Πιπεριά τσίλι Saltillo (ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΠΟΡΟΣ)

Βιολογικοί σπόροι, τσίλι πιπεριάς.

Η Ιταλία, είναι η πιθανή χώρα προέλευσης.

Φυτό μέτριας ανάπτυξης, αρκετά παραγωγικό.

Σχηματίζει πολλούς, μικρούς καρπούς, κωνικού σχήματος, με μυτερή άκρη. Αρχικά, το χρώμα τους είναι πράσινο και γίνεται κόκκινο κατά την πλήρη ωρίμανση. Η επιδερμίδα τους είναι λεία και γυαλιστερή.

Η Saltillo, είναι μια τσίλι πιπεριά, με πολλές χρήσεις. Μπορείτε να την προσθέσετε ολόκληρη σε μαγειρικές παρασκευές, για να δώσει άρωμα και σπιρτάδα. Επίσης, μπορείτε να την τεμαχίσετε σε ροδέλες και να την προσθέσετε σε ένα βάζο με ελαιόλαδο.

Η σάρκα της είναι λεπτή. Αυτό το χαρακτηριστικό, την κάνει εύκολη για ξήρανση στον αέρα.

Ο καρπός είναι μέτρια καυτερός, με καυστικότητα από 20.000 έως 30.000 βαθμούς στην κλίμακα Scoville*. (Οι τσίλι πιπεριές δεν είναι απλά καυτερές πιπεριές, που γνωρίζουμε στη χώρα μας. Είναι πολύ καυστικές και οι χρήσεις τους είναι κυρίως στη μαγειρική, σε μικρές ποσότητες. Οπότε, εάν χρησιμοποιηθούν σωστά, είναι ένα απίστευτο υλικό, για αυτούς που αγαπούν τις πικάντικες γεύσεις).

ΠΡΟΣΟΧΗ, κατά τη συγκομιδή και την επεξεργασία των καρπών της, να φοράτε πλαστικά γάντια και γυαλιά. Ακόμα, μην την προτείνετε για βρώση σε αμύητους ή παιδιά!!!

Ιδανική για καλλιέργεια από ερασιτέχνες και επαγγελματίες.

Μπορεί να καλλιεργηθεί υπαίθρια, θερμοκηπιακά και σε μεγάλες γλάστρες, με πλούσιο βιολογικό υπόστρωμα.

 

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ ΤΣΙΛΙ ΠΙΠΕΡΙΑΣ SALTILO 

Χώρα προέλευσης ποικιλίας: Ιταλία (πιθανή)

Καλλιεργείται από: άγνωστο

Διεθνείς ονομασίες: Saltilo chile peppers, Pepperone Saltilo

Οι δικές μας παρατηρήσεις: μια αρκετά καυτερή ποικιλία τσίλι πιπεριάς, από την Ιταλία. Καρποί μικροί, κόκκινου χρώματος, ιδανικοί για αρωματισμό ελαιόλαδου. Μπορείτε δηλαδή, να τεμαχίσετε μερικούς καρπούς και να τους προσθέσετε σε ελαιόλαδο. Μετά από ένα διάστημα περίπου δύο εβδομάδων, το ελαιόλαδο, θα αποκτήσει πολύ πικάντικη γεύση. Εάν σας αρέσουν τα καυτερά, μπορείτε να το χρησιμοποιείτε στην κουζίνα με διάφορους τρόπους.

Πού μπορεί να καλλιεργηθεί στη χώρα μας: σε όλη την Ελλάδα, όταν οι θερμοκρασίες είναι κατάλληλες για την καλλιέργεια της τσίλι πιπεριάς (δείτε παρακάτω απαιτήσεις σε κλίμα).

Ιδανική εποχή σποράς: από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο

Ιδανική εποχή καλλιέργειας: άνοιξη, καλοκαίρι, αρχές φθινοπώρου

Τύπος τσίλι πιπεριάς: Capsicum annuum: περιλαμβάνει πολύ μεγάλο αριθμό ποικιλιών, με ήπιους έως αρκετά καυτερούς καρπούς. Σε αυτό τον τύπο, ανήκουν οι φημισμένες τσίλι πιπεριές, Καγιέν (Cayenne pepper), Χαλαπένιο (Jalapeño), Άναχαϊμ (Anaheim), Sandia chile κ.α.

Πόσο καυτερή είναι (από το 1 έως το 5); 3 (αρκετά καυτερή)

Πόση καυστικότητα έχει, σύμφωνα με την κλίμακα Scoville; 20.000 έως 30.000 μονάδες. Η κοινή πράσινη γλυκιά πιπεριά, έχει 0 μονάδες, ενώ το πιο καυτερό τσίλι, η Carolina Reaper, 1.600.000 μονάδες!!!

Ύψος φυτού: 60 – 80 εκ.

