Ραπανάκι Daikon – Miyashige (ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΠΟΡΟΣ)

Βιολογικοί σπόροι, παραδοσιακής ποικιλίας Ραπανιού.

Ποικιλία κειμήλιο από την Ιαπωνία. Καλλιεργείτε πάρα πολλά χρόνια, στην ευρύτερη περιοχή του Κιότο. Υπάρχουν αναφορές για  καλλιέργεια της, από τις αρχές του 18ου αιώνα. Είναι γνωστή διεθνώς, με τις ονομασίες Miyashige white neck daikon και Shogoin Daikon.

Daikon, στα Ιαπωνικά σημαίνει μεγάλη ρίζα.

Απαιτεί, περίπου 50 ημέρες, από την σπορά έως και την συγκομιδή.

Σχηματίζει μεγάλες ρίζες, μήκους έως 45 εκ. !!! Το χρώμα τους είναι λευκό και η διάμετρος τους, μπορεί τα φτάσει τα 8 εκ. Η σάρκα είναι και αυτή λευκή, με χαρακτηριστική γλυκάδα στην κορυφή της ρίζας και πικάντικη στην άκρη.

Τα κινέζικα ραπανάκια, αποτελούν βασικό συστατικό της κουζίνας της Ιαπωνίας και της Κίνας. Σε σχέση τα ευρωπαϊκά που είναι στρόγγυλα και μικρά, αυτά τα ραπανάκια έχουν μακρόστενες ρίζες, που θυμίζουν το καρότο. Επίσης η γεύση τους είναι ήπια γλυκιά, σε αντίθεση με τα Ευρωπαϊκά που είναι περισσότερο πικάντικη, με γλυκιές νότες.

Τα κινέζικα ραπανάκια είναι υπέροχα ωμά, μαγειρεμένα ή τουρσί. Όταν είναι ωμά, αποτελούν ένα νόστιμο και τραγανό συνοδευτικό. Τα κόβουμε σε λεπτές φέτες και τα προσθέτουμε σε θρεπτικά σάντουιτς ή τοστ ή τα αναμειγνύουμε με άλλα λαχανικά σε σαλάτες. Μπορούμε να τα βράσουμε, να τα προσθέσουμε σε σούπες ή να τα τηγανίσουμε. Τέλος εάν τα κόψουμε σε λεπτές φέτες, μπορούμε να φτιάξουμε, τουρσί.

Τα κινέζικα ραπανάκια, μπορείτε να τα συνδυάσετε σε σαλάτες ή συνταγές που περιέχουν, κολίανδρο, μέντα, άνηθο, θυμάρι, καρότα, μανιτάρια, φιστίκια,  βοδινό, χοιρινό, πουλερικά και ψάρια.

Ιδανική για καλλιέργεια, από ερασιτέχνες και επαγγελματίες.

Καλλιέργεια υπαίθρια, θερμοκηπιακή και σε γλάστρες ή ζαρντινιέρες.

 

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ ΡΑΠΑΝΑΚΙ DAIKON – MIYASHIGE

Χώρα προέλευσης ποικιλίας: Ιαπωνία, περιοχή του Κιότο

Καλλιεργείται από: 1818 ή 1830

Οι δικές μας παρατηρήσεις: ένα πραγματικά μεγάλο ραπανάκι. Σχηματίζει ρίζα, μήκους έως 45 εκ. !!! Μια πολύ σπάνια ποικιλία, με πολλές χρήσεις στην κουζίνα. Πρόταση, για ανήσυχους κηπουρούς και επαγγελματίες αγρότες.

Που μπορεί να καλλιεργηθεί στην χώρα μας: σε όλη την Ελλάδα, όταν οι συνθήκες περιβάλλοντος και εδάφους είναι κατάλληλες (βλέπε παρακάτω).

Ιδανική εποχή σποράς: α) Φεβρουάριο έως Απρίλιο, β) Σεπτέμβριο – Νοέμβριο.

Τύπος Ραπανιού: Κινέζικο ραπανάκι: μεγάλη ρίζα (γογγυλόριζα), κυλινδρικού σχήματος. Raphanus sativus L. var longipinnatus

Χρώμα ρίζας (γογγυλόριζας): λευκό

Χρώμα σάρκας: λευκό

Σχήμα ρίζας (γογγυλόριζας): μακρόστενο με μυτερό άκρο

Διάμετρος ρίζας (γογγυλόριζας): 6 έως 8 εκ.

