Κολοκυθάκι στρόγγυλο της Νίκαιας (ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΠΟΡΟΣ)

Βιολογικοί σπόροι, παραδοσιακής ποικιλίας κολοκυθιού.

Προέλευση από τη νότια Γαλλία. Διεθνώς γνωστή για την ποιότητα των καρπών της και την εύκολη προσαρμογή της, σε διαφορετικά περιβάλλοντα καλλιέργειας.

Φυτό όρθιας ανάπτυξης, αρκετά παραγωγικό.

Σχηματίζει στρόγγυλους καρπούς, σκούρου πράσινου χρώματος με ανοιχτοπράσινα στίγματα. Η σάρκα είναι λευκού χρώματος.

Ιδανικό σημείο συγκομιδής των καρπών, είναι όταν αποκτήσουν διάμετρο 8 έως 9 εκ. και βάρος περίπου 150 – 200 γρ. Εάν αφήσετε τους καρπούς να μεγαλώσουν παραπάνω από το ιδανικό, η ποιότητα τους υποβαθμίζεται και γίνονται ινώδεις και λιγότερο αρωματικοί.

Η σάρκα έχει πολύ πλούσια γεύση, τρυφερή υφή και δυνατό άρωμα, όταν μαγειρευτεί. Αποτελεί μια εξαιρετική πρόταση για γέμισμα και για μαγειρική στο φούρνο, σε διάφορες παραλλαγές. 

Ιδανική για καλλιέργεια από ερασιτέχνες και επαγγελματίες.

Υπαίθρια και θερμοκηπιακή καλλιέργεια. Επίσης, μπορεί να καλλιεργηθεί και σε μεγάλες γλάστρες ή δοχεία.

 

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙ ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ 

Χώρα προέλευσης ποικιλίας: νότια Γαλλία, περιοχής της Νίκαιας (Nice).

Καλλιεργείται από: 1903, πρώτη καταγραφή σε κατάλογο σπόρων της εποχής

Οι δικές μας παρατηρήσεις: μια φημισμένη ποικιλία από τη νότια Γαλλία. Εκεί καλλιεργείται από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, όμως η φήμη της και η καλλιέργεια της, έχει εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη. Νόστιμη σάρκα, παλιάς κολοκυθιάς, με πολλές χρήσεις στην κουζίνα. Αρκετά παραγωγική, σε ιδανικές συνθήκες καλλιέργειας.

Πού μπορεί να καλλιεργηθεί στη χώρα μας: σε όλη την Ελλάδα, από την άνοιξη έως το φθινόπωρο, όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες για την καλλιέργεια της κολοκυθιάς (δείτε παρακάτω, απαιτήσεις σε κλίμα)

Ιδανική εποχή σποράς: από το Μάρτιο έως και τον Ιούνιο

Ιδανική εποχή καλλιέργειας: αρχές της άνοιξης, καλοκαίρι και φθινόπωρο

Βάρος καρπού: 150 – 350 γρ.

Πότε συγκομίζουμε τους καρπούς αυτής της ποικιλίας; όταν αποκτήσουν βάρος 150 – 200 γρ. και διάμετρο 8 – 9 εκ.

Χρώμα φλούδας: σκούρο πράσινο, με ανοιχτοπράσινες κηλίδες

Χρώμα σάρκας: λευκό

Σχήμα καρπού: στρόγγυλο

Βράβευση ποιότητας ποικιλίας:  –

Σπορά – συγκομιδή: 80 – 90 ημέρες (σε ιδανικές συνθήκες καλλιέργειας)

Μεταφύτευση – συγκομιδή: 50 – 60 ημέρες (σε ιδανικές συνθήκες καλλιέργειας)

Κατάλληλη για επαγγελματική καλλιέργεια; NAI

Κατάλληλη για οικιακό λαχανόκηπο; ΝΑΙ

Κατάλληλη για καλλιέργεια σε γλάστρα ή δοχείο; ΝΑΙ (αναλυτικές πληροφορίες, στην ενότητα τεχνικές οδηγίες)

Απόδοση (παραγωγικότητα): αρκετά παραγωγική

Πιστοποίηση βιολογικών σπόρων – φορέας: ECOCERT

Πιστοποίηση ανασυσκευασίας βιολογικών σπόρων – φορέας: ΔΗΩ

Άδεια συσκευασίας και διακίνησης σπόρων: ΚΕΠΠΥΕΛ Γιαννιτσών

 

ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΠΟΡΑΣ ΣΤΟ ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙ 

Επίπεδο δυσκολίας φυτρώματος (από 1 – 3): 1 (εύκολο)

Αριθμός σπόρων/γρ.  5 – 15 σπόροι (ανάλογα την ποικιλία και τη χρονιά παραγωγής σπόρου)

Απαιτείται μούλιασμα των σπόρων; δεν είναι απαραίτητο. Γενικά, οι σπόροι στο κολοκυθάκι, έχουν υψηλά επίπεδα φυτρωτικότητας.