Μήκος καρπού: έως 5 εκ.

Χρώμα καρπού: αρχικά πράσινο και κόκκινο κατά την πλήρη ωρίμανση τους

Σχήμα καρπού: μακρόστενο με μυτερή άκρη

Σπορά – συγκομιδή: 110 – 120 ημέρες (σε ιδανικές συνθήκες καλλιέργειας)

Μεταφύτευση – συγκομιδή: 70 – 80 ημέρες (σε ιδανικές συνθήκες καλλιέργειας)

Βράβευση ποιότητας ποικιλίας: –

Προτεινόμενη χρήση στην κουζίνα: ιδανική για προσθήκη σε πικάντικα πιάτα, αρωματισμό ελαιόλαδου κ.α.

Κατάλληλη για επαγγελματική καλλιέργεια; ΝΑΙ

Κατάλληλη για οικιακό λαχανόκηπο; ΝΑΙ

Κατάλληλη για καλλιέργεια σε γλάστρα ή δοχείο; ΝΑΙ (αναλυτικές πληροφορίες, στην ενότητα τεχνικές οδηγίες)

Απόδοση (παραγωγικότητα): αρκετά παραγωγική

Συντήρηση καρπών μετά τη συγκομιδή: αρκετά καλή

Πιστοποίηση βιολογικών σπόρων – φορέας: ECOCERT

Πιστοποίηση ανασυσκευασίας βιολογικών σπόρων – φορέας: ΔΗΩ

Άδεια συσκευασίας και διακίνησης σπόρων: ΚΕΠΠΥΕΛ Γιαννιτσών

 

ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΠΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΤΣΙΛΙ ΠΙΠΕΡΙΑ 

Επίπεδο δυσκολίας φυτρώματος (από 1 – 3): 2 (μέτριο)

Αριθμός σπόρων/γρ: 120 – 250 σπόροι (εξαρτάται από την ποικιλία και τη χρονιά καλλιέργειας)

Μούλιασμα σπόρων: οι σπόροι της τσίλι πιπεριάς, έχουν σκληρό περίβλημα. Η εμβάπτιση τους στο νερό για 12 έως 24 ώρες, είναι πιθανό να βελτιώσει τη φυτρωτικότητα τους. Μετά την ολοκλήρωση της εμβάπτισης, οι σπόροι είναι έτοιμοι για σπορά.

Εποχή σποράς: από τον Ιανουάριο έως το Μάιο.

Βασικές απαιτήσεις φυτρωτικότητας σπόρου – χρόνος: εμφάνιση βλαστιδίου σε 8 έως 15 ημέρες, σε θερμοκρασία εδάφους 20 – 22°C και θερμοκρασία περιβάλλοντος 22 – 28°C την ημέρα και 16 – 18°C, τη νύχτα. Σε θερμοκρασία κάτω από τους 12°C, ο σπόρος δε βλαστάνει.

Βάθος σποράς: 0.5 έως 1  εκ.

Πόση είναι η διάρκεια ζωής (βλαστικότητα) των σπόρων τσίλι πιπεριάς; σε ιδανικές συνθήκες αποθήκευσης, οι σπόροι της τσίλι πιπεριάς, έχουν διάρκεια ζωής 2 – 3 χρόνια.

ΠΩΣ ΣΠΕΡΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΣΙΛΙ ΠΙΠΕΡΙΑ (μέθοδος): στην τσίλι πιπεριά, ο πιο συνηθισμένος τρόπος είναι η σπορά σε σπορείο και όταν τα φυτά είναι έτοιμα, τα μεταφυτεύουμε στο έδαφος ή στη γλάστρα. Παρακάτω θα περιγράψουμε αναλυτικά αυτή την τεχνική.

ΣΠΟΡΑ ΤΣΙΛΙ ΠΙΠΕΡΙΑΣ ΣΕ ΔΙΣΚΟΥΣ ΣΠΟΡΑΣ

Πώς και πού σπέρνουμε: γεμίζουμε μικρές γλάστρες ή δίσκους σποράς, με έτοιμο βιολογικό υπόστρωμα. Με τη μύτη ενός μολυβιού, κάνουμε στο κέντρο της γλάστρας ή του δίσκου, μια μικρή τρύπα, βάθους έως 1 εκ. Σε αυτή την οπή, τοποθετούμε 2 – 3 σπόρους και τους σκεπάζουμε απαλά, με άμμο ή καλά κοσκινισμένη τύρφη. Ποτίζουμε απαλά και με προσοχή, ώστε να μην ξεσκεπάσουμε τους σπόρους. Μετά το φύτρωμα των σπόρων, σε κάθε θήκη σποράς ή στη γλάστρα, αφήνουμε ένα νεαρό φυτό τσίλι πιπεριάς.

