Παραδοσιακή ποικιλία σέσκουλου, ανοιχτής επικονίασης.
Ποικιλία με καταγωγή από την Ελβετία.
Φυτό μεγάλου μεγέθους, όρθιας ανάπτυξης.
Σχηματίζει μεγάλα φύλλα πράσινου χρώματος, με φωτεινούς κόκκινους μίσχους.
Πολύ καλή γεύση και άρωμα. Το κόκκινο χρώμα των μίσχων, παραμένει και μετά το μαγείρεμα.
Ιδανική για καλλιέργεια από ερασιτέχνες και επαγγελματίες.
Υπαίθρια και θερμοκηπιακή καλλιέργεια.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ ΣΕΣΚΟΥΛΟΥ FEURIO
Χώρα προέλευσης ποικιλίας: Ελβετία
Καλλιεργείται από: άγνωστο
Οι δικές μας παρατηρήσεις: την πολλαπλασιάζουμε από το 2012. Ποικιλία με νόστιμο φύλλωμα και πολύ όμορφο χρώμα (κόκκινο) των μίσχων. Ιδανική για ερασιτέχνες και επαγγελματίες.
Που μπορεί να καλλιεργηθεί στην χώρα μας: σε όλη την Ελλάδα, όταν οι συνθήκες είναι ιδανικές για την καλλιέργεια του σέσκουλου (βλέπε παρακάτω, απαιτήσεις σε κλίμα). Το σέσκουλο Feurio, φαίνεται να έχει μια σχετικά καλή ανοχή στο ξεβλάστωμα, οπότε υπό προϋποθέσεις η καλλιέργεια, θα μπορούσε να ξεκινήσει και τέλος καλοκαιριού ή μέσα άνοιξης.
Ιδανική εποχή καλλιέργειας: άνοιξη, φθινόπωρο
Χρώμα φύλλων: πράσινο
Χρώμα μίσχων: φωτεινό κόκκινο
Προτεινόμενη χρήση ποικιλίας: ωμή σε σαλάτες ή μαγειρεμένη
Ύψος φυτού: 50 – 60 εκ.
Μεταφύτευση – συγκομιδή: 55 – 65 ημέρες (σε ιδανικές συνθήκες)
Διάρκεια ζωής του φυτού: ετήσιο
Βράβευση ποιότητας ποικιλίας: –
Κατάλληλη για επαγγελματική καλλιέργεια; NAI
Κατάλληλη για οικιακό λαχανόκηπο; ΝΑΙ
Απόδοση (παραγωγικότητα): παραγωγική
Συσκευασία για ερασιτέχνες: δισκάκι των 8 φυτών
Συσκευασία για επαγγελματίες: δίσκος 228 φυτών (κατόπιν συνεννόησης)
Πιστοποίηση βιολογικών φυτών – φορέας: ΔΗΩ
Έλεγχος φυτοϋγείας: ΚΕΠΠΥΕΛ Γιαννιτσών
ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΑΣ
Οικογένεια: Chenopodiaceae
Επιστημονική ονομασία: Beta vulgaris L. var. cicla
Καταγωγή Σέσκουλου: Μεσόγειος, Κανάρια νησιά
Άλλες ονομασίες: Τεύτλον το Σικελικό, Σεσκλον, Σευτλίς, παντζαρόφυλλο, Παζιά
Διεθνείς ονομασίες: Chard, Swiis chard, Leaf Beat, Silver Beat, Poiree, Mangold, Bietola da costa, Acelga
Απαιτήσεις του σέσκουλου σε κλίμα: είναι φυτό ψυχρής εποχής, με μέτρια αντοχή σε χαμηλές θερμοκρασίες. Η ιδανική θερμοκρασία για την ανάπτυξη του είναι, από 13 έως 23°C και αντέχει σε θερμοκρασίες έως 7°C. Η μέγιστη είναι 29°C. Οι ιδανικές συνθήκες, για καλλιέργεια του παντζαριού στην χώρα μας, είναι οι άνοιξη και το φθινόπωρο.
Το μεγάλο πλεονέκτημα του σέσκουλου είναι, ότι και σε υψηλότερες από τις επιθυμητές θερμοκρασίες, τα φυτά του δεν ανθίζουν πρόωρα (”ξεβλάστωμα”), όπως συμβαίνει σε άλλα φυλλώδη λαχανικά, όπως το σπανάκι, το μαρούλι, το παντζάρι κ.α.
Απαιτήσεις του σέσκουλου σε έδαφος: προτιμά εδάφη αμμώδη ή αμμοπηλλώδη, γόνιμα. Είναι πολύ σημαντικό, το έδαφος ή η γλάστρα που θα γίνει η καλλιέργεια του να μην είναι συνεκτικό και να μην ”κρατάει” νερό. Ιδανικό ph: 6.5 – 7.5.
Λίπανση: καλό θα είναι για να γίνει ολοκληρωμένη λίπανση, πριν από οποιαδήποτε ενέργεια σας, να προχωρήσετε σε ανάλυση εδάφους. Είναι μια απλή και οικονομική μέθοδος. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας και να σας δώσουμε, όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες.
