Μελιτζάνα στρόγγυλη – Βαλάνς (ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΠΟΡΟΣ)

Βιολογικοί σπόροι, παραδοσιακής ποικιλίας μελιτζάνας.

Καταγωγή από τη Γαλλία. Είναι γνωστή διεθνώς και με την ονομασία Violetta Tonda.

Πρώιμη ποικιλία, απαιτεί 70 ημέρες, από τη μεταφύτευση των φυτών στο έδαφος, έως και τη συγκομιδή.

Σχηματίζει στρόγγυλους καρπούς, σκούρου-μωβ χρώματος. Η διάμετρος τους είναι έως 15 εκ. και το μέσο βάρος τους, κυμαίνεται από 200 έως 400 γρ.

Η σάρκα της είναι λευκή, γλυκιά και αρωματική, με ήπια, κρεμώδη γεύση, χωρίς πικράδα. 

Μια πολύ καλή επιλογή, για μαγειρική χρήση. Δοκιμάστε την στη σχάρα, γεμιστή και σε σαλάτα.

Ιδανική για καλλιέργεια από ερασιτέχνες κηπουρούς.

Υπαίθρια και θερμοκηπιακή καλλιέργεια. Μπορείτε να την καλλιεργήσετε και σε μεγάλες και βαθιές γλάστρες, που στραγγίζουν καλά.

 

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ ΜΕΛΙΤΖΑΝΑΣ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΗΣ ΒΑΛΑΝΣ 

Χώρα προέλευσης ποικιλίας: Γαλλία. Περιοχή του Βαλάνς, (νότια Γαλλία).

Καλλιεργείται από: 

Οι δικές μας παρατηρήσεις: αρκετά παραγωγική, σε ιδανικές συνθήκες, παράγει 10 καρπούς ανά φυτό, βάρους έως 400 γρ. Νόστιμη σάρκα, με μεταξένια γεύση. Καλή πρόταση για καλλιέργεια, από ερασιτέχνες και επαγγελματίες.

Πού μπορεί να καλλιεργηθεί στη χώρα μας: σε όλη την Ελλάδα, την άνοιξη και το καλοκαίρι, όταν οι θερμοκρασίες είναι κατάλληλες για την καλλιέργεια της μελιτζάνας.

Ιδανική εποχή σποράς: από το Φεβρουάριο έως Ιούνιο. Σε νότιες περιοχές της χώρας μας, με ζεστό φθινόπωρο και ιδανικές συνθήκες για καλλιέργεια της μελιτζάνας, έως Ιούλιο.

Ιδανική εποχή καλλιέργειας: άνοιξη – καλοκαίρι – αρχές φθινοπώρου (στην νότια Ελλάδα, μέχρι αρχές χειμώνα)

Τύπος μελιτζάνας: στρόγγυλη – φλάσκα

Ύψος φυτού: 50 – 60 εκ.

Μήκος καρπού: έως 15 εκ.

Βάρος καρπού: 200 – 400 γρ.

Χρώμα καρπού: σκούρο μωβ

Σχήμα καρπού: στρόγγυλο

Σπορά – συγκομιδή: 110 – 120 ημέρες (σε ιδανικές συνθήκες καλλιέργειας)

Μεταφύτευση – συγκομιδή: 70 – 75 ημέρες (σε ιδανικές συνθήκες καλλιέργειας)

Βράβευση ποιότητας ποικιλίας: –

Κατάλληλη για επαγγελματική καλλιέργεια; ΝΑΙ

Κατάλληλη για οικιακό λαχανόκηπο; ΝΑΙ

Απόδοση (παραγωγικότητα): αρκετά παραγωγική

Πιστοποίηση βιολογικών σπόρων – φορέας: ECOCERT

Πιστοποίηση ανασυσκευασίας βιολογικών σπόρων – φορέας: ΔΗΩ

Άδεια συσκευασίας και διακίνησης σπόρων: ΚΕΠΠΥΕΛ Γιαννιτσών

 

ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΠΟΡΑΣ ΣΤΗ ΜΕΛΙΤΖΑΝΑ

Επίπεδο δυσκολίας φυτρώματος (από 1 – 3): 2 (μέτριο)

Αριθμός σπόρων/γρ: 200 – 280 σπόροι (ανάλογα την ποικιλία και τη χρονιά παραγωγής σπόρου)

Μούλιασμα σπόρων: δεν είναι απαραίτητο, όμως εάν μουλιάσετε τους σπόρους, για 6 – 8 ώρες πριν τη σπορά, τότε είναι πιθανό να βελτιώσετε τη φυτρωτικότητα τους.

Εποχή σποράς:

Βασικές απαιτήσεις φυτρωτικότητας σπόρου – χρόνος: εμφάνιση βλαστιδίου σε 8 έως 15 ημέρες, σε θερμοκρασία εδάφους 18 – 22°C και θερμοκρασία περιβάλλοντος 22 – 24°C την ημέρα και 18 – 20°C , τη νύχτα.

Βάθος σποράς: 1  – 1.5 εκ.

Πόση είναι η διάρκεια ζωής (βλαστικότητα) των σπόρων μελιτζάνας; σε ιδανικές συνθήκες αποθήκευσης, οι σπόροι της μελιτζάνας, έχουν διάρκεια ζωής 3 – 6 χρόνια.

ΠΩΣ ΣΠΕΡΝΟΥΜΕ ΤΗ ΜΕΛΙΤΖΑΝΑ (μέθοδος): τη μελιτζάνα, συνήθως τη σπέρνουμε σε δίσκους σποράς και όταν τα φυτά μας είναι έτοιμα, τα μεταφυτεύουμε στο έδαφος. Παρακάτω, θα περιγράψουμε την τεχνική.

ΣΠΟΡΑ ΜΕΛΙΤΖΑΝΑΣ ΣΕ ΔΙΣΚΟΥΣ ΣΠΟΡΑΣ

Πώς και πού σπέρνουμε: γεμίζουμε μικρές γλάστρες ή δίσκους σποράς, με έτοιμο βιολογικό υπόστρωμα. Με τη μύτη ενός μολυβιού, κάνουμε στο κέντρο της γλάστρας ή του δίσκου, μια μικρή τρύπα, βάθους έως 1.5 εκ. Σε αυτή την οπή, τοποθετούμε 2 – 4 σπόρους και τους σκεπάζουμε απαλά, με άμμο ή καλά κοσκινισμένη τύρφη. Ποτίζουμε απαλά και με προσοχή, ώστε να μην ξεσκεπάσουμε τους σπόρους. Μετά το φύτρωμα των σπόρων, σε κάθε θήκη σποράς ή στη γλάστρα, αφήνουμε ένα νεαρό φυτό (το καλύτερο) μελιτζάνας.

Ποτίσματα στο σπορείο: διατηρείστε σταθερά, ελαφρά υγρό, το υπόστρωμα στο σπορείο σας. Είναι προτιμότερο, να ποτίζετε συχνά με μικρές ποσότητες νερού, παρά αραιά και με μεγάλες ποσότητες, που είναι πιθανό να σαπίσουν τους σπόρους ή να δημιουργήσουν άλλα προβλήματα στα νεαρά σπορόφυτα.

Υλικά σποράς: 1) μικρές γλάστρες (διαμέτρου 3 – 5 εκ. και βάθους έως 10 – 15 εκ.) ή δίσκοι σποράς ανάλογων μεγεθών,  2) βιολογικό υπόστρωμα ή καλά απολυμασμένο compost, 3) ποταμίσια άμμος ή κοσκινισμένη τύρφη, για τη κάλυψη του σπόρου, 4) ετικέτες για τη σήμανση του δίσκου με την ποικιλία ή το είδος που καλλιεργείτε, 5) ποτιστήρι με μικρές τρύπες, ώστε το νερό ποτίσματος, να πέφτει απαλά στο έδαφος και να μην ξεσκεπάζει τους σπόρους, 6) θερμόμετρο.

