Ελληνική παραδοσιακή ποικιλία μελιτζάνας, ανοιχτής επικονίασης.
Καλλιεργείται υπαίθρια στις Κυκλάδες (Ανάφη, Σαντορίνη, Νάξος), αλλά παρουσιάζει εξαιρετικά καλή παραγωγή και σε όλη την Ελλάδα.
Πολύ καλή επιλογή για υπαίθρια καλλιέργεια.
Είναι φυτό όρθιας ανάπτυξης, αρκετά παραγωγικό.
Τα άνθη του είναι μωβ και ιώδους χρώματος.
Ο καρπός της είναι μεγάλος (μήκους 12-15 εκ.), ωοειδής, πράσινου χρώματος (σου δίνει την εντύπωση ότι είναι άγουρη), τύπου φλάσκα (φούσκα).
Είναι καρπός πολύ γευστικός, χωρίς πολλούς σπόρους και πλούσια αρωματική σάρκα.
Οικογένεια: Solanaceae
Επιστημονική ονομασία: Solanum melongena L.
Πιστοποίηση Βιολογικού φυτού: ΔΗΩ
Ύψος φυτού: 120-150 εκ.
Βάρος καρπού: 350-400 γρ.
Χρώμα καρπού: πράσινο
Σχήμα καρπού: ωοειδές, (φλάσκα)
Μεταφύτευση – συγκομιδή: 75 – 80 ημέρες
Χρώμα λουλουδιών: ιώδες
Κύκλος ζωής: ετήσιος
Για επαγγελματίες αγρότες: ΝΑΙ
Για ερασιτέχνες κηπουρούς: ΝΑΙ
Καλλιέργεια σε γλάστρα: ΟΧΙ
Παραγωγικότητα: αρκετά παραγωγική
Χρήσεις: μελιτζανοσαλάτα, ψητή στα κάρβουνα ή στον φούρνο κ.α. μαγειρικές χρήσεις
Εποχή μεταφύτευσης : μέσα-τέλος άνοιξης, αρχές καλοκαιριού (αναλόγως το υψόμετρο και την γεωγραφική θέση).
Αποστάσεις φύτευσης: 50-60 εκ. στην γραμμή και 90-100 εκ. μεταξύ των γραμμών.
Ευνοϊκή συγκαλλιέργεια: Οι μελιτζάνες, μπορούν να καλλιεργηθούν μαζί με μια πλειάδα αρωματικών φυτών και λαχανικών, όπως είναι, ο βασιλικός (βοηθάει την γεύση και το άρωμα), τα μπιζέλια (συνεισφέρουν ζωτικό άζωτο στο έδαφος), το σπανάκι (παρέχει κάλυψη εδάφους), η ρίγανη, η καλεντούλα και το μποράγκο (προσελκύουν επικονιαστές και αρπακτικά έντομα), οι πατάτες (ίδιες απαιτήσεις καλλιέργειας/μεγιστοποίηση συγκομιδής), το νεροκάρδαμο (βοηθάει στην προστασία από μυκητιασικές ασθένειες και απωθεί τα παράσιτα), ο άνηθος (ενισχύει την ανάπτυξη), η μέντα και το σκόρδο (απωθούν τα παράσιτα και μεγιστοποιούν τον χώρο).
Ο αμάραντος θα την βοηθήσει στην αντοχή από έντομα, το πιπέρι καγιέν θα απομακρύνει τις κάμπιες και τα πράσινα φασόλια, θα την προστατεύσουν από το σκαθάρι της πατάτας.
Αποφύγετε να καλλιεργήσετε κοντά στις μελιτζάνες, ηλίανθο και καλαμπόκι, γιατί κρύβουν τον ήλιο (λόγω μεγέθους) και μειώνουν την παραγωγικότητα τους. Επίσης ο μάραθος αναστέλλει την ανάπτυξη τους και τα γεράνια, φιλοξενούν πολλές ασθένειες, που μπορούν να μεταπηδήσουν στις μελιτζάνες και να τις καταστρέψουν. Τέλος οι κολοκύθες και τα πεπόνια, καλό είναι, να φυτεύονται μακριά από τις μελιτζάνες, γιατί απορροφούν μεγάλο μέρος των θρεπτικών συστατικών του εδάφους, που είναι ζωτικής σημασίας για την σωστή ανάπτυξη τους.
Οι καλοί γείτονες από μόνοι τους, δεν εγγυώνται μια άφθονη συγκομιδή μελιτζάνας. Είναι σημαντικό να φροντίζετε και να λιπαίνετε σωστά τα φυτά σας. Αυτό περιλαμβάνει προσαρμοσμένη λίπανση (ρωτήστε μας για βιολογικά λιπάσματα με την πιο θρεπτική σύνθεση), ειδικά εάν φυτεύετε τις μελιτζάνες σας, κοντά σε λαχανικά που ”απαιτούν” πλούσια θρέψη.
Πότισμα γενικά: η ποσότητα και η πυκνότητα αρδεύσεων, εξαρτάται από την ποικιλία και το έδαφος, που έχει ο κήπος ή το κτήμα σας, καθώς και το εάν καλλιεργείτε στην βόρεια ή νότια Ελλάδα. Εμπειρικά θα λέγαμε ότι, πότισμα με σταγόνες (στάγδην άρδευση), 3 – 4 φορές την εβδομάδα είναι ιδανική πυκνότητα για τα πρώτα στάδια ανάπτυξης. Τους θερμούς καλοκαιρινούς μήνες, μπορείτε να αυξήσετε την ποσότητα της άρδευσης. ΠΡΟΣΟΧΗ, το νερό δεν πρέπει να ”λιμνάζει” γύρω από τα φυτά.
Καλλιέργεια: υπαίθρια και θερμοκηπιακή.