Βράβευση ποιότητας ποικιλίας:  –

Σπορά – συγκομιδή: 45 – 55 ημέρες (ανάλογα με την εποχή καλλιέργειας και τις τοπικές συνθήκες). Σε χειμερινές συνθήκες καλλιέργειας, το χρονικό διάστημα είναι πιθανό να αυξηθεί.

Μπορεί να καλλιεργηθεί σε γλάστρα ή μεγάλο δοχείο; NAI (σε μεγαλύτερες γλάστρες, από άλλες ποικιλίες ραπανιού, γιατί η ρίζα του είναι πολύ μεγάλη).

Κατάλληλη για επαγγελματική καλλιέργεια; ΝΑΙ

Κατάλληλη για οικιακό λαχανόκηπο; ΝΑΙ

Απόδοση (παραγωγικότητα): πολύ παραγωγική

Πιστοποίηση βιολογικών σπόρων – φορέας: ECOCERT

Πιστοποίηση ανασυσκευασίας βιολογικών σπόρων – φορέας: ΔΗΩ

Άδεια συσκευασίας και διακίνησης σπόρων: ΚΕΠΠΥΕΛ Γιαννιτσών

 

ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΠΟΡΑΣ ΣΤO ΡΑΠΑΝΑΚΙ 

Επίπεδο δυσκολίας φυτρώματος (από 1 – 3):  1 (εύκολο)

Αριθμός σπόρων/γρ: 80 – 130 (εξαρτάται από την ποικιλία και την χρονιά)

Μούλιασμα σπόρων: δεν είναι απαραίτητο.

Εποχή σποράς: εξαρτάται από το είδος και την ποικιλία. Υπάρχουν δηλαδή, ραπανάκια για την άνοιξη, το φθινόπωρο ή τον χειμώνα. Επίσης τα τελευταία χρόνια, υπάρχουν ποικιλίες ραπανιού, που υπό προϋποθέσεις, μπορούν να καλλιεργήθουν και το καλοκαίρι. Είναι απαραίτητο να γνωρίζετε, η ποικιλία που θα καλλιεργήσετε, για ποια εποχή καλλιέργειας, είναι κατάλληλη.

Σπορά στο έδαφος: επιλέγουμε, ένα μέρος του κήπου μας, που να έχει αφράτο χώμα, να είναι γόνιμο και το προετοιμάζουμε για σπορά. Το ψιλοχωματίζουμε σε βάθος 30 – 40 εκ. και φροντίζουμε να αφαιρέσουμε τις μεγάλες πέτρες. Με τα χέρια μας ή με μια τσουγκράνα, ισιώνουμε την επιφάνεια. Σπορά Ραπανάκι Daikon – Miyashige: με ένα μυτερό ξύλο τραβάμε ευθείες γραμμές βάθους έως 1.5 εκ. οι οποίες θα απέχουν μεταξύ τους 40 – 60 εκ. Τοποθετούμε 3 – 4 σπόρους, ανά 15 – 25 εκ. και σκεπάζουμε, με καλά κοσκινισμένο χώμα απαλά τις γραμμές μας. Ακολουθεί ένα καλό πότισμα, ή με μπεκ (που κάνουν ”νέφος” – μικροσταγονίδια) ή με ένα ποτιστήρι, που έχει στην έξοδο ”φυσούνα” και ρίχνει απαλά το νερό. Σημεία προσοχής: α) δεν βάζουμε έναν σπόρο σε κάθε θέση σποράς, για να είμαστε σίγουροι, ότι κάποιος ή κάποιοι από αυτούς θα φυτρώσουν, β) είναι σημαντικό οι σπόροι να τοποθετηθούν στο σωστό βάθος σποράς, γ) το έδαφος που θα σκεπάσετε τους σπόρους, να είναι ψιλοχωματισμένο, χωρίς σβώλους και ”μπάλες” χώματος, δ) δεν ποτίζουμε ποτέ… με λάστιχο. Η πίεση του νερού θα ξελακήσει τους σπόρους και θα μειωθεί, πολύ το ποσοστό επιτυχίας της καλλιέργειας. Ιδανικά στα ραπανάκια, από την σπορά και σε όλη την διάρκεια της καλλιέργειας, ποτίζουμε με μπεκ, που κάνουν πολύ ψιλή βροχή (νέφος νερού).