Χρονικό διάστημα από τη σπορά έως τη μεταφύτευση: ανάλογα τις συνθήκες (θερμοκρασία, υγρασία, φως), περίπου 40 – 60 ημέρες.

Πότε μεταφυτεύουμε: όταν η ρίζα έχει ”πλέξει” καλά στο υπόστρωμα και τα φύλλα είναι καλά σχηματισμένα. Το ύψος του σπορόφυτου, πρέπει να είναι 15 – 20 εκ. και να έχει σχηματίσει 4 έως 6 κανονικά φύλλα.

Αριθμός φυτών/m²: 2 – 4 φυτά.

 

ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΑΣ

Οικογένεια: Solanaceae

Επιστημονική ονομασία: Solanum melongena L.

Καταγωγή μελιτζάνας: Ινδία

Άλλες ονομασίες: Μελιζάνα, Βαζανιά, Μελιντζάνα.

Διεθνείς ονομασίες: Eggplant, Aubergine, Melanzana, Vânătă, Patlıcan, Berenjena, Баклажан, Плави патлиџан, الباذنجان,  茄子. 

Γενικά στοιχεία για τη μελιτζάνα: ανακαλύφθηκε στις νότιες περιοχές της Ινδίας. Οι Ινδοί, την χρησιμοποιούσαν τότε στη διατροφή τους, χωρίς όμως να την καλλιεργούν συστηματικά. Η πρώτη συστηματική της καλλιέργεια, ξεκίνησε στην Κίνα τον 5ο αιώνα π.Χ. Πέρασε αρκετός καιρός, μέχρι να έρθει η μελιτζάνα στην Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα στην Ιταλία. Αυτό έγινε το 14ο αιώνα μ.Χ., όπου ξεκίνησε η καλλιέργεια της στη Γηραιά Ήπειρο, για διακοσμητικούς μόνο σκοπούς και όχι για τροφή, λόγω της πικρής της γεύσης, που απέτρεπε τους Ευρωπαίους να την εντάξουν στο διαιτολόγιό τους. Περίπου το 18ο αιώνα, άρχισε η μελιτζάνα να χρησιμοποιείται στην Ευρωπαϊκή διατροφή και από τότε, έγινε ένα από τα πιο αγαπημένα καλοκαιρινά λαχανικά.

Τύποι μελιτζάνας: 1) Διαχωρισμός με βάση το σχήμα τους. α) μακρόστενοι καρποί, σε σχήμα μπαστούνι ή οβάλ. Είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος και αυτός που υπάρχει σε πληθώρα στην αγορά. β) μελιτζάνες με πολύ λεπτούς καρπούς, που έχουν σχήμα που θυμίζει φίδι. Είναι γνωστές και ως μελιτζάνες της Ιαπωνίας. γ) πολύ μικροί στρόγγυλοι καρποί, που τους βρίσκουμε κυρίως στην Ασία. δ) μελιτζάνες σε σχήμα δάκρυ, με πορτοκαλί ή κόκκινο χρώμα στη φλούδα. Οι καρποί είναι πολύ πικροί και έχουν συγκεκριμένη μαγειρική χρήση. Είναι γνωστές ως, Αφρικάνικες μελιτζάνες ή μελιτζάνες της Αιθιοπίας. 2) Διαχωρισμός με βάση το χρώμα της φλούδας. α) ιώδες χρώμα, β) λευκό χρώμα, γ) ανοιχτό πράσινο χρώμα, δ) μωβ χρώμα, ε) πορτοκαλί και κόκκινο χρώμα.

Απαιτήσεις της μελιτζάνας σε κλίμα: φυτό θερμής εποχής. Απαιτεί υψηλότερες θερμοκρασίες, από την τομάτα και την πιπεριά. Για τη μελιτζάνα, η άριστη θερμοκρασία εδάφους είναι οι 30°C, με όρια, τους 25 – 35°C . Κατά την περίοδο ανάπτυξης των φυτών, οι άριστες θερμοκρασίες είναι, 22 – 30°C την ημέρα και 18 – 24°C, τη νύχτα.