Εποχή σποράς: από τις αρχές της άνοιξης, έως τα μέσα καλοκαιριού.

Βασικές απαιτήσεις φυτρωτικότητας σπόρου – χρόνος: εμφάνιση βλαστιδίου σε 4 έως 8 ημέρες, σε θερμοκρασία εδάφους 18 – 20°C και θερμοκρασία περιβάλλοντος 18 – 25°C την ημέρα και 17 – 18°C, τη νύχτα.

Βάθος σποράς: α) 2.5 εκ. σε εδάφη που συγκρατούν υγρασία, β) 5 εκ. σε αμμουδερά εδάφη.

Πόση είναι η διάρκεια ζωής (βλαστικότητα) των σπόρων κολοκυθιού; σε ιδανικές συνθήκες αποθήκευσης, οι σπόροι του κολοκυθιού, έχουν διάρκεια ζωής 4 – 6 χρόνια.

ΠΩΣ ΣΠΕΡΝΟΥΜΕ ΤΑ ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙΑ (μέθοδος): το κολοκυθάκι, μπορούμε να το σπείρουμε απευθείας στο έδαφος ή να το σπείρουμε σε δίσκους σποράς και να μεταφυτέψουμε τα φυτά στο έδαφος, όταν είναι έτοιμα. Παρακάτω, θα περιγράψουμε και τις δύο τεχνικές.

ΣΠΟΡΑ ΚΟΛΟΚΥΘΙΟΥ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ

α) Προετοιμασία εδάφους για τη σπορά: Αφού οριοθετήσουμε την καλλιεργήσιμη έκταση, σκάβουμε με ένα πατόφτυαρο ή φρεζάρουμε, σε βάθος 20 – 30 εκ., φροντίζοντας να σπάσουμε και τυχόν σβώλους χώματος, που θα εμποδίσουν τη βλαστικότητα των σπόρων και ισιώνουμε με μια τσουγκράνα το έδαφος.

β) Σπορά κολοκυθιού: Με ένα ξύλο με μυτερή άκρη, τραβήξτε ευθείες γραμμές, βάθους 2.5 έως 5 εκ., οι οποίες θα απέχουν μεταξύ τους από 100 έως 120 εκ. Μέσα σε αυτές τις γραμμές, ρίξτε σπόρους, που να απέχουν μεταξύ τους, από 50 έως 70 εκ.. Ακολουθεί το σκέπασμα των σπόρων, με κοσκινισμένο χώμα. Στη συνέχεια, κάνουμε ένα χορταστικό πότισμα, με ένα ποτιστήρι που φέρει “φυσούνα”, για να μην παρασύρουμε τους σπόρους, σε μεγαλύτερο βάθος. Διατηρήστε μια σχετική υγρασία στο έδαφος (χωρίς το νερό να λιμνάζει), ώστε να βοηθήσετε τους σπόρους να φυτρώσουν. Ακολουθεί το αραίωμα των νεαρών φυτών.

γ) Αραίωμα των νεαρών φυτών: Επειδή οι σπόροι που ρίχνουμε στις γραμμές, θα φυτρώσουν ακανόνιστα και σε μια θέση μπορεί να υπάρχουν πολλά φυτά, πρέπει να τα αφαιρέσουμε και να αφήσουμε ένα φυτό σε κάθε θέση. Έτσι, το φυτό που θα αφήσουμε να αναπτυχθεί, θα έχει το χώρο (και χωρίς τον ανταγωνισμό των άλλων), να αναπτύξει το καλύτερο δυνατό μέγεθος φύλλων και ρίζας. Η διαδικασία είναι απλή. Αφαιρούμε όλα τα φυτά, τραβώντας τα από το έδαφος και αφήνουμε από ένα, σε κάθε θέση. Πότε κάνουμε το αραίωμα των νεαρών φυτών στο κολοκυθάκι; 7 – 10 ημέρες, μετά την εμφάνιση των νεαρών φυτών.