Ποτίσματα στο σπορείο: διατηρείστε σταθερά, ελαφρά υγρό, το υπόστρωμα στο σπορείο σας. Είναι προτιμότερο, να ποτίζετε συχνά με μικρές ποσότητες νερού, παρά αραιά και με μεγάλες ποσότητες, που είναι πιθανό να σαπίσουν τους σπόρους ή να δημιουργήσουν άλλα προβλήματα στα νεαρά σπορόφυτα.

Υλικά σποράς: 1) γλάστρες (διαμέτρου 4 – 6 εκ. και βάθους έως 10 εκ.) ή δίσκοι σποράς ανάλογων μεγεθών,  2) βιολογικό υπόστρωμα ή καλά απολυμασμένο compost, 3) ποταμίσια άμμος ή κοσκινισμένη τύρφη, για την κάλυψη του σπόρου, 4) ετικέτες για τη σήμανση του δίσκου με την ποικιλία ή το είδος που καλλιεργείτε, 5) ποτιστήρι με μικρές τρύπες, ώστε το νερό ποτίσματος, να πέφτει απαλά στο έδαφος και να μην ξεσκεπάζει τους σπόρους, 6) θερμόμετρο.

Χρονικό διάστημα από τη σπορά έως τη μεταφύτευση: ανάλογα τις συνθήκες (θερμοκρασία, υγρασία, φως), περίπου 40 – 60 ημέρες.

Πότε μεταφυτεύουμε: όταν η ρίζα έχει σχηματιστεί καλά (έχει “πλέξει” το υπόστρωμα), τα φυτά έχουν ύψος 15 – 20 εκ., ο βλαστός τους είναι στιβαρός και έχουν τουλάχιστον, 4 – 8 καλά σχηματισμένα φύλλα.

Αριθμός φυτών/m²: 3 – 6 φυτά (ανάλογα με τις αποστάσεις φύτευσης που θα επιλέξετε).

 

ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΑΣ

Οικογένεια: Solanaceae

Επιστημονική ονομασία: Capsicum sp.

Καταγωγή τσίλι πιπεριάς: κεντρική και νότια Αμερική

Άλλες ονομασίες: –

Διεθνείς ονομασίες: Chile, Chilly, Chilli, Hot pepper, Piperbeltza, люта чушка, Chili paprika, перец чили, Papryczka chili, Chilipeppar, الفلفل الحار, 唐辛子.

Γενικά στοιχεία για την τσίλι πιπεριά: σύμφωνα με ευρήματα σε σπηλιές της κοιλάδας Tehuacan, στο κεντρικό – ανατολικό Μεξικό, οι πιπεριές τσίλι καταναλώνονταν τουλάχιστον 9.000 χρόνια πριν, ενώ η πρώτη προσπάθεια εξημέρωσης (των άγριων ποικιλιών τσίλι) και καλλιέργειας τους, ήταν 6.000 χρόνια πριν. Μέχρι και τα ταξίδια του Χριστόφορου Κολόμβου για την ανακάλυψη του νέου κόσμου, στην Ευρώπη, η πιπεριά γλυκιά και τσίλι ήτανε άγνωστη, όπως και πολλά άλλα λαχανικά που σήμερα καταναλώνουμε καθημερινά. Σύμφωνα με καταγραφές της εποχής, ένας γιατρός που συνόδευε το ταξίδι του Κολόμβου, ο Diego Αlvarez Chanca, παρατήρησε ότι οι ιθαγενείς τρεφόντουσαν (εκτός των άλλων) και με μικρούς καρπούς που ήτανε έντονα καυτεροί. Το περιγράφει ως μπαχαρικό, το οποίο έτρωγαν με ψάρια και το έλεγαν Agi. Πιθανότητα το Agi όπως το έλεγαν οι ιθαγενείς, έφτασε στην Ισπανία το 1493 ή το 1496. Στην αρχή, είχε διακοσμητική χρήση σε κήπους, γιατί οι Ισπανοί δεν είχαν και δεν ήθελαν τα καυτερά στη διατροφή τους. Λέγεται ότι οι πρώτοι που τα δοκίμασαν στη μαγειρική, ήτανε μοναχοί. Μπορεί οι τσίλι πιπεριές να έφτασαν πρώτα στην Ισπανία, όμως οι Πορτογάλοι ήτανε αυτοί που τις διέδωσαν στον τότε κόσμο, μέσω των εμπορικών δρόμων. Από την Αφρική (Αγκόλα, Πράσινο Ακρωτήριο και Μοζαμβίκη), την Ινδία και Ινδονησία, μέχρι την Κίνα και την Ιαπωνία. Σήμερα, οι τσίλι πιπεριές εκτός από την κεντρική και νότια Αμερική, είναι πολύ δημοφιλείς στην Αφρική, την Ινδία, την Ταϊλάνδη και την Κίνα, ενώ παρατηρείται συνεχής αύξηση της ζήτησης τους, στη βόρεια Αμερική και την Ευρώπη.