Έχει παρατηρηθεί ότι, οι μακρόστενες ποικιλίες μελιτζάνας, είναι πιο ανθεκτικές στις υψηλές θερμοκρασίες, από τις φλάσκες (φούσκες).

Απαιτήσεις της μελιτζάνας σε έδαφος: αποδίδει καλύτερα σε ελαφρά και μέσης σύστασης εδάφη, που στραγγίζουν καλά και είναι γόνιμα. Το άριστο ph εδάφους, για την καλλιέργεια της μελιτζάνας, είναι 5.5 έως 7.2. Σε βαριά εδάφη, που συγκρατούν υγρασία, είναι πολύ πιθανό να δημιουργηθούν προβλήματα στο ριζικό σύστημα. Επίσης, θα πρέπει να δοθεί προσοχή, στην αλατότητα του εδάφους και του νερού άρδευσης. Εάν τα ποσοστά της αλατότητας, είναι πάνω από το επιθυμητό, η ανάπτυξη των φυτών της μελιτζάνας, θα είναι περιορισμένη.

Λίπανση: καλό θα είναι για να γίνει ολοκληρωμένη λίπανση, πριν από οποιαδήποτε ενέργεια σας, να προχωρήσετε σε ανάλυση εδάφους. Είναι μια απλή και οικονομική μέθοδος. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας και να σας δώσουμε όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες.

Αποστάσεις φύτευσης: 50 – 70 εκ. μεταξύ των φυτών (απόσταση φυτό με φυτό) και 80 – 120 εκ. μεταξύ των γραμμών καλλιέργειας.

Πώς στηρίζουμε τα φυτά της μελιτζάνας; σε υπαίθρια καλλιέργεια, στηρίζουμε τα φυτά της μελιτζάνας, σε έναν πάσσαλο ύψους 1 – 1.5 μ. Κάθε φυτό, στηρίζεται στον πάσσαλο και δένεται με σπάγκο ανά διαστήματα, για να μη σπάσει από έναν άνεμο ή το βάρος του. Στα θερμοκήπια, η στήριξη των φυτών της μελιτζάνας, μπορεί να γίνει όπως στην υπαίθρια καλλιέργεια, με πάσσαλο ή με σπάγκο, που δένεται στο σκελετό του θερμοκηπίου. Ο σπάγκος δένεται, από τη μία άκρη του στον σκελετό και από την άλλη, με χαλαρή θηλιά, στον βλαστό της μελιτζάνας. Το φυτό τυλίγεται γύρω από το σπάγκο, όσο μεγαλώνει. Προσοχή, για να στηρίξουμε τα φυτά της μελιτζάνας σε ένα σπάγκο, πρέπει να υπολογίσουμε τα εξής: α) ότι η κατασκευή του θερμοκηπίου μας, αντέχει το βάρος των φυτών, β) ο σπάγκος, να είναι καλής ποιότητας και ειδικός για στήριξη φυτών, γιατί είναι πιθανό να σπάσει από το βάρος των φυτών, γ) η θηλιά στη βάση των φυτών, να είναι χαλαρή, για να μην ”πνίξει” το βλαστό της μελιτζάνας.

Τα φυτά της μελιτζάνας, και στην υπαίθρια και στη θερμοκηπιακή καλλιέργεια, πρέπει να τα στηρίξουμε, όταν φτάσουν στο ύψος των 30 – 40 εκ., δηλαδή, λίγο μετά τη μεταφύτευση τους στο έδαφος.