ΣΠΟΡΑ ΚΟΛΟΚΥΘΙΟΥ ΣΕ ΔΙΣΚΟΥΣ ΣΠΟΡΑΣ

Πώς και πού σπέρνουμε: γεμίζουμε μικρές γλάστρες ή δίσκους σποράς, με έτοιμο βιολογικό υπόστρωμα. Με τη μύτη ενός μολυβιού, κάνουμε στο κέντρο της γλάστρας ή του δίσκου, μια μικρή τρύπα, βάθους έως 2.5 εκ. Σε αυτή την οπή, τοποθετούμε 1 – 2 σπόρους και τους σκεπάζουμε απαλά, με άμμο ή καλά κοσκινισμένη τύρφη. Ποτίζουμε απαλά και με προσοχή, ώστε να μην ξεσκεπάσουμε τους σπόρους. Μετά το φύτρωμα των σπόρων, σε κάθε θήκη σποράς ή στη γλάστρα, αφήνουμε ένα νεαρό φυτό κολοκυθιού.

Ποτίσματα στο σπορείο: διατηρείστε σταθερά, ελαφρά υγρό, το υπόστρωμα στο σπορείο σας. Είναι προτιμότερο, να ποτίζετε συχνά με μικρές ποσότητες νερού, παρά αραιά και με μεγάλες ποσότητες, που είναι πιθανό να σαπίσουν τους σπόρους ή να δημιουργήσουν άλλα προβλήματα στα νεαρά σπορόφυτα.

Υλικά σποράς: 1) γλάστρες (διαμέτρου 4 – 6 εκ. και βάθους έως 10 εκ.) ή δίσκοι σποράς ανάλογων μεγεθών,  2) βιολογικό υπόστρωμα ή καλά απολυμασμένο compost, 3) ποταμίσια άμμος ή κοσκινισμένη τύρφη, για την κάλυψη του σπόρου, 4) ετικέτες για τη σήμανση του δίσκου με την ποικιλία ή το είδος που καλλιεργείτε, 5) ποτιστήρι με μικρές τρύπες, ώστε το νερό ποτίσματος, να πέφτει απαλά στο έδαφος και να μην ξεσκεπάζει τους σπόρους, 6) θερμόμετρο.

Χρονικό διάστημα από τη σπορά έως τη μεταφύτευση: ανάλογα τις συνθήκες (θερμοκρασία, υγρασία, φως), περίπου 25 – 40 ημέρες.

Πότε μεταφυτεύουμε: όταν η ρίζα έχει σχηματιστεί καλά (έχει “πλέξει” το υπόστρωμα), τα φυτά έχουν ύψους 10 – 15 εκ., ο βλαστός τους είναι στιβαρός και έχουν τουλάχιστον, 3 – 5 καλά σχηματισμένα φύλλα.

Αριθμός φυτών/m²: 1 – 2 φυτά

 

ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΑΣ

Οικογένεια: Cucurbitaceae

Επιστημονική ονομασία: Cucurbita pepo L.

Καταγωγή κολοκυθιού: κεντρική Αμερική (Ν. Μεξικό μέχρι Ν.Α. Η.Π.Α.).

Άλλες ονομασίες: καλοκαιρινό κολοκυθάκι, κολοκύνθη η κοινή 

Διεθνείς ονομασίες: Summer Sguash, Courgette, Zucchini, Calabacines, Zucchino, Mo Gwa, Tinda, Sommerkürbis, Tikvica, Kabaczek, Kабачок, 夏のスカッシュ.

Τύποι στο κολοκυθάκι: 1) Διαχωρισμός με βάση το σχήμα των καρπών: υπάρχουν ποικιλίες με διαφορετικά σχήματα, α) κυλινδρικό, β) σφαιρικό ή ωοειδές, γ) ροπαλόσχημο. 2) Διαχωρισμός με βάση το χρώμα της φλούδας: α) ανοιχτό πράσινο χρώμα ή λευκά, β) σκούρο πράσινο ή πράσινα, γ) κίτρινο σκούρο ή ανοιχτό.