Αραίωμα των νεαρών φυτών: όταν οι σπόροι φυτρώσουν και τα νεαρά φυτά, φτάσουν στο ύψος τον 2 – 3 εκ. αφήνουμε σε κάθε θέση σποράς 1 φυτό. Τα υπόλοιπα τα αφαιρούμε.

Σπορά σε γλάστρες: εκτός από την σπορά στο έδαφος, τα ραπανάκια, μπορούν να καλλιεργηθούν και σε γλάστρες. Οδηγίες για την σπορά σε γλάστρα, θα βρείτε στην ενότητα Τεχνικές συμβουλές (βλέπε παρακάτω).

Βάθος σποράς: 1.0 – 1.5 εκ.

Βασικές απαιτήσεις φυτρωτικότητας σπόρου – χρόνος: η θερμοκρασία του εδάφους ή του υποστρώματος, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ταχύτητα φυτρώματος, των σπόρων Ραπανιού. Σε θερμοκρασίες εδάφους 15 έως 20°C ο σπόρος του ραπανιού, θα φυτρώσει σε 5 – 7 ημέρες.

Αριθμός φυτών/m²: 15 – 25, ανάλογα με την ποικιλία και την πυκνότητα φύτευσης.

 

ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΑΣ

Οικογένεια: Brassicaceae

Επιστημονική ονομασία: Raphanus sativus L. 

Καταγωγή Ραπανιού: δεν είναι ξεκάθαρο. Υπάρχουν οι παρακάτω, επικρατέστερες περιοχές, Ευρώπη, Κίνα, Ν.Α. Ασία.

Άλλες ονομασίες: Ρεπάνι, Ράπανον, Ρεπανάκια, Ραφανίδα η ήμερη.

Διεθνείς ονομασίες: Radish, Radis, Rabano, Ravanello, Radies, Rabanete, فُجْل , Rzodkiewka, ラディッシュ. 

Γενικά στοιχεία για το Ραπανάκι: ανήκει στην οικογένεια των Σταυρανθών όπως το γογγύλι, η ρέβα, το κουνουπίδι και το λάχανο. Το ραπανάκι, ήτανε πολύ σημαντικό φυτό στην διατροφή των Αιγυπτίων και σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι εργάτες των πυραμίδων, τρεφόντουσαν, με σκόρδα, κρεμμύδια και ραπανάκια. Ήτανε γνωστό στην Αρχαία Ελλάδα στην Κίνα και σε όλες τις περιοχές του τότε κόσμου και είχε χρήση στην διατροφή των ανθρώπων, όπως και ως θεραπευτικό φυτό. Στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη, το ραπανάκι έφτασε στα μέσα του 15ου αιώνα. Οι ποικιλίες μέχρι τότε, ήτανε πολύ μεγάλες σε μέγεθος, με σκληρές ρίζες και ξινές. Ολλανδοί και Ιταλοί αγρότες, σταδιακά, δημιούργησαν τις μικρόκαρπες ποικιλίες που γνωρίζουμε σήμερα.

Στην Ιαπωνία το ραπανάκι Daikon, είναι το πρώτο σε παραγωγή και κατανάλωση κηπευτικό.

Είδη Ραπανιού: οι βασικοί τύποι Ραπανιού, είναι οι παρακάτω, α) Ευρωπαϊκό ραπανάκι (Raphanus sativus L. var radicula): ραπανάκια, με μικρό μέγεθος ρίζας και συνήθως με στρόγγυλο σχήμα, β) Κινέζικο ραπανάκι (Raphanus sativus L. var longipinnatus): μεγάλου μεγέθους, επιμήκες χειμερινό ραπανάκι, γ) Ισπανικό ή μαύρο Ραπανάκι (Raphanus sativus L. var niger): σχηματίζει μεγάλη γογγυλόριζα, με διαφορετικές ανοχές σε θερμοκρασίες, δ) Rat Tail ραπανάκι ((Raphanus sativus L. var caudatus): άγνωστο στην χώρα μας. Καλλιεργείτε, για τους τρυφερούς λοβούς του, κυρίως στην Ινδία και καταναλώνεται ωμό ή σε τουρσί.