Τύποι τσίλι πιπεριάς: οι σημαντικότεροι τύποι τσίλι πιπεριάς, είναι οι παρακάτω: α) Capsicum annuum: περιλαμβάνει πολύ μεγάλο αριθμό ποικιλιών, με ήπιους έως αρκετά καυτερούς καρπούς. Σε αυτό τον τύπο, ανήκουν οι φημισμένες τσίλι πιπεριές Καγιέν (Cayenne pepper), Χαλαπένιο (Jalapeño), Άναχαϊμ (Anaheim), Sandia chile κ.α. β) Capsicum Baccatum: έχουν καταγωγή από τη νότια Αμερική. Οι καρποί τους είναι λεπτόφλουδοι, αρκετά πικάντικοι, με φρουτώδη γεύση. Σε αυτό τον τύπο, ανήκουν οι τσίλι πιπεριές, Αmarillo chili, το στέμμα του Επισκόπου (Bishop’s crown), Lemon drop και Piquanté pepper. γ) Capsicum Chinense: έχουν καταγωγή από τη νότια και κεντρική Αμερική. Σε αυτόν το τύπο, ανήκουν πολύ καυτερές τσίλι πιπεριές. Το όνομα Chinense, δηλαδή τσίλι με καταγωγή από την Κίνα, είναι λάθος, γιατί αρχικά πίστευαν ότι κατάγονται από εκεί. Το σχήματα των καρπών τους είναι πολύ παράξενα και ιδιαίτερα. Θυμίζουν φαναράκι, Σκωτσέζικο καπέλο ή λόγχη. Σε αυτό τον τύπο, ανήκουν οι τσίλι πιπεριές, Χαμπανέρο (Habaneros), Scotch bonnets, Trinidad Scorpions, Bhut Jolokia, και Carolina Reaper. δ) Capsicum Frutescens: έχουν και αυτές καταγωγή από την κεντρική και νότια Αμερική. Τα φυτά τους έχουν θαμνώδη ανάπτυξη, οι καρποί τους είναι μικρού μεγέθους και είναι αρκετά καυτεροί. Σε αυτό τον τύπο, ανήκουν οι τσίλι πιπεριές, Tabasco, African Bird’s Eye κ.α.

*Τι είναι η κλίμακα Σκόβιλ (Scoville); Η κλίμακα Σκόβιλ, αποτελεί μια κλίμακα μέτρησης του βαθμού καυστικότητας μιας πιπεριάς τσίλι, ο οποίος εκφράζεται σε μονάδες SHU (Scoville Heat Units, Μονάδες “Θερμότητας” Σκόβιλ) και εξαρτάται από την περιεκτικότητα της σε ορισμένες ουσίες, οι οποίες προκαλούν την αίσθηση του καύσου, τα καψαϊκινοειδή. Τα επίπεδα καυστικότητας, σύμφωνα με την κλίμακα Σκόβιλ, είναι τα εξής: α) από 0 έως 700 μονάδες, η καυστικότητα είναι μη αισθητή, β) από 700 έως 3.000 μονάδες, η καυστικότητα είναι σχετικά χαμηλή, γ) από 3.000 έως 25.000 μονάδες, η καυστικότητα είναι μεσαία, δ) από τις 25.000 έως τις 70.000 μονάδες, η καυστικότητα είναι υψηλή και ε) από τις 80.000 μονάδες και άνω, είναι πολύ υψηλή. Η κλίμακα δημιουργήθηκε το 1912, από τον Αμερικανό φαρμακοποιό Γουίλμπουρ Σκόβιλ, όμως λόγω της χαμηλής της αξιοπιστίας (το αποτέλεσμα της προκύπτει από μια ομάδα δοκιμαστών), στις ημέρες μας αντικαταστάθηκε από την Υδροχρωματογραφία Υψηλής Απόδοσης, μέσω της οποίας μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια και αντικειμενικότητα, η περιεκτικότητα μιας πιπεριάς σε καψαϊκινοειδή.

Απαιτήσεις της τσίλι πιπεριάς σε κλίμα: φυτό θερμής εποχής. Κατά την περίοδο ανάπτυξης των φυτών, οι άριστες θερμοκρασίες είναι, 24 – 28°C την ημέρα και 18 – 20°C τη νύχτα. Τα θερμοκρασιακά όρια ανάπτυξης για το φυτό της πιπεριάς, είναι από τους 18 έως τους 35°C. Σε θερμοκρασίες κάτω από τους 12°C, (που διατηρούνται για αρκετό χρονικό διάστημα) το φυτό σοκάρεται, ενώ σε χαμηλότερες, ξεραίνεται.