Αποστάσεις φύτευσης: 15 – 25 εκ. πάνω στην γραμμή (φυτό από φυτό) και 30 – 50 εκ., μεταξύ των γραμμών καλλιέργειας.
Καλλιέργεια σε γλάστρες ή δοχεία: ΝΑΙ (μπορεί να καλλιεργηθεί σε γλάστρες, όπως και τα περισσότερα φυλλώδη λαχανικά. Επιλέξτε βιολογικό φυτόχωμα, με καλή στράγγιση).
Ποτίσματα στο σέσκουλο: Είναι λαχανικό, που η υγρασία του εδάφους, πρέπει να διατηρείτε σταθερή καθ΄ όλη την διάρκεια της καλλιέργειας του. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι, το ποτίσματα πρέπει να είναι μικρού όγκου και τακτικά.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το φθινόπωρο και την άνοιξη ποτίζουμε τα φυτά του παντζαριού κάθε 3 – 4 ημέρες, με μικρή ποσότητα νερού. Τον χειμώνα το ένα πότισμα την εβδομάδα, είναι αρκετό. Εννοείται ότι, το παραπάνω χρονικό διάστημα, μπορεί να αλλάξει εάν επικρατούν βροχερές ή υγρές συνθήκες στην περιοχή σας.
Σε καλοκαιρινές μεταφυτεύσεις ή σε περιόδους, έντονης ηλιοφάνειας, υπάρχει ανάγκη για ποτίσματα ανά 1 – 2 ημέρες.
Η καλύτερη μέθοδος άρδευσης για το παντζάρι, είναι αυτή της σταγόνας (στάγδην).
Πως και πότε γίνεται η συγκομιδή του σέσκουλου; 50 – 70 ημέρες μετά την μεταφύτευση και όταν τα φυτά σχηματίσουν τον επιθυμητό αριθμό φύλλων, μπορεί να ξεκινήσει η συγκομιδή.
Η συγκομιδή γίνεται με δύο τρόπους. α) συγκομιδή όλου του φυτού: κόβουμε με ένα μαχαίρι, όλο το φυτό, λίγο από την επιφάνεια του εδάφους. Αφαιρούμε τα ξερά και κίτρινα φύλλα και τα οδηγούμε στην συντήρηση. β) συγκομιδή φύλλου – φύλλου: κόβουμε με ένα μαχαίρι, τα μεγάλα φύλλα που είναι στην περιφέρεια του φυτού και αφήνουμε τα μικρότερα που είναι κοντά στον κεντρικό βλαστό για συγκομιδή αργότερα. Η συγκομιδή με αυτό τον τρόπο γίνετε σταδιακά (σε ”χέρια”). Η συγκομιδή με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα και είναι πιο συνηθισμένη.
Διατήρηση και αποθήκευση: τα φύλλα του σέσκουλου, μπορούν να διατηρηθούν στην συντήρηση του ψυγείου σας, έως και μια εβδομάδα. Για να γίνει αυτό, μην τα πλένετε και τοποθετήστε τα σε μια πλαστική σακούλα αποθήκευσης.
Προσβολές από έντομα – εχθρούς: αφίδες, θρίπας, λυριόμιζα, μύγα των τεύτλων, αλευρώδης, σιδηροσκώληκας, αγρότιδες
Προσβολές από μύκητες – βακτήρια: ωίδιο, περονόσπορος, φόμα, σκωρίαση, κερκόσπορα, ριζοκτόνια, σκληρωτίνια, πύθιο
Προσβολές από ιώσεις: μωσαϊκό των τεύτλων
ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΕΣΚΟΥΛΟΥ
Το σέσκουλο είναι ένα λαχανικό πολύ χαμηλό σε θερμίδες, υδατάνθρακες, σάκχαρα και λιπαρά, αλλά παράλληλα πλούσιο σε φυτικές ίνες, βιταμίνες, μέταλλα και αντιοξειδωτικά.
Επιγραμματικά, οι ευεργετικές ιδιότητες του Σέσκουλου στην υγεία μας είναι οι εξής: βοηθά στη διαχείριση του διαβήτη, λειτουργεί ως ενισχυτικό του εγκεφάλου, βελτιώνει την υγεία των οστών, βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, προλαμβάνει τις παθήσεις των ματιών και των μαλλιών, βοηθά στην καλύτερη υγεία της καρδιάς και βελτιώνει την αρτηριακή πίεση, βοηθά στην πρόληψη του καρκίνου.
Βρώσιμο μέρος του φυτού: φύλλα
Χρήσεις: το Σέσκουλο, καταναλώνεται ωμό ή μαγειρεμένο.
Ωμό μπορείτε να το προσθέσετε σε σαλάτες, σε smoothies ή σαν γαρνιτούρα σε πιάτα.
Επίσης μπορείτε να το σοτάρετε ελαφρά ή να το βράσετε. Είναι πολύ νόστιμο, σε σούπες, συνοδευτικό σε πιάτα με κρεατικά ή μπορεί να είναι μια πολύ ωραία γέμιση σε πίτες.