Πεπόνι Moscatello (8 ΦΥΤΑ)

Σπάνια παραδοσιακή ποικιλία πεπονιού, ανοιχτής επικονίασης.

Ήταν τόσο σημαντική ποικιλία, που ο διάσημος ζωγράφος Καραβάτζο (1571 – 1610), την απεικονίζει σε πίνακα του με θέμα την νεκρή φύση.

Το moscatello, είναι μια αρχαία Ιταλική ποικιλία, που καλλιεργούνταν για αιώνες στην επαρχία Reggio Emilia και ήταν γνωστή για την γλυκάδα των καρπών του. Μεταπολεμικά, η ποικιλία αυτή σταδιακά αντικαταστάθηκε και χάθηκε. Τα τελευταία χρόνια όμως, στην γειτονική χώρα, γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια ανεύρεσης και αξιοποίησης παλιών ποικιλιών, με αποτέλεσμα να βρεθεί και να ξανακαλλιεργηθεί.

Ο καρπός είναι αρχικά πράσινος και όσο πλησιάζει στην ωρίμανση αποκτά κίτρινο χρώμα. Η σάρκα είναι κίτρινη με πράσινες αποχρώσεις και είναι πολύ γλυκιά και αρωματική.

Το βάρος κάθε καρπού φτάνει μέγιστο τα 3 κιλά, με μ.ο. τα 2.0 – 2.5 κιλά.

Έχει μικρή συντήρηση μετά την συγκομιδή. Πρέπει να καταναλωθεί άμεσα.

Προτείνεται για υπαίθρια καλλιέργεια.

 

Οικογένεια: Cucurbitaceae

Επιστημονική ονομασία: Cucumis melo L.

Πιστοποίηση Βιολογικού φυτού: ΔΗΩ

Βάρος καρπού: 2 – 3 κιλά

Χρώμα καρπού: εσωτερικά και εξωτερικά κίτρινο – πράσινο

Σχήμα καρπού: στρόγγυλος με αυλακώσεις

Μεταφύτευση – συγκομιδή: 90 – 100 ημέρες

Χρώμα λουλουδιών: κίτρινο

Κύκλος ζωής: ετήσιος

Για επαγγελματίες αγρότες: ΟΧΙ

Για ερασιτέχνες κηπουρούς: ΝΑΙ

Καλλιέργεια σε γλάστρα: ΟΧΙ

Παραγωγικότητα: παραγωγική  

 

Εποχή μεταφύτευσης : τέλος άνοιξης, αρχές καλοκαιριού (αναλόγως το υψόμετρο και την γεωγραφική θέση).

Αποστάσεις φύτευσης: 60-80 εκ. στην γραμμή και 80-120 εκ. μεταξύ των γραμμών.

Ευνοϊκή συγκαλλιέργεια: Τα φυτά συντροφιάς είναι ο καλύτερος τρόπος για να μεγιστοποιήσετε τη χρήση του χώρου σας, να βελτιώσετε την επικονίαση και να αποτρέψετε ενοχλητικά παράσιτα.

Μερικά φυτά συντροφιάς για πεπόνια, μπορούν να μειώσουν τις προσβολές από παράσιτα, όπως το σκόρδο, τα ραπανάκια και το μπρόκολο. Το μποράγκο και η λεβάντα, είναι εξαιρετικά φυτά συντροφιάς για τα πεπόνια, επειδή ανθίζουν για πολύ καιρό και προσελκύουν επικονιαστές στον κήπο, ενώ τα φασόλια μπορούν να αυξήσουν το άζωτο στο έδαφος.

Μαζί με τα πεπόνια, μπορείτε να καλλιεργήσετε μαρούλι, νεροκάρδαμο, άνηθο και μέντα, που παγιδεύουν τα σκαθάρια και τις αφίδες, ελκύοντας τα πάνω τους.

Για να διατηρήσετε τα σκαθάρια αγγουριού, που επιτίθονται στα πεπόνια, υπό έλεγχο, καλλιεργείστε δίπλα τους καλαμπόκι και κατιφέδες.

Αποφύγετε να φυτέψετε κοντά στα πεπόνια σας αγγούρια, κολοκύθες και κολοκυθάκια.

Οι ντομάτες και οι πιπεριές, δεν ευδοκιμούν με τα πεπόνια, γιατί τα πεπόνια καταλαμβάνουν τόσο πολύ χώρο που τα παραγκωνίζουν.

Οι πατάτες μπορούν να προσελκύσουν διάφορα είδη αφίδων, συμπεριλαμβανομένης της αφίδας του πεπονιού, γι’ αυτό αποφύγετε να φυτεύετε πατάτες δίπλα σε πεπόνια.

Αποφύγετε τα μέλη της οικογένειας ηλίανθου και τα τριαντάφυλλα. Προσελκύουν τον μεγαλύτερο αριθμό αφίδων, που μπορεί να βλάψουν τα πεπόνια.

Πότισμα γενικά: η ποσότητα και η πυκνότητα αρδεύσεων, εξαρτάται από την ποικιλία και το έδαφος που έχει ο κήπος ή το κτήμα σας, καθώς και το εάν καλλιεργείτε στην βόρεια ή νότια Ελλάδα. Εμπειρικά θα λέγαμε ότι, πότισμα με σταγόνες (στάγδην άρδευση), 3 – 4 φορές την εβδομάδα είναι ιδανική πυκνότητα για τα πρώτα στάδια ανάπτυξης. Τους θερμούς καλοκαιρινούς μήνες, μπορείτε να αυξήσετε την ποσότητα της άρδευσης. ΠΡΟΣΟΧΗ, το νερό δεν πρέπει να ”λιμνάζει” γύρω από τα φυτά.

Καλλιέργεια: υπαίθρια