Απαιτήσεις της τσίλι πιπεριάς σε έδαφος: αποδίδει καλύτερα σε ελαφρά και μέσης σύστασης εδάφη, που στραγγίζουν καλά και είναι γόνιμα. Το άριστο Ph εδάφους για την καλλιέργεια της πιπεριάς, είναι 5.5 έως 6.5. Σε βαριά εδάφη που συγκρατούν υγρασία, είναι πολύ πιθανό να δημιουργηθούν προβλήματα, στο ριζικό σύστημα.

Λίπανση: καλό θα είναι για να γίνει ολοκληρωμένη λίπανση, πριν από οποιαδήποτε ενέργεια σας, να προχωρήσετε σε ανάλυση εδάφους. Είναι μια απλή και οικονομική μέθοδος. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας και να σας δώσουμε όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες.

Αποστάσεις φύτευσης:  υπάρχουν αρκετές και διαφορετικές προτάσεις για τις αποστάσεις μεταφύτευσης, των φυτών της τσίλι πιπεριάς. Στην χώρα μας, οι πιο σύνηθες είναι, 40 – 60 εκ. μεταξύ των φυτών (απόσταση φυτό με φυτό) και 70 – 90 εκ. μεταξύ των γραμμών καλλιέργειας. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι, οι πολύ πυκνή καλλιέργεια στην πιπεριά μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα όπως, οι καρποί να είναι μικρότερου μεγέθους από το αναμενόμενο και επειδή το ένα φυτό ακουμπάει και σκιάζει το άλλο, να δημιουργηθούν ικανές συνθήκες για την ανάπτυξη μυκητολογικών και εντομολογικών προσβολών.

Πώς στηρίζουμε τα φυτά της τσίλι πιπεριάς; οι βλαστοί και γενικά το φυτό της τσίλι πιπεριάς, είναι εύθραυστο. Η στήριξη του είναι απαραίτητη, γιατί ένας άνεμος είναι πολύ πιθανό να σπάσει βλαστούς ή και ολόκληρα τα φυτά. Ας δούμε παρακάτω, την τεχνική στήριξης φυτών τσίλι πιπεριάς, με πασσάλους: α) επί της γραμμής καλλιέργειας, τοποθετούμε μεταλλικούς ή ξύλινους πασσάλους, σε απόσταση μεταξύ τους 1,80 ή 2 μέτρα. Το ύψος αυτών των πασσάλων, είναι από 1 έως 1.5 μέτρα και τους τοποθετούμε βαθιά στο έδαφος. β) φυτεύουμε τα φυτά της τσίλι πιπεριάς πάνω σε αυτή τη γραμμή, με αποστάσεις φυτό από φυτό που αναγράφουμε παραπάνω. γ) όταν τα φυτά φτάσουν σε ύψος περίπου 20 – 25 εκ., πρέπει να ξεκινήσουμε την υποστύλωση τους. Τοποθετούμε δεξιά και αριστερά τους, σπάγκο ή ψιλό σύρμα, το οποίο δένεται στους πασσάλους. Δηλαδή. στηρίζουμε τα φυτά τα οποία είναι στο μέσο, με σπάγκο ή σύρμα σαν σάντουιτς. Οπότε, τα φυτά μεγαλώνουν, έχοντας στήριγμα δεξιά και αριστερά τους. Η διαδικασία στήριξης με νέους σπάγκους ή σύρμα, συνεχίζεται όσο το φυτό ψηλώνει. Έτσι, εάν βάλουμε στην πρώτη γραμμή σπάγκο στα 20 – 25 εκ. από το έδαφος, η επόμενη θα τοποθετηθεί μετά από 20 – 25 εκ. Ανάλογα με το ύψος της κάθε ποικιλίας, 2 έως 3 σειρές σπάγκου ή σύρματος είναι αρκετές για την στήριξη τους. Επίσης, υπάρχει και ένας άλλος τρόπος στήριξης, όπου το φυτό στηρίζεται σε ατομικό πάσσαλο: α) μεταφυτεύουμε τα φυτά της τσίλι πιπεριάς στο έδαφος, γραμμικά και στις αποστάσεις που αναφέρουμε παραπάνω. β) δίπλα σε κάθε νεαρό φυτό, τοποθετούμε στο έδαφος έναν πάσσαλο ύψους 1 – 1.50 μέτρων, βαθιά στο έδαφος. γ) όταν τα φυτά της τσίλι πιπεριάς, φτάσουν σε ύψος 25 – 30 εκ., δένουμε τον κεντρικό βλαστό τους, με προσεχτικές κινήσεις στον πάσσαλο, με ένα σπάγκο. Η θηλιά πρέπει να είναι χαλαρή, για να μην “πνίγει” το βλαστό και ο σπάγκος καλά στερεωμένος στον πάσσαλο. Όσο το φυτό μεγαλώνει, μπορούμε να συνεχίσουμε το δέσιμο τους ανά 25 – 30 εκ.

