Παραδοσιακή ποικιλία μικρόκαρπου αγγουριού (Cucamelon), ανοιχτής επικονίασης.
Η ονομασία τους προέρχεται από τη λέξη cucumber (αγγούρι) και τη λέξη melon (πεπόνι) και η καταγωγή τους είναι από τη Λατινική Αμερική.
Είναι εγγενές στην Κολομβία, το Ελ Σαλβαδόρ, τη Γουατεμάλα, την Ονδούρα, το Μεξικό, τη Νικαράγουα, τον Παναμά και τη Βενεζουέλα, όπου αναπτύσσεται σε δάση και αλσύλλια.
Αναρριχώμενο φυτό, γρήγορης ανάπτυξης, που μπορεί να φτάσει τα 2,5 – 3,0 μ. σε ύψος. