Πεπόνι Canatalupo charentais (8 ΦΥΤΑ)

Παραδοσιακή ποικιλία πεπονιού, ανοιχτής επικονίασης.

Ανακαλύφθηκε στην περιοχή Poitou-Charentes της δυτικής Γαλλίας, το 1920. Από τότε καλλιεργείται ανελλιπώς, σε όλη την Γαλλία, καθώς και σε πολλές χώρες όλου του κόσμου. Είναι διεθνώς γνωστή και ως Γαλλικό πεπόνι ή πεπόνι του Cavaillon.

Σχηματίζει μεσαίους, στρόγγυλους καρπούς , βάρους έως 1 κιλό. Φλούδα λεία.

Σάρκα πορτοκαλί χρώματος, γλυκιά, με λεπτή γεύση και επίγευση άρωμα λουλουδιών.

Πολύ ονομαστή και σπάνια ποικιλία. Για τους λάτρεις του πεπονιού, είναι μια από τις καλύτερες παγκοσμίως.

Δοκιμάστε την, σε σαλάτες, σε κρέπες, βάφλες ή τηγανίτες. Τυλίξτε τις φέτες του, με αλμυρά αλλαντικά ή τυριά και φτιάξτε νόστιμα και δροσερά ορεκτικά. Προσθέστε μικρές φέτες σε παγωτό ή αρωματίστε μια γρανίτα.

Τα πεπόνια Charentais, συνδυάζονται καλά με φέτα, ξηρούς καρπούς (αμύγδαλα, φιστίκια, καρύδια και φουντούκια), μέντα, βασιλικό και δεντρολίβανο, εσπεριδοειδή, σοκολάτα και βανίλια.

Υπαίθρια καλλιέργεια.

 

Οικογένεια: Cucurbitaceae

Επιστημονική ονομασία: Cucumis melo var. cantalupensis

Πιστοποίηση Βιολογικού φυτού: ΔΗΩ

Βάρος καρπού: έως 1 κιλό

Χρώμα καρπού: εσωτερικά πορτοκαλί και εξωτερικά κιτρινοπράσινο με ρίγες

Σχήμα καρπού: σφαιρικό

Μεταφύτευση – συγκομιδή: 95 – 100 ημέρες

Χρώμα λουλουδιών: κίτρινο

Κύκλος ζωής: ετήσιος

Για επαγγελματίες αγρότες: ΟΧΙ

Για ερασιτέχνες κηπουρούς: ΝΑΙ

Καλλιέργεια σε γλάστρα: ΟΧΙ

Παραγωγικότητα: παραγωγική 

 

Εποχή μεταφύτευσης : τέλος άνοιξης, αρχές καλοκαιριού (αναλόγως το υψόμετρο και την γεωγραφική θέση).

Αποστάσεις φύτευσης: 60-80 εκ. στην γραμμή και 80-120 εκ. μεταξύ των γραμμών.

Ευνοϊκή συγκαλλιέργεια: Τα φυτά συντροφιάς είναι ο καλύτερος τρόπος για να μεγιστοποιήσετε τη χρήση του χώρου σας, να βελτιώσετε την επικονίαση και να αποτρέψετε ενοχλητικά παράσιτα.

Μερικά φυτά συντροφιάς για πεπόνια, μπορούν να μειώσουν τις προσβολές από παράσιτα, όπως το σκόρδο, τα ραπανάκια και το μπρόκολο. Το μποράγκο και η λεβάντα, είναι εξαιρετικά φυτά συντροφιάς για τα πεπόνια, επειδή ανθίζουν για πολύ καιρό και προσελκύουν επικονιαστές στον κήπο, ενώ τα φασόλια μπορούν να αυξήσουν το άζωτο στο έδαφος.

Μαζί με τα πεπόνια, μπορείτε να καλλιεργήσετε μαρούλι, νεροκάρδαμο, άνηθο και μέντα, που παγιδεύουν τα σκαθάρια και τις αφίδες, ελκύοντας τα πάνω τους.

Για να διατηρήσετε τα σκαθάρια αγγουριού, που επιτίθονται στα πεπόνια, υπό έλεγχο, καλλιεργείστε δίπλα τους καλαμπόκι και κατιφέδες.

Αποφύγετε να φυτέψετε κοντά στα πεπόνια σας αγγούρια, κολοκύθες και κολοκυθάκια.

Οι ντομάτες και οι πιπεριές, δεν ευδοκιμούν με τα πεπόνια, γιατί τα πεπόνια καταλαμβάνουν τόσο πολύ χώρο που τα παραγκωνίζουν.

Οι πατάτες μπορούν να προσελκύσουν διάφορα είδη αφίδων, συμπεριλαμβανομένης της αφίδας του πεπονιού, γι’ αυτό αποφύγετε να φυτεύετε πατάτες δίπλα σε πεπόνια.

Αποφύγετε τα μέλη της οικογένειας ηλίανθου και τα τριαντάφυλλα. Προσελκύουν τον μεγαλύτερο αριθμό αφίδων, που μπορεί να βλάψουν τα πεπόνια.

Πότισμα γενικά: η ποσότητα και η πυκνότητα αρδεύσεων, εξαρτάται από την ποικιλία και το έδαφος που έχει ο κήπος ή το κτήμα σας, καθώς και το εάν καλλιεργείτε στην βόρεια ή νότια Ελλάδα. Εμπειρικά θα λέγαμε ότι, πότισμα με σταγόνες (στάγδην άρδευση), 3 – 4 φορές την εβδομάδα είναι ιδανική πυκνότητα για τα πρώτα στάδια ανάπτυξης. Τους θερμούς καλοκαιρινούς μήνες, μπορείτε να αυξήσετε την ποσότητα της άρδευσης. ΠΡΟΣΟΧΗ, το νερό δεν πρέπει να ”λιμνάζει” γύρω από τα φυτά.

Καλλιέργεια: υπαίθρια