργία της καρδιάς και την πρόληψη έναντι διαφόρων μορφών καρκίνου.

Το καρπούζι είναι πολύ καλή πηγή βιταμίνης Α και περιέχει τις βιταμίνες Β6, Β1 και C. Επίσης, είναι καλή πηγή καλίου, που είναι καλό για τα κύτταρα, τα σωματικά υγρά και τέλος, παίζει σημαντικό ρόλο στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης.

Ένα φλιτζάνι καρπούζι, έχει 46 θερμίδες!!!  Βοηθάει και στην ενυδάτωση του οργανισμού, καθώς αποτελείται σε ποσοστό 92% από νερό.

Βρώσιμο μέρος του φυτού: ώριμος καρπός

Χρήσεις: δροσερή σαλάτα μόνο του ή με άλλα καλοκαιρινά λαχανικά. Ακόμα, με την γλυκιά του σάρκα μπορείτε να φτιάξετε, χυμούς, κοκτέιλ, γλυκά του κουταλιού.

Στην Ρωσία, με την σάρκα του καρπουζιού φτιάχνουν ένα είδος μπύρας.