Καλλιέργεια μελιτζάνας σε γλάστρες ή δοχεία: α) Οι γλάστρες ή τα δοχεία που θα καλλιεργήσετε μελιτζάνες, πρέπει να έχουν βάθος, τουλάχιστον 50 – 60 εκ. και η διάμετρος τους, στο επάνω μέρος, να είναι τουλάχιστον 40 εκ. Πρέπει να προσέξετε, ώστε οι οπές στράγγισης στη βάση τους, να είναι καλά ανοιχτές ή να ανοίξετε και άλλες, ώστε το νερό του ποτίσματος, να στραγγίζει καλά, από το υπόστρωμα. β) επιλέξτε βιολογικό υπόστρωμα για καλλιέργεια λαχανικών (ειδικότερα, αυτά που είναι κατάλληλα για την καλλιέργεια καρποφόρων λαχανικών). Αποφύγετε αυτά που έχουν σβόλους ή πέτρες, γιατί θα εμποδίσουν το σχηματισμό των ριζών. Εάν έχετε δικό σας υπόστρωμα (και είναι καλά απολυμασμένο) από κομποστοποίηση, κοσκινίστε το καλά και ”σπάστε” με τα χέρια σας τυχόν σβόλους, όταν το τοποθετείτε στη γλάστρα. γ) αφού γεμίσουμε τις γλάστρες μας με το υπόστρωμα, ανοίγουμε με το χέρι μας τρύπες, για να φυτέψουμε τα φυτά της μελιτζάνας. Τοποθετούμε τα φυτά στο υπόστρωμα και τα σκεπάζουμε με προσοχή, ώστε η ρίζα του φυτού να είναι όλη μέσα στο υπόστρωμα. Ποτίζουμε ελαφρά, γύρω από κάθε φυτό. Σε κάθε γλάστρα, με διάμετρο 30 – 40 εκ., τοποθετούμε ένα φυτό. δ) μόλις το φυτό της μελιτζάνας, φτάσει σε ύψος 30 – 40 εκ., βάζουμε μέσα στη γλάστρα ένα πάσσαλο, για να το στηρίζουμε. Εναλλακτικά το στηρίζουμε στον τοίχο ή σε μια πέργκολα. ζ) διατηρείστε το υπόστρωμα της γλάστρας σταθερά υγρό, με μικρές ποσότητες νερού, καθ΄ όλη τη διάρκεια της καλλιέργειας. ε) τοποθετήστε τις γλάστρες σας, σε σημείο με αρκετή ηλιοφάνεια (6 – 8 ώρες την ημέρα). Όταν οι θερμοκρασίες της άνοιξης ανεβούν, μεταφέρετε τις γλάστρες σας, σε ημι-σκιερή θέση. ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΣΟΧΗΣ: 1) επιλέξτε για την καλλιέργεια της γλάστρας, μικρόκαρπες (μίνι) ποικιλίες μελιτζάνας. 2) το υπόστρωμα που θα επιλέξετε, πρέπει να είναι το κατάλληλο. Χώμα από τον κήπο ή αποξηραμένα φύλλα, δεν έχουν συνήθως τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία, για μια ικανοποιητική ανάπτυξη των φυτών. 3) τα φυτά που μεγαλώνουν σε γλάστρα, μεγαλώνουν σε έναν περιορισμένο χώρο. Πρέπει να προσθέτετε, ανά τακτά χρονικά διαστήματα (ανά 15 ημέρες), υγρά βιολογικά λιπάσματα, ώστε να μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους, σε θρεπτικά στοιχεία. Προσοχή την εποχή της ανθοφορίας και του σχηματισμού καρπών. 4) κρατάμε σταθερά υγρό το έδαφος, χωρίς αυτό να ”λιμνάζει” γύρω από τα φυτά. Τακτικά ποτίσματα, με μικρό όγκο νερού είναι καλύτερα, από τα αραιά, που το νερό δίνεται σε μεγάλες ποσότητες. Η καλύτερη μέθοδος ποτίσματος, είναι αυτή της σταγόνας. Υπάρχουν στην αγορά, αρκετές προτάσεις, για πότισμα με σταγόνα στις γλάστρες του μπαλκονιού. 5) ανά 15 – 20 ημέρες, εφαρμόστε στο έδαφος και στα φύλλα, ήπια βιολογικά φυτοπροστατευτικά προϊόντα ή εφαρμόστε δικές σας τεχνικές φυτοπροστασίας. Η πρόληψη είναι η καλύτερη μέθοδος αντιμετώπισης (εντόμων – μυκήτων κ.α.).