Απαιτήσεις της κολοκυθιάς σε κλίμα: φυτό της θερμής εποχής. Είναι πολύ ευπαθές στις χαμηλές θερμοκρασίες. Απαιτεί θερμοκρασίες, πάνω από τους 18 °C. Άριστες θερμοκρασίες για την ανάπτυξη της, είναι από τους 18 – 24 °C. Μέγιστη είναι 32 °C και ελάχιστη, 10 °C. Ηλιόλουστος και ξηρός καιρός, είναι ο ιδανικότερος για το σχηματισμό των καρπών του.

Απαιτήσεις της κολοκυθιάς σε έδαφος: σε γόνιμα, καλά αεριζόμενα, ελαφρά ή μέσης σύστασης, που στραγγίζουν καλά. Ιδανικό PH: 6 – 7.

Λίπανση: καλό θα είναι, για να γίνει ολοκληρωμένη λίπανση, πριν από οποιαδήποτε ενέργεια σας, να προχωρήσετε σε ανάλυση εδάφους. Είναι μια απλή και οικονομική μέθοδος. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας και να σας δώσουμε όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες. Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι, η κολοκυθιά έχει πολύ καλά αποτελέσματα σε έδαφος που είναι πλούσιο σε οργανική ουσία και η προσθήκη βιολογικής κοπριάς ή η χλωρή λίπανση, μπορούν να επιφέρουν πολύ καλά αποτελέσματα.

Αποστάσεις φύτευσης: 50 – 70 εκ. πάνω στη γραμμή (φυτό από φυτό) και 100 – 120 εκ., μεταξύ των γραμμών καλλιέργειας.

Καλλιέργεια κολοκυθιού σε γλάστρες ή δοχεία: α) Οι γλάστρες ή τα δοχεία που θα καλλιεργήσετε κολοκυθάκια, πρέπει να έχουν βάθος, τουλάχιστον 50 – 60 εκ. και η διάμετρος τους, στο επάνω μέρος, να είναι τουλάχιστον 30 εκ. Πρέπει να προσέξετε, ώστε οι οπές στράγγισης στη βάση τους, να είναι καλά ανοιχτές ή να ανοίξετε και άλλες, ώστε το νερό του ποτίσματος, να στραγγίζει καλά, από το υπόστρωμα. β) Επιλέξτε, βιολογικό υπόστρωμα για καλλιέργεια καρποφόρων λαχανικών. Αποφύγετε αυτά που έχουν σβόλους ή πέτρες, γιατί θα εμποδίσουν το σχηματισμό των ριζών. Εάν έχετε δικό σας υπόστρωμα π.χ. από κομποστοποίηση και είναι καλά απολυμασμένο, κοσκινίστε το καλά και “σπάστε” με τα χέρια σας τυχόν σβόλους, όταν το τοποθετείτε στη γλάστρα. γ) Αφού γεμίσετε τις γλάστρες σας με το υπόστρωμα, ανοίξτε με το χέρι σας τρύπες, για να φυτέψετε τα φυτά του κολοκυθιού. Τοποθετούμε τα φυτά στο υπόστρωμα και τα σκεπάζουμε με προσοχή, ώστε η ρίζα του φυτού να είναι όλη μέσα στο υπόστρωμα. Ποτίζουμε ελαφρά, γύρω από κάθε φυτό. Σε κάθε γλάστρα, με διάμετρο 30 εκ., τοποθετούμε 1 φυτό κολοκυθιού. δ) Διατηρείστε το υπόστρωμα της γλάστρας σταθερά υγρό, με μικρές ποσότητες νερού, καθ΄ όλη τη διάρκεια της καλλιέργειας. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό για την υγεία των φυτών, όταν ποτίζετε, το νερό να πέφτει στο υπόστρωμα και όχι στα φύλλα. Η περιττή και άσκοπη υγρασία στα φύλλα, είναι πολύ πιθανό να δημιουργήσει μυκητιάσεις. ε) Τοποθετήστε τις γλάστρες σας, σε σημείο με αρκετή ηλιοφάνεια (6 – 8 ώρες την ημέρα). Όταν οι θερμοκρασίες της άνοιξης ανεβούν, τότε μπορείτε να τις μεταφέρετε σε ημισκιερή θέση. ζ) Τέλος, επιλέξτε ποικιλία κολοκυθάκι, με όρθια – θαμνώδη ανάπτυξη. Σημεία Προσοχής: 1) Το υπόστρωμα που θα επιλέξετε, πρέπει να είναι το κατάλληλο. Χώμα από τον κήπο ή αποξηραμένα φύλλα, δεν έχουν συνήθως τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία, για μια ικανοποιητική ανάπτυξη των φυτών. 2) Τα φυτά που μεγαλώνουν σε γλάστρα, μεγαλώνουν σε έναν περιορισμένο χώρο. Πρέπει να προσθέτετε, ανά τακτά χρονικά διαστήματα (ανά 15 ημέρες), υγρά βιολογικά λιπάσματα, ώστε να μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους, σε θρεπτικά στοιχεία. 3) Κρατάμε σταθερά υγρό το έδαφος, χωρίς αυτό να ”λιμνάζει” γύρω από τα φυτά. Τακτικά ποτίσματα με μικρό όγκο νερού, είναι καλύτερα από τα αραιά, που το νερό δίνεται σε μεγάλες ποσότητες. Η καλύτερη μέθοδος ποτίσματος, είναι αυτή της σταγόνας. Υπάρχουν στην αγορά αρκετές προτάσεις, για πότισμα με σταγόνα, στις γλάστρες του μπαλκονιού. 4) Ανά 15 – 20 ημέρες, εφαρμόστε στο έδαφος και στα φύλλα, ήπια βιολογικά φυτοπροστατευτικά προϊόντα ή εφαρμόστε δικές σας τεχνικές φυτοπροστασίας. Η πρόληψη είναι η καλύτερη μέθοδος αντιμετώπισης (εντόμων – μυκήτων κ.α.).

Ποτίσματα στο κολοκυθάκι: είναι φυτό απαιτητικό στο νερό. Σε εποχές με χαμηλές θερμοκρασίες, ποτίζουμε τα φυτά της κολοκυθιάς κάθε 3 – 4 ημέρες και τις ζεστές περιόδους του καλοκαιριού, κάθε 1 – 2 ημέρες.

Επιλέγουμε να ποτίζουμε με τη μέθοδο της σταγόνας και προσέχουμε το νερό να μην ”λιμνάζει”, γύρω από τα φυτά.

Άλλες εργασίες: βοτάνισμα ή σκάλισμα αγριόχορτων, έλεγχος για εχθρούς και ασθένειες. 

Πώς και πότε γίνεται η συγκομιδή στο κολοκυθάκι; Όταν οι καρποί φτάσουν στο κατάλληλο μέγεθος για κάθε ποικιλία, π.χ. 8 – 15 εκ., ξεκινάει η συγκομιδή τους. Το χρονικό διάστημα, που απαιτείται συνήθως, από τη μεταφύτευση έως και τη συγκομιδή, είναι 40 – 65 ημέρες (ανάλογα την ποικιλία).

Η συγκομιδή γίνεται χειρωνακτικά, με ένα μαχαίρι. Κόβουμε λίγο πάνω από τον καρπό (στον ποδίσκο).

Διατήρηση και αποθήκευση: τα κολοκυθάκια διατηρούνται 1 – 2 ημέρες σε θερμοκρασίες δωματίου. Εάν θέλουμε να παρατείνουμε τη συντήρηση τους, μπορούμε να τα τοποθετήσουμε στη συντήρηση, συγκεκριμένα στο συρτάρι που έχει λιγότερη υγρασία. Πριν τα βάλετε στο ψυγείο, μην τα βρέξετε. Σε αυτές τις συνθήκες, μπορούν να διατηρηθούν, ως και μια εβδομάδα.

Προσβολές από έντομα: Αφίδες ή ψείρες, Τετράνυχος, Αλευρώδεις, Καραφατμέ, Υλέμια.

Προσβολές από μύκητες – βακτήρια: Περονόσπορος, Ωίδιο, Βοτρύτης, Ανθράκωση, Βακτηριακή μάρανση.

Προσβολές από ιώσεις: Μωσαϊκό της αγγουριάς, Μωσαϊκό της καρπουζιάς, Μωσαϊκό της κολοκυθιάς.

 

ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΥΘΙΟΥ 

Τα κολοκυθάκια, περιέχουν νερό κατά 90% και σε 100 γραμμάρια, αντιστοιχούν μόλις 15 θερμίδες.

Αποτελούν πολύ καλή πηγή μαγγανίου και βιταμίνης C ( Η βιταμίνη C και το μαγγάνιο προστατεύουν τους ιστούς, από τις βλαβερές ελεύθερες ρίζες).

Οι φυτικές ίνες στο κολοκύθι, βοηθούν επίσης, στη διατήρηση της χαμηλής χοληστερίνης.

Τα κολοκυθάκια και κυρίως οι σπόροι τους, έχουν την κουρκουμπιτασίνη, που συμβάλει στη μείωση της εμφάνισης καρκίνου του προστάτη και των πνευμόνων.

Στη ναυτία και τους εμετούς των εγκύων, ο χυμός του κολοκυθιού είναι αντιεμετικός.

Οι κολοκυθοανθοί, είναι πλούσιοι σε βιταμίνη Α.

Βρώσιμο μέρος του φυτού: καρπός, άνθη

Χρήσεις: καταναλώνεται ωμό ή  μαγειρεμένο. Ωμά τα κολοκυθάκια, τα προσθέτουμε σε σαλάτες, όταν ο καρπός είναι μικρού μεγέθους και τρυφερός.

Μαγειρεμένα τα κολοκυθάκια, τα βρίσκουμε σε πολλά καλοκαιρινά πιάτα. Γεμιστά, σε τουρλού (μπριάμ), με αυγολέμονο, τηγανητά, σε πίτες και ομελέτες.

Τα κολοκυθάκια μικρού μεγέθους, είναι ιδανικά για ατμό, βράσιμο ή ωμά στη σαλάτα. Τα μεγαλύτερου μεγέθους, είναι κατάλληλα για μαγείρεμα και τέλος, τα στρόγγυλα, είναι κατάλληλα για γέμισμα.

Τι είναι οι κολοκυθοανθοί και οι κολοκυθοκορφάδες; είναι τα αρσενικά και τα θηλυκά άνθη του κολοκυθιού, που έχουν χρήση στη μαγειρική. Πως τα ξεχωρίζουμε και γιατί; Οι κολοκυθοανθοί, είναι τα αρσενικά άνθη του κολοκυθιού. Βρίσκονται διάσπαρτα πάνω στο φυτό, η βάση τους είναι πολύ λεπτή (ο ποδίσκος είναι μακρύς) και είναι ανοιχτά. Οι κολοκυθοκορφάδες, είναι τα θηλυκά άνθη του κολοκυθιού. Είναι και αυτά διάσπαρτα πάνω στο φυτό, η βάση τους είναι διογκωμένη (έχει μια μικρή μπαλίτσα), ο ποδίσκος τους κοντός, τα άνθη τους είναι κλειστά και πάνω στα πέταλα τους έχουν στίγματα. Τα αρσενικά άνθη, είναι περισσότερα σε σχέση με τα θηλυκά πάνω στο φυτό και δεν σχηματίζουν καρπούς (κολοκυθάκια), γιατί στη βάση τους δεν έχουν ωοθήκη. Αντίθετα, τα θηλυκά, έχουν ωοθήκες και είναι αυτά που σχηματίζουν τους καρπούς.

Γιατί τους λέμε κολοκυθοανθούς και κολοκυθοκορφάδες; τα αρσενικά σχηματίζουν μόνο άνθη, ενώ τα θηλυκά καρπούς, που φέρουν άνθος στην κορυφή τους (κολοκυθό – κορφή). Οπότε, εάν δείτε στην αγορά, ένα κολοκυθάκι που έχει μαζί και άνθος, είναι κολοκυθοκορφάς (θηλυκό άνθος), ενώ εάν είναι μόνο άνθος, πολύ ανοιχτό, είναι συνήθως κολοκυθοανθός (αρσενικό άνθος). Γιατί πρέπει να τα ξεχωρίζουμε; όπως αναγράφουμε παραπάνω, τα αρσενικά είναι μόνο άνθη, οπότε η συγκομιδή τους, δεν θα επηρεάσει την παραγωγικότητα του φυτού σε καρπούς. Ενώ τα θηλυκά, επειδή δίνουν καρπούς, πρέπει να συλλέγονται με προσοχή και συνήθως, η συλλογή τους είναι μαζί με τους καρπούς. Τι πρέπει να προσέξουμε κατά τη συγκομιδή τους; καλό θα είναι, η συγκομιδή των ανθέων να γίνεται πρωινές ώρες, γιατί οι θερμοκρασίες είναι ηπιότερες. Αμέσως μετά τη συγκομιδή, τοποθετήστε τους όρθιους, μέσα σε ένα σκεύος με λίγο νερό. Η βάση τους, δηλαδή (ο ποδίσκος), να ακουμπάει στο νερό. Με αυτόν τον τρόπο, θα τους διατηρήσετε φρέσκους, μέχρι τη μεταφορά τους στην κουζίνα. Η συγκομιδή τους, γίνεται με ένα κλαδευτήρι (κόβουμε το άνθος στον ποδίσκο).

Οι κολοκυθοκορφάδες, συνήθως, τηγανίζονται με χυλό αλευριού και είναι ένας απίστευτος μεζές. Από την άλλη, οι κολοκυθοανθοί, είναι πολύ τρυφεροί και εύκαμπτοι, ιδανικοί για γέμισμα με ρύζι, στο φούρνο, στην κατσαρόλα ή ακόμη και πανέ στο τηγάνι. Αποτελούν επίσης, νόστιμη προσθήκη σε πιάτα όπως, τουρλού (μπριάμ), γεμιστά, τσιγαριστά χόρτα και σε υπέροχες χορτόπιτες, με βλίτα και άλλα εποχικά λαχανικά.

 

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ – ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ 

1) Οι σπόροι που διαθέτουμε, είναι πιστοποιημένοι βιολογικοί, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό κανονισμό, που ορίζει τους κανόνες παραγωγής και πιστοποίησης τους.

2) Επιλέγουμε βιολογικούς σπόρους, ΜΟΝΟ από κορυφαίες σπορό-παραγωγικές εταιρίες. Αυτές, ακολουθούν όλες τις διαδικασίες, ώστε να διαθέτουν υψηλά επίπεδα βλάστησης και να είναι απαλλαγμένοι από παθογόνα.

3) Είναι όλοι αναπαραγόμενοι και ελεύθεροι πνευματικών δικαιωμάτων. Μπορείτε να τους διατηρείτε και να τους αποθηκεύσετε για μελλοντική χρήση, χωρίς κανένα πρόβλημα.

4) Δεν είναι γενετικά τροποποιημένοι (Μεταλλαγμένοι), ούτε Υβρίδια. Ανήκουν στην κατηγορία, των βελτιωμένων ποικιλιών και παραδοσιακών ποικιλιών.

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΣΠΟΡΟΙ ;

Οι σπόροι που έχουν παραχθεί από φυτά, στα οποία εφαρμόζεται η βιολογική καλλιέργεια. Το αγρόκτημα που γίνεται η παραγωγή τους, ελέγχεται, ώστε να γίνεται η εφαρμογή της βιολογικής γεωργίας και οι σπόροι που θα παραχθούν, να πληρούν τις προϋποθέσεις και να είναι κατάλληλοι για την αγορά.

Οι συμβατικοί σπόροι, πριν συσκευαστούν, απολυμαίνονται με χημικά. Στους βιολογικούς σπόρους, η απολύμανση τους γίνεται με φυσικούς τρόπους (π.χ. χρήση χαμηλών θερμοκρασιών).

Γιατί να επιλέξω τους βιολογικούς σπόρους;

– γιατί είναι σημαντικό για εμάς, αλλά και για τις επόμενες γενιές, να διατηρηθούν οι παραδοσιακοί σπόροι. Επιλέγοντας βιολογικούς σπόρους, σας δίνεται η δυνατότητα να καλλιεργήσετε μια παραδοσιακή ποικιλία και να διατηρήσετέ σπόρους για δική σας χρήση.

– γιατί θα δοκιμάσετε ξεχωριστές – αυθεντικές γεύσεις.

– επειδή παράγονται σε κτήματα που καλλιεργούνται βιολογικά, είναι καλά προσαρμοσμένοι σε αυτές τις συνθήκες καλλιέργειας. Οπότε είναι μία ιδανική πρόταση, για κτήματα που θα εφαρμόσουν τη βιολογική γεωργία ή άλλες οικολογικές μεθόδους καλλιέργειας.

– γιατί είναι μια έμπρακτη στήριξη, στην προσπάθεια που γίνεται, για μια βιώσιμη γεωργία, που σέβεται τη βιοποικιλότητα και το περιβάλλον γενικότερα.