Απαιτήσεις του Ραπανιού σε κλίμα: φυτό ψυχρής εποχής. Ιδανικές θερμοκρασίες για την ανάπτυξη του είναι, από τους 10 έως τους 16°C. Ένας συνδυασμός μικρής ημέρας (λίγες ώρες φωτός) με τις παραπάνω θερμοκρασίες, αποτελούν τις καλύτερες συνθήκες, για τον ομαλό σχηματισμό της ρίζας. Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν ποικιλίες, που αντέχουν στις υψηλές θερμοκρασίες και στις πολλές ώρες φωτός. Στην χώρα μας, με τις συνθήκες που επικρατούν τους καλοκαιρινούς μήνες στις περισσότερες περιοχές, εξακολουθεί να είναι ένα φυτό, για φθινοπωρινή και ανοιξιάτικη καλλιέργεια.

Απαιτήσεις του Ραπανιού σε έδαφος: πολύ βαριά, συνεκτικά εδάφη που συγκρατούν υγρασία, πρέπει να αποφεύγονται. Επίσης αυτά που έχουν πολλές πέτρες και σβόλους, γιατί θα εμποδίσουν το καλό σχηματισμό των ριζών. Στα ξερικά κτήματα, που είναι φτωχά σε θρεπτικά στοιχεία, οι ρίζες στο ραπανάκι, γίνονται πολύ πικάντικες. Ιδανικά, είναι αυτά που στραγγίζουν καλά, είναι αφράτα και γόνιμα. Το ph, είναι επιθυμητό από 5.5 έως 6.5.

Λίπανση: καλό θα είναι για να γίνει ολοκληρωμένη λίπανση, πριν από οποιαδήποτε ενέργεια σας, να προχωρήσετε σε ανάλυση εδάφους. Είναι μια απλή και οικονομική μέθοδος. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας και να σας δώσουμε, όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η πρέπει να δοθεί πολύ προσοχή, ώστε στο έδαφος να υπάρχει επάρκεια Φωσφόρου και ικανοποιητικά επίπεδα, οργανικής ουσίας.

Αποστάσεις φύτευσης: διαφέρουν ανάλογα με το μέγεθος της ρίζας. α) αυτές που έχουν μικρές ρίζες (Ευρωπαϊκές): 3 – 7 εκ. πάνω στην γραμμή καλλιέργειας (απόσταση φυτό από φυτό) και 10 – 20 εκ. γραμμή από γραμμή καλλιέργειας (απόσταση σειρά με σειρά). β) αυτές που έχουν μεγάλες ρίζες (Κινέζικες, Μαύρες): 15 – 25 εκ. πάνω στην γραμμή καλλιέργειας (απόσταση φυτό από φυτό) και 40 – 60 εκ. γραμμή από γραμμή καλλιέργειας (απόσταση σειρά με σειρά).