Ποτίσματα στη μελιτζάνα: είναι απαιτητικό φυτό, στο αρδευτικό νερό. Η έλλειψη νερού, δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην ποιότητα των φυτών και των φύλλων (κίτρινα φύλλα και πικροί, μικρού μέγεθος καρποί). Η συχνότητα των αρδεύσεων και η ποσότητα τους, είναι σε συνάρτηση με την εποχή καλλιέργειας. Το επιθυμητό είναι, να διατηρείτε η υγρασία σε ικανοποιητικά επίπεδα, χωρίς να λείπει το νερό, ούτε όμως και να ”λιμνάζει” γύρω από τα φυτά. Ποτίσματα μικρού όγκου, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, είναι τα επιθυμητά. Ως μέθοδο άρδευσης, επιλέξτε τη μέθοδο της σταγόνας (στάγδην).

Εμπειρικά θα λέγαμε ότι, την άνοιξη 2 ποτίσματα την εβδομάδα, είναι ικανά να καλύψουν τις ανάγκες της μελιτζάνας σε νερό. Το καλοκαίρι, η άρδευση των φυτών, μπορεί να είναι καθημερινή ή ανά δύο ημέρες. Η συχνότητα των ποτισμάτων, είναι συνάρτηση του εδάφους που γίνεται η καλλιέργεια.

Πώς και πότε γίνεται η συγκομιδή της μελιτζάνας; ανάλογα με την ποικιλία, η συγκομιδή των καρπών της μελιτζάνας, ξεκινάει 2.5 έως 3.5 μήνες, μετά τη μεταφύτευση των φυτών στο έδαφος. Πότε είναι έτοιμος ο καρπός της μελιτζάνας για συγκομιδή; ένας πρακτικός τρόπος, για να καταλάβουμε εάν ένας καρπός μελιτζάνας είναι ώριμος, είναι ο εξής: με τον αντίχειρα μας, πιέζουμε την επιφάνεια του καρπού. Όταν μετά την πίεση, δούμε ότι το σημείο που πιέσαμε, επιστρέφει στην πρότερή του θέση, ο καρπός είναι άγουρος. Ενώ, όταν πιέζουμε και το αποτύπωμα επί της επιφάνειας του καρπού παραμένει, σημαίνει ότι, η σάρκα του καρπού έχει μαλακώσει και είναι ώριμη, άρα έτοιμη για συγκομιδή.

Η συγκομιδή των καρπών γίνεται διαδοχικά (σε χέρια). Με ένα ψαλίδι, κόβουμε τους καρπούς με ένα κομμάτι μίσχου (το κλαδάκι που συγκρατεί τον καρπό στο φυτό). Επειδή, ο μίσχος και ο κάλυκας του καρπού, έχουν αγκάθια, καλό θα είναι κατά τη συγκομιδή, να φοράτε γάντια.

Διατήρηση και αποθήκευση: α) συντήρηση μελιτζάνας: οι καρποί της μελιτζάνας, είναι πολύ ευαίσθητοι στις χαμηλές θερμοκρασίες. Σε θερμοκρασίες κάτω από τους 8°C, η φλούδα τους μαυρίζει και οι ιστοί της σάρκας τους, σκληραίνουν και βυθίζονται. Ιδανική θερμοκρασία αποθήκευσης για τη μελιτζάνα, είναι από τους 8 έως τους 12°C. Σε αυτή τη θερμοκρασία, μπορούν να διατηρηθούν έως και 2 εβδομάδες. β) κατάψυξη μελιτζάνας: α) πλένουμε τις μελιτζάνες σχολαστικά, β) τις στραγγίζουμε, γ) τις τεμαχίζουμε σε ροδέλες ή κυβάκια, δ) τις τοποθετούμε στην κατάψυξη, μέσα σε σακούλες τροφίμων.

