Η Κουσκούτα και τρόποι αντιμετώπισης στην βιολογική γεωργία Σχολιάστε

Το γένος Cuscuta sp. , ανήκει στην οικογένεια Cuscutaceae.

Ζημιές: Στην Ελλάδα η κουσκούτα αποτελεί σημαντικό πρόβλημα στα σπορεία του καπνού και στις καλλιέργειες της μηδικής, ζαχαροτεύτλων και καπνού. Μερικές φορές εμφανίζεται και σε λαχανοκομικές, κτηνοτροφικές και ανθοκομικές καλλιέργειες, αλλά η ζημιά που προκαλεί είναι μικρότερη από εκείνη των καλλιεργειών που προαναφέρθηκαν. Σε όλες τις περιπτώσεις η κουσκούτα, με την απομύζηση των θρεπτικών στοιχείων και του νερού από το φυτό ξενιστή, το εξαντλεί, αναστέλλει την αύξησή του και σε ορισμένες περιπτώσεις προκαλεί τη νέκρωσή του.

Η κουσκούτα, εκτός από τη μείωση των αποδόσεων στα καλλιεργούμενα φυτά, δημιουργεί προβλήματα και στα ζώα όταν φαγωθεί, επειδή περιέχει δηλητηριώδεις ουσίες.

Τέλος, έχει βρεθεί ότι το ζιζάνιο αυτό μπορεί να είναι ξενιστής ορισμένων πολύ σοβαρών ιών, όπως μωσαϊκό του καπνού (TMV), του ικτέρου (BYV) και του ιού που προκαλεί καρούλιασμα στα τεύτλα (BKV).

Αντιμετώπιση: Προληπτικά μέτρα.

• Βασικό μέτρο, σε ένα σύστημα ορθολογικής αντιμετώπισής της, είναι η χρησιμοποίηση σπόρου της καλλιέργειας τελείως απαλλαγμένου από σπόρους της κουσκούτας. Επίσης, στην περίπτωση μεταφυτευμένων φυτών, όπως για παράδειγμα κηπευτικά, καπνός, θα πρέπει να αποφεύγεται η μεταφύτευση μετά το καθάρισμα των βλαστών της κουσκούτας, γιατί, όπως προαναφέρθηκε, ακόμη και μικρά τεμάχιά της (2 – 5 εκ.) επιζούν και μπορούν να μολύνουν γρήγορα την καλλιέργεια.
• Η αμειψισπορά. Όλες οι αμειψισπορές στις οποίες γίνεται εναλλαγή ευπαθών στην κουσκούτα καλλιεργειών (μηδική, τριφύλλι, καπνός, τεύτλα) με ανθεκτικές καλλιέργειες (σιτηρά, καλαμπόκι) είναι αποτελεσματικές στην αντιμετώπισή της.
• Ηλιοθέρμανση.

Κείμενο των,  Δημήτριου Τσελέ – Καθηγητή (επιστημονικού υπεύθυνου), Ασπασίας Ευθυμιάδου, Λέκτορα Ανοιχτού Πανεπιστημίου Κύπρου, Μαρία Γκούλτα,  γεωπόνου