Καλλιέργεια σε γλάστρες ή δοχεία: το ραπανάκι καλλιεργείτε εύκολα σε δοχεία ή γλάστρες. Ας δούμε παρακάτω την διαδικασία,  α) η γλάστρες ή τα δοχεία που θα καλλιεργήσετε ραπανάκια, πρέπει να έχουν βάθος, τουλάχιστον 20 – 30 εκ. και η διάμετρος τους, στο επάνω μέρος να είναι τουλάχιστον 30 εκ. Πρέπει να προσέξετε, ώστε οι οπές στράγγισης στην βάση τους να είναι καλά ανοιχτές ή να ανοίξετε και άλλες, ώστε το νερό του ποτίσματος, να στραγγίζει καλά, από το υπόστρωμα. β) επιλέξτε, ένα ελαφρύ, βιολογικό υπόστρωμα για σπορά λαχανικών. Αποφύγετε αυτά που έχουν σβόλους ή πέτρες, γιατί θα εμποδίσουν τον σχηματισμό των ριζών. Εάν έχετε δικό σας υπόστρωμα, από κομποστοποίηση, κοσκινίστε το καλά και ”σπάστε” με τα χέρια σας τυχόν σβόλους, όταν το τοποθετείτε στην γλάστρα. γ) αφού γεμίσουμε τις γλάστρες μας με το υπόστρωμα, ανοίγουμε με το δάκτυλο μας, τρύπες βάθους έως 1.5 εκ. Οι τρύπες, αυτές μπορεί να έχουν μια απόσταση 5 εκ. (η μια από την άλλη) και να είναι σε κυκλική διάταξη. Στην συνέχεια, τοποθετήστε σε κάθε τρύπα 3 – 4 σπόρους,  σκεπάστε τους με το υπόστρωμα και ποτίστε ελαφριά και με προσοχή, ώστε να μην ξεσκεπάσετε τους σπόρους. δ) σε 5 – 10 ημέρες, οι σπόροι θα βλαστήσουν. Με το που φτάσουν στο ύψος τον 3 εκ. αραιώνουμε τα φυτά μας και αφήνουμε, ένα (το καλύτερο) σε κάθε θέση.  ε) τοποθετήστε τις γλάστρες σας, σε σημείο με αρκετή ηλιοφάνεια (6 – 8 ώρες την ημέρα). Όταν οι θερμοκρασίες της άνοιξης ανεβούν, μεταφέρετε τις γλάστρες σας, σε ημι -σκιερή θέση. ζ) διατηρείστε το υπόστρωμα της γλάστρας σταθερά υγρό, με μικρές ποσότητες νερού, καθ΄ όλη την διάρκεια της καλλιέργειας.

Ποτίσματα στο Ραπανάκι: είναι απαιτητικό φυτό στο αρδευτικό νερό. Στην χώρα μας, μπορεί να χρειαστεί πότισμα στα ραπανάκια, ακόμα και σε φθινοπωρινή ή ανοιξιάτικη καλλιέργεια. Ο λόγος είναι ότι, το φυτό του ραπανιού, απαιτεί νερό καθ΄ όλη την διάρκεια της καλλιέργειας και εάν τις παραπάνω εποχές, δεν υπάρχουν βροχοπτώσεις για κάποιο διάστημα, το έλλειμα υγρασίας στο έδαφος, πρέπει να συμπληρωθεί με ποτίσματα. Εμπειρικά, θα λέγαμε ότι, αργά την άνοιξη και αρχές του φθινοπώρου που οι θερμοκρασίες είναι υψηλότερες, ένα πότισμα ανά 1 – 2 ημέρες, είναι αρκετό. Ενώ την εποχή του χειμώνα, ένα πότισμα την εβδομάδα. Σε γενικές γραμμές θα λέγαμε ότι, μικρού όγκου ποτίσματα, που διατηρούν την υγρασία σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο, είναι τα επιθυμητά. Ποτίσματα χωρίς προσοχή, με μεγάλες ποσότητες νερού είναι πιθανό να δημιουργήσουν σήψεις στις ρίζες του ραπανιού. Ως μέθοδος άρδευσης, αυτή που είναι καλύτερη είναι με μπεκ (τεχνική βροχή).

Πως και πότε γίνεται η συγκομιδή στο Ραπανάκι; είναι πολύ σημαντικό, η συγκομιδή να γίνεται την κατάλληλη στιγμή, γιατί εάν αφεθεί το ραπανάκι για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στο έδαφος από το επιθυμητό, η ρίζα σκληραίνει και η ποιότητα της μειώνεται. Επιγραμματικά θα αναφέρουμε ότι, στις πρώιμες ποικιλίες ραπανιού, από την σπορά έως και την συγκομιδή, το χρονικό διάστημα είναι 3 – 5 εβδομάδες, ενώ για τις χειμερινές ποικιλίες 7 – 13 εβδομάδες.

Η συγκομιδή, γίνεται χειρωνακτικά. Τραβάμε σταθερά την ρίζα, ώστε να βγει από το έδαφος. Εάν το έδαφος είναι ξερό, καλό θα είναι την προηγούμενη ημέρα της συγκομιδής, να ποτίσουμε, ώστε να είναι ευκολότερη η διαδικασία και χωρίς τον κίνδυνο τραυματισμού των ριζών.