Καλλιέργεια της τσίλι πιπεριάς σε γλάστρες ή δοχεία:  α) Οι γλάστρες ή τα δοχεία που θα καλλιεργήσετε τσίλι πιπεριές, πρέπει να έχουν βάθος, τουλάχιστον 60 – 90 εκ. και η διάμετρος τους, στο επάνω μέρος, να είναι τουλάχιστον 30 – 40 εκ. Πρέπει να προσέξετε, ώστε οι οπές στράγγισης στη βάση τους να είναι καλά ανοιχτές ή να ανοίξετε και άλλες, ώστε το νερό του ποτίσματος, να στραγγίζει καλά από το υπόστρωμα. β) Επιλέξτε βιολογικό υπόστρωμα για καλλιέργεια λαχανικών (ειδικότερα, αυτά που είναι κατάλληλα για την καλλιέργεια καρποφόρων λαχανικών). Αποφύγετε αυτά που έχουν σβόλους ή πέτρες, γιατί θα εμποδίσουν το σχηματισμό των ριζών. Εάν έχετε δικό σας υπόστρωμα (και είναι καλά απολυμασμένο) από κομποστοποίηση, κοσκινίστε το καλά και “σπάστε” με τα χέρια σας τυχόν σβόλους, όταν το τοποθετείτε στη γλάστρα. γ) Αφού γεμίσετε τις γλάστρες σας με το υπόστρωμα, ανοίξτε με το χέρι σας τρύπες, για να φυτέψετε τα φυτά της τσίλι πιπεριάς. Τοποθετήστε τα φυτά στο υπόστρωμα και σκεπάστε τα με προσοχή, ώστε η ρίζα του φυτού να είναι όλη μέσα στο υπόστρωμα. Ποτίστε ελαφρά, γύρω από κάθε φυτό. Σε κάθε γλάστρα, με διάμετρο 30 – 40 εκ., τοποθετήστε ένα – δύο φυτά. δ) Μόλις το φυτό της τσίλι πιπεριάς, φτάσει σε ύψος 20 – 30 εκ., τοποθετήστε μέσα στη γλάστρα ένα πάσσαλο, για να στηρίξετε το φυτό. Εναλλακτικά, μπορείτε να το στηρίξετε σε ένα τοίχο ή σε μια πέργκολα. ζ) Διατηρείστε το υπόστρωμα της γλάστρας σταθερά υγρό, με μικρές ποσότητες νερού, καθ΄ όλη τη διάρκεια της καλλιέργειας. ε) Τοποθετήστε τις γλάστρες σας, σε σημείο με αρκετή ηλιοφάνεια (6 – 8 ώρες την ημέρα). Όταν οι θερμοκρασίες του καλοκαιριού ανεβούν, μεταφέρετε τις γλάστρες σας, σε ημι-σκιερή θέση. ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΣΟΧΗΣ: 1) Επιλέξτε για την καλλιέργεια της γλάστρας, μικρόκαρπες (μίνι) ποικιλίες τσίλι πιπεριάς. Οι ποικιλίες αυτές, έχουν μικρότερες απαιτήσεις σε σχέση με αυτές που έχουν μεγάλους καρπούς και μπορούν να παράγουν καρπούς ακόμα και σε περιορισμένο χώρο, όπως αυτός της γλάστρας. 2) Το υπόστρωμα που θα επιλέξετε, πρέπει να είναι το κατάλληλο. Χώμα από τον κήπο ή αποξηραμένα φύλλα, δεν έχουν συνήθως τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία, για μια ικανοποιητική ανάπτυξη των φυτών. 3) Τα φυτά που μεγαλώνουν σε γλάστρα, μεγαλώνουν σε έναν περιορισμένο χώρο. Πρέπει να προσθέτετε, ανά τακτά χρονικά διαστήματα (ανά 15 ημέρες), υγρά βιολογικά λιπάσματα, ώστε να μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους, σε θρεπτικά στοιχεία. Προσοχή την εποχή της ανθοφορίας και του σχηματισμού καρπών. 4) Διατηρείστε το έδαφος σταθερά υγρό, χωρίς αυτό να “λιμνάζει” γύρω από τα φυτά. Τακτικά ποτίσματα με μικρό όγκο νερού, είναι καλύτερα από τα αραιά, που το νερό δίνεται σε μεγάλες ποσότητες. Η καλύτερη μέθοδος ποτίσματος, είναι αυτή της σταγόνας. Υπάρχουν στην αγορά, αρκετές προτάσεις, για πότισμα με σταγόνα στις γλάστρες του μπαλκονιού. 5) Ανά 15 – 20 ημέρες, εφαρμόστε στο υπόστρωμα της γλάστρας και στα φύλλα, ήπια βιολογικά φυτοπροστατευτικά προϊόντα ή εφαρμόστε δικές σας τεχνικές φυτοπροστασίας. Η πρόληψη είναι η καλύτερη μέθοδος αντιμετώπισης (εντόμων – μυκήτων κ.α.).

Ποτίσματα στην τσίλι πιπεριά: είναι απαιτητικό φυτό, στο αρδευτικό νερό. Η έλλειψη νερού, δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην ποιότητα των φυτών και των φύλλων (κίτρινα φύλλα και μικρού μέγεθος καρποί). Η συχνότητα των αρδεύσεων και η ποσότητα τους, είναι συνάρτηση της εποχής καλλιέργειας. Το επιθυμητό είναι, να διατηρείται η υγρασία σε ικανοποιητικά επίπεδα, χωρίς να λείπει το νερό, ούτε όμως και να “λιμνάζει” γύρω από τα φυτά. Ποτίσματα μικρού όγκου, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, είναι τα επιθυμητά. Ως μέθοδο άρδευσης, επιλέξτε τη μέθοδο της σταγόνας (στάγδην). ΠΡΟΣΟΧΗ… εάν ποτίζετε με κατάκλιση (αυλάκια), το υπερβολικό αρδευτικό νερό, δημιουργεί προβλήματα, όπως πτώση ανθέων και σαπίσματα στη ρίζα.

Εμπειρικά, θα λέγαμε ότι την άνοιξη, 2 ποτίσματα την εβδομάδα, είναι ικανά να καλύψουν τις ανάγκες της τσίλι πιπεριάς σε νερό. Το καλοκαίρι, η άρδευση των φυτών, μπορεί να είναι καθημερινή ή ανά δύο ημέρες. Η συχνότητα των ποτισμάτων, είναι συνάρτηση του εδάφους που γίνεται η καλλιέργεια, δηλαδή εάν αυτό “κρατάει” ή όχι, το αρδευτικό νερό.

Τέλος, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η πυκνότητα των αρδεύσεων, επηρεάζει την καυστικότητα των καρπών της τσίλι πιπεριάς. Εάν ζορίσετε τα φυτά στο νερό, τότε θα αυξηθεί η καυστικότητα τους και το αντίθετο, εάν τα ποτίζετε συχνότερα.

Πώς κλαδεύουμε την τσίλι πιπεριά; στην τσίλι πιπεριά, το κλάδεμα γίνεται για να “δυναμώσουμε” τα φυτά μας και να τα οδηγήσουμε σε υψηλότερη παραγωγή. Το κλάδεμα γίνεται στα πρώτα στάδια ανάπτυξης του φυτού, λίγο διάστημα μετά τη μεταφύτευση στο έδαφος. Με το χέρι ή ένα μικρό κλαδευτήρι, αφαιρούμε προσεκτικά από τη βάση τους, μικρά φυλλαράκια ή κλαδάκια που εμφανίζονται στον κεντρικό βλαστό, από το έδαφος έως και την πρώτη διχάλα (διακλάδωση). Επίσης, πολλές φορές, αφαιρούμε και τα πρώτα 3 – 5 άνθη. Η όλη διαδικασία γίνεται, για να “σπρώξουμε” το φυτό να σχηματίσει μεγαλύτερο ύψος, πυκνότερα φύλλα και υψηλότερη παραγωγή. Η διαδικασία είναι πολύ απλή, όμως πρέπει να γίνει με προσοχή, ώστε να μην κάνουμε μεγάλες πληγές. Καλό θα είναι, μετά το κλάδεμα, όλο το φυτό να ραντίζεται επιμελώς με ένα βιολογικό φυτοπροστατευτικό, για προστασία από μυκητιάσεις (τυχόν πληγές στους βλαστούς, ευνοούν την είσοδο μυκήτων στο εσωτερικό του φυτού).

Πώς και πότε γίνεται η συγκομιδή της τσίλι πιπεριάς; ανάλογα με την ποικιλία, η συγκομιδή των καρπών της πιπεριάς, ξεκινάει 2 έως 3 μήνες, μετά τη μεταφύτευση των φυτών στο έδαφος. Πότε είναι έτοιμος ο καρπός της τσίλι πιπεριάς για συγκομιδή; όταν ο καρπός αποκτήσει το μέγεθος και το χρώμα που ανταποκρίνεται στα χαρακτηριστικά της ποικιλίας, μπορεί να ξεκινήσει η συγκομιδή. Θα πρέπει να γνωρίζετε, ότι όσο καθυστερείτε τη συγκομιδή των καρπών στην τσίλι πιπεριά, η σάρκα τους μαλακώνει και η καυστικότητα τους αυξάνει.

Η συγκομιδή των καρπών γίνεται διαδοχικά (σε χέρια). Με ένα κλαδευτήρι, κόβουμε τους καρπούς με ένα κομμάτι μίσχου (το κλαδάκι που συγκρατεί τον καρπό στο φυτό). Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι κατά τη διάρκεια της συγκομιδής, φοράμε πλαστικά γάντια και γυαλιά.

Διατήρηση και αποθήκευση: μετά τη συγκομιδή, καθαρίζουμε τους καρπούς από σκόνες με ένα στεγνό πανί και τους τοποθετούμε σε μια σακούλα για τρόφιμα. Ακολουθεί η τοποθέτηση τους στο ράφι για τα λαχανικά, που είναι στη συντήρηση του ψυγείου. Σε θερμοκρασία 5 έως 7°C, οι καρποί μπορούν να διατηρηθούν από 2 έως 3 εβδομάδες.

Καθ’ όλη τη διαδικασία, είναι καλό να φοράτε πλαστικά γάντια και γυαλιά, για να προστατέψετε τα μάτια σας και το δέρμα σας από τυχόν ερεθισμούς.

Προσβολές από έντομα: Αφίδες, Αλευρώδεις, Τετράνυχος, Λυριόμιζα, Θρίπες.

Προσβολές από μύκητες – βακτήρια: Βοτρύτης, Ωίδιο, Σκληρωτινίαση, Σιψιριζίες, Αλτερνάρια, Φυτόφθορα, Βερτιτσιλίωση, Xanthomonas vesicatoria (βακτήριο), Rseudomonas syringae (βακτήριο).

Προσβολές από ιώσεις: Μωσαϊκό της αγγουριάς, Μωσαϊκό του καπνού.

 

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ – ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ 

1) Οι σπόροι που διαθέτουμε, είναι πιστοποιημένοι βιολογικοί, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό κανονισμό, που ορίζει τους κανόνες παραγωγής και πιστοποίησης τους.

2) Επιλέγουμε βιολογικούς σπόρους, ΜΟΝΟ από κορυφαίες σπορό-παραγωγικές εταιρίες. Αυτές, ακολουθούν όλες τις διαδικασίες, ώστε να διαθέτουν υψηλά επίπεδα βλάστησης και να είναι απαλλαγμένοι από παθογόνα.

3) Είναι όλοι αναπαραγόμενοι και ελεύθεροι πνευματικών δικαιωμάτων. Μπορείτε να τους διατηρείτε και να τους αποθηκεύσετε για μελλοντική χρήση, χωρίς κανένα πρόβλημα.

4) Δεν είναι γενετικά τροποποιημένοι (Μεταλλαγμένοι), ούτε Υβρίδια. Ανήκουν στην κατηγορία, των βελτιωμένων ποικιλιών και παραδοσιακών ποικιλιών.

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΣΠΟΡΟΙ ;

Οι σπόροι που έχουν παραχθεί από φυτά, στα οποία εφαρμόζεται η βιολογική καλλιέργεια. Το αγρόκτημα που γίνεται η παραγωγή τους, ελέγχεται, ώστε να γίνεται η εφαρμογή της βιολογικής γεωργίας και οι σπόροι που θα παραχθούν, να πληρούν τις προϋποθέσεις και να είναι κατάλληλοι για την αγορά.

Οι συμβατικοί σπόροι, πριν συσκευαστούν, απολυμαίνονται με χημικά. Στους βιολογικούς σπόρους, η απολύμανση τους γίνεται με φυσικούς τρόπους (π.χ. χρήση χαμηλών θερμοκρασιών).

Γιατί να επιλέξω τους βιολογικούς σπόρους;

– γιατί είναι σημαντικό για εμάς, αλλά και για τις επόμενες γενιές, να διατηρηθούν οι παραδοσιακοί σπόροι. Επιλέγοντας βιολογικούς σπόρους, σας δίνεται η δυνατότητα να καλλιεργήσετε μια παραδοσιακή ποικιλία και να διατηρήσετέ σπόρους για δική σας χρήση.

– γιατί θα δοκιμάσετε ξεχωριστές – αυθεντικές γεύσεις.

– επειδή παράγονται σε κτήματα που καλλιεργούνται βιολογικά, είναι καλά προσαρμοσμένοι σε αυτές τις συνθήκες καλλιέργειας. Οπότε είναι μία ιδανική πρόταση, για κτήματα που θα εφαρμόσουν τη βιολογική γεωργία ή άλλες οικολογικές μεθόδους καλλιέργειας.

– γιατί είναι μια έμπρακτη στήριξη, στην προσπάθεια που γίνεται, για μια βιώσιμη γεωργία, που σέβεται τη βιοποικιλότητα και το περιβάλλον γενικότερα.