Βασιλικός πλατύφυλλος Genovese (8 ΦΥΤΑ)

Ο πλατύφυλλος βασιλικός, είναι ένα αρωματικό φυτό με καταγωγή από την Ινδία.

Η ιερά παράδοση αναφέρει, ότι η Αγία Ελένη ανακάλυψε τον Τίμιο Σταυρό, από το άρωμα του βασιλικού, που φύτρωσε στο μέρος που ήταν θαμμένος, γι’ αυτό ονομάζεται και Σταυρολούλουδο.

Σήμερα, καλλιεργείται ως ετήσιο φυτό στη Γαλλία, Ιταλία, Αίγυπτο, Μαδαγασκάρη, Ουγγαρία, Ινδονησία, Μαρόκο, Ισραήλ, Ελλάδα και τις Η.Π.Α.

Είναι ετήσιο ποώδες φυτό, ύψους 0,40 – 0,70 μ., ανάλογα με την γονιμότητα του εδάφους, με πασσαλώδη ρίζα πολλαπλών διακλαδώσεων.

Τα φύλλα είναι μήκους 7 – 8 εκ., πράσινου χρώματος. Τα άνθη είναι μικρά, άσπρου χρώματος και σχηματίζουν μακρείς στάχεις.

Επιλέξτε τοποθεσία, που να είναι ηλιόλουστη ή ημισκιερή. Το έδαφος, πρέπει να στραγγίζει καλά το νερό.

Η άριστη θερμοκρασία ανάπτυξης του πράσινου πλατύφυλλου βασιλικού είναι 25 °C.  Ανέχεται πολύ υψηλές θερμοκρασίες, εφόσον η ρίζα του είναι υγιής και έχει στην διάθεση της επαρκή εδαφική υγρασία.

Ο  πράσινος πλατύφυλλος βασιλικός (γενικά οι βασιλικοί), είναι από τα λίγα αρωματικά που αγαπάει το νερό. Στα πρώτα στάδια ανάπτυξης, μέχρι το φυτό να ‘’πιάσει’’ στο έδαφος, ποτίστε  καθημερινά, ώστε το χώμα να έχει υγρασία. Προσοχή, η υγρασία να είναι τόση, ώστε το φυτό να μπορεί να ”αναπνέει”. Δηλαδή το μυστικό είναι, πολλά μικρά (μικρού όγκου νερού) ποτίσματα. Όταν διαπιστώσετε ότι το νεαρό φυτό σας, έχει δημιουργήσει καινούργια φύλλα, αρχίστε να μειώνετε σταδιακά τα ποτίσματα (μέρα παρά μέρα).

Εάν η καλλιέργεια γίνει στο έδαφος, προτιμήστε την μέθοδο της σταγόνας (στάγδην άρδευση), για το πότισμα του πράσινου βασιλικού.

Τα ποτίσματα πρέπει να διακόπτονται μόνον 4 – 5 μέρες πριν από κάθε συγκομιδή.

Ο πράσινος πλατύφυλλος  βασιλικός έχει μεγάλη και γρήγορη αναβλαστική ικανότητα, δηλαδή μετά από κάθε κοπή, γίνεται γρήγορη ανάπτυξη νέων βλαστών.

Κατάλληλη ποικιλία για υπαίθρια καλλιέργεια, αλλά και καλλιέργεια σε μεγάλες γλάστρες με πλούσιο υπόστρωμα.

 

Οικογένεια: Labiatae

Επιστημονική ονομασία: Ocinum basilicum L.

Πιστοποίηση Βιολογικού φυτού: ΔΗΩ

Διεθνείς κοινές ονομασίες: Basil Eleonora

Κοινές ονομασίες: Γλυκός βασιλικός

Ύψος:  0,40 – 0,80 μ.

Ιδανικό Ph εδάφους: 6.0 έως 7.0

Χρώμα λουλουδιών: λευκό

Κύκλος ζωής: ετήσιος

Για επαγγελματίες αγρότες: ΝΑΙ

Για ερασιτέχνες κηπουρούς: ΝΑΙ

Καλλιέργεια σε γλάστρα: ΝΑΙ (σε γλάστρες μεγάλου μεγέθους, με πλούσιο υπόστρωμα, που να στραγγίζουν καλά).

Μεταφύτευση – Συγκομιδή: 50 – 60 μέρες

Αποστάσεις μεταφύτευσης: 70 εκ. μεταξύ των γραμμών και 40 εκ. επί της γραμμής καλλιέργειας

Εποχή συγκομιδής: Η συγκομιδή γίνεται με δύο τρόπους: στον πρώτο τρόπο συγκομίζονται ολόκληρα τα φυτά (μέχρι 3 συγκομιδές), ενώ στον δεύτερο τρόπο (επιτυγχάνεται μεγαλύτερη ποσότητα αιθέριου ελαίου), συλλέγονται μόνο οι ταξιανθίες (μέχρι 6 συγκομιδές).

Όταν καλλιεργείται για ξηρή ή χλωρή δρόγη, συγκομίζεται πριν την άνθηση.

Καλό είναι ο θερισμένος βασιλικός να αφήνεται για μία μέρα στο χωράφι, για να χάσει κάποια υγρασία πριν μεταφερθεί για ξήρανση σε ειδικά ξηραντήρια.

Χρήσεις: Ο πράσινος πλατύφυλλος βασιλικός έχει πολλές μαγειρικές χρήσεις. Αρωματίζει κρέατα (λευκά και κόκκινα), σάλτσες ζυμαρικών (pesto). Διακοσμεί και αρωματίζει πίτσες και χρησιμοποιείται σαν συστατικό σε dressing σαλατών.

Είναι πολύ εύκολο να φτιάξετε τσάι πράσινου βασιλικού: αφού δώσετε μια βράση στο νερό, το κατεβάζετε από την φωτιά, προσθέτετε το βότανο και σκεπάζετε με ένα πιατάκι για 8 – 10 λεπτά, προτού σερβίρετε. Δεν περιέχει καφεΐνη, οπότε μπορεί να καταναλωθεί ζεστό η παγωμένο καθ΄ όλη τη διάρκεια της ημέρας.

Ιδανικό για να αρωματίσει το λάδι. Εάν φυτευτεί κοντά σε άλλα φυτά (όπως π.χ. η τομάτα) πιστεύεται, ότι απωθεί κάποια βλαβερά έντομα, αλλά της αποδίδει και έξτρα άρωμα.

Το αιθέριο έλαιο του πράσινου πλατύφυλλου βασιλικού χρησιμοποιείται στην κοσμετολογία (βιομηχανία καλλυντικών), την αρωματοποιία και την ποτοποιία.

 

Εποχή μεταφύτευσης : μέσα – τέλη άνοιξης (αναλόγως το υψόμετρο και την γεωγραφική θέση).

Αποστάσεις φύτευσης: 35 – 40 εκ. στην γραμμή και 60 – 70 εκ. μεταξύ των γραμμών.

Ευνοϊκή συγκαλλιέργεια: Τα φυτά συντροφιάς, είναι μια δοκιμασμένη στο χρόνο μέθοδος κηπουρικής, που εμπλουτίζει και προστατεύει τις ευάλωτες καλλιέργειες.

Ο βασιλικός καλλιεργείται μαζί με τον κατιφέ στον λαχανόκηπο, ανάμεσα από τα κηπευτικά μας, για τις εντομοδιωκτικές του ιδιότητες.

Φυτέψτε τον βασιλικό σας κοντά σε ντομάτα και πιπεριά, για να βελτιώσετε την ανάπτυξη.

Ο συνδυασμός βασιλικού και σπαραγγιού, προσελκύει ιδιαίτερα τις πασχαλίτσες, γεγονός που βοηθά στον έλεγχο της παρουσίας αφίδων και άλλων παρασίτων στον κήπο.

Το μποράγκο βελτιώνει την ανάπτυξη και τη γεύση του βασιλικού καθώς λειτουργεί μαζί του.

Ο βασιλικός μπορεί να φυτευτεί δίπλα σε μερικά ανθισμένα βότανα, όπως το χαμομήλι, το σχοινόπρασο και η ρίγανη, τα οποία αυξάνουν τη δύναμη των αιθέριων ελαίων στους κήπους με τα βότανα. Αυτό κάνει τον βασιλικό πιο γευστικό στις μαγειρικές εφαρμογές και πιο αποτελεσματικό στον κήπο ως αποτρεπτικό παράσιτο.

Επίσης είναι διπλά αποτελεσματικός για τις πιπεριές, τόσο απωθώντας τα παράσιτα του κήπου, όσο και παρέχοντας πυκνή κάλυψη εδάφους. Οι πιπεριές προτιμούν την υγρασία και ο βασιλικός παγιδεύει τη θερμότητα και την υγρασία.

Αποφύγετε να φυτέψετε, κοντά στον βασιλικό σας, αγγούρια, γιατί θα έχουν μειωμένη απόδοση. Επίσης αποφύγετε να φυτέψετε κοντά του, φασκόμηλο, δεντρολίβανο και μάραθο.

Πότισμα γενικά: η ποσότητα και η πυκνότητα αρδεύσεων, εξαρτάται από την ποικιλία και το έδαφος, που έχει ο κήπος ή το κτήμα σας, καθώς και το εάν καλλιεργείτε στην βόρεια ή νότια Ελλάδα. Εμπειρικά θα λέγαμε ότι, πότισμα με σταγόνες (στάγδην άρδευση), 3 – 4 φορές την εβδομάδα είναι ιδανική πυκνότητα για τα πρώτα στάδια ανάπτυξης. Τους θερμούς καλοκαιρινούς μήνες, μπορείτε να αυξήσετε την ποσότητα της άρδευσης. ΠΡΟΣΟΧΗ, το νερό δεν πρέπει να ”λιμνάζει” γύρω από τα φυτά.

Ασθένειες – εχθροί: Η κυριότερη ασθένεια της συγκεκριμένης καλλιέργειας, είναι η αδρομύκωση, που οφείλεται στο μύκητα Fusarium oxysporum, που εισέρχεται από τα ριζικά τριχίδια στις αγγειώδεις δεσμίδες του φυτού και αναπτύσσεται μέσα σ’ αυτές, σε όλο το μήκος τους και έτσι τις αποφράσσει, με αποτέλεσμα να σταματάει η ανάπτυξη του φυτού, να μαραίνεται και τελικά να ξεραίνεται πριν ολοκληρώσει την ανάπτυξη του.

Αριθμός φυτών/m²: 6 – 8 φυτά σε υπαίθρια καλλιέργεια.

Καλλιέργεια: υπαίθρια και σε γλάστρες.