Διατήρηση και αποθήκευση: ιδανική συντήρηση στο ραπανάκι, επιτυγχάνουμε σε θερμοκρασία 0°C και 95% σχετικής υγρασίας. Γενικά δεν μπορεί να διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επίσης, είναι σημαντικό να θυμόμαστε, ότι όταν αποθηκεύουμε την ρίζα, μαζί με τα φύλλα της, ο χρόνος αποθήκευσης, μειώνεται ακόμη περισσότερο. Οπότε, εάν αποθηκεύσουμε στις παραπάνω συνθήκες, τις ρίζες χωρίς τα φύλλα, η διατήρηση τους, είναι για 3 – 5 εβδομάδες, ενώ η ρίζα με τα φύλλα, 1 – 2 εβδομάδες.

Προσβολές από έντομα: Αφίδες, Αλευρώδης, Θρίπες.

Προσβολές από μύκητες – βακτήρια: Αλτερνάρια, Σκωρίαση, Πύθιο.

Προσβολές από ιώσεις: Μωσαϊκό του ραπανιού.

 

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ – ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ 

1) Οι σπόροι που διαθέτουμε, είναι πιστοποιημένοι βιολογικοί, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό κανονισμό, που ορίζει τους κανόνες παραγωγής και πιστοποίησης τους.

2) Επιλέγουμε βιολογικούς σπόρους, ΜΟΝΟ από κορυφαίες σπορό-παραγωγικές εταιρίες. Αυτές ακολουθούν όλες τις διαδικασίες, ώστε να διαθέτουν υψηλά επίπεδα βλάστησης και να είναι απαλλαγμένοι από παθογόνα.

3) Είναι όλοι αναπαραγόμενοι και ελεύθεροι πνευματικών δικαιωμάτων. Μπορείτε να τους να τους διατηρείτε και να τους αποθηκεύσετε για μελλοντική χρήση, χωρίς κανένα πρόβλημα.

4) Δεν είναι γενετικά τροποποιημένοι (Μεταλλαγμένοι) ούτε Υβρίδια. Ανήκουν στην κατηγορία, των βελτιωμένων ποικιλιών και παραδοσιακών ποικιλιών.

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΣΠΟΡΟΙ ;

Οι σπόροι που έχουν παραχθεί, από φυτά, στα οποία εφαρμόζεται η βιολογική καλλιέργεια. Το αγρόκτημα που γίνεται η παραγωγή τους, ελέγχεται ώστε να γίνεται η εφαρμογή της βιολογικής γεωργίας και οι σπόροι που θα παραχθούν, να πληρούν τις προϋποθέσεις και να είναι κατάλληλοι για την αγορά.

Οι συμβατικοί σπόροι, πριν συσκευαστούν απολυμαίνονται με χημικά. Στους βιολογικούς σπόρους η απολύμανση τους γίνεται με φυσικούς τρόπους (π.χ. χρήση χαμηλών θερμοκρασιών).

Γιατί να επιλέξω τους βιολογικούς σπόρους;

– γιατί είναι σημαντικό για εμάς, αλλά και τις επόμενες γενιές, να διατηρηθούν οι παραδοσιακοί σπόροι. Επιλέγοντας βιολογικούς σπόρους, σας δίνεται η δυνατότητα να καλλιεργήσετε μια παραδοσιακή ποικιλία και να διατηρήσετέ σπόρους για δική σας χρήση.

– γιατί θα δοκιμάσετε ξεχωριστές – αυθεντικές γεύσεις.

– επειδή παράγονται σε κτήματα που καλλιεργούνται βιολογικά, είναι καλά προσαρμοσμένοι σε αυτές τις συνθήκες καλλιέργειας. Οπότε είναι μία ιδανική πρόταση, για κτήματα που θα εφαρμόσουν την βιολογική γεωργία ή άλλες οικολογικές μεθόδους καλλιέργειας.

– γιατί είναι μια έμπρακτη στήριξη, στην προσπάθεια που γίνεται, για μια βιώσιμη γεωργία, που σέβεται την βιοποικιλότητα και το περιβάλλον γενικότερα.