Προσβολές από έντομα: Τετράνυχος, Αφίδες, Αλευρώδεις, Φυλλορύκτες, Θρίπες.

Προσβολές από μύκητες – βακτήρια: Βοτρύτης, Ριζοκτόνια, Βερτιτσιλλίωση, Φυτόφθορα, Ωίδιο, Ανθράκωση, Κερκόσπορα, Φουζαρίωση, Αλτερνάρια.

Προσβολές από ιώσεις: Μωσαϊκό της Τομάτας, Μωσαϊκό του Αγγουριού, Ίωση της Μελιτζάνας.

 

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ – ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ 

1) Οι σπόροι που διαθέτουμε, είναι πιστοποιημένοι βιολογικοί, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό κανονισμό, που ορίζει τους κανόνες παραγωγής και πιστοποίησης τους.

2) Επιλέγουμε βιολογικούς σπόρους, ΜΟΝΟ από κορυφαίες σπορό-παραγωγικές εταιρίες. Αυτές, ακολουθούν όλες τις διαδικασίες, ώστε να διαθέτουν υψηλά επίπεδα βλάστησης και να είναι απαλλαγμένοι από παθογόνα.

3) Είναι όλοι αναπαραγόμενοι και ελεύθεροι πνευματικών δικαιωμάτων. Μπορείτε να τους διατηρείτε και να τους αποθηκεύσετε για μελλοντική χρήση, χωρίς κανένα πρόβλημα.

4) Δεν είναι γενετικά τροποποιημένοι (Μεταλλαγμένοι), ούτε Υβρίδια. Ανήκουν στην κατηγορία, των βελτιωμένων ποικιλιών και παραδοσιακών ποικιλιών.

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΣΠΟΡΟΙ ;

Οι σπόροι που έχουν παραχθεί από φυτά, στα οποία εφαρμόζεται η βιολογική καλλιέργεια. Το αγρόκτημα που γίνεται η παραγωγή τους, ελέγχεται, ώστε να γίνεται η εφαρμογή της βιολογικής γεωργίας και οι σπόροι που θα παραχθούν, να πληρούν τις προϋποθέσεις και να είναι κατάλληλοι για την αγορά.

Οι συμβατικοί σπόροι, πριν συσκευαστούν, απολυμαίνονται με χημικά. Στους βιολογικούς σπόρους, η απολύμανση τους γίνεται με φυσικούς τρόπους (π.χ. χρήση χαμηλών θερμοκρασιών).

Γιατί να επιλέξω τους βιολογικούς σπόρους;

– γιατί είναι σημαντικό για εμάς, αλλά και για τις επόμενες γενιές, να διατηρηθούν οι παραδοσιακοί σπόροι. Επιλέγοντας βιολογικούς σπόρους, σας δίνεται η δυνατότητα να καλλιεργήσετε μια παραδοσιακή ποικιλία και να διατηρήσετέ σπόρους για δική σας χρήση.

– γιατί θα δοκιμάσετε ξεχωριστές – αυθεντικές γεύσεις.

– επειδή παράγονται σε κτήματα που καλλιεργούνται βιολογικά, είναι καλά προσαρμοσμένοι σε αυτές τις συνθήκες καλλιέργειας. Οπότε, είναι μία ιδανική πρόταση, για κτήματα που θα εφαρμόσουν τη βιολογική γεωργία ή άλλες οικολογικές μεθόδους καλλιέργειας.

– γιατί είναι μια έμπρακτη στήριξη, στην προσπάθεια που γίνεται, για μια βιώσιμη γεωργία, που σέβεται τη βιοποικιλότητα και το περιβάλλον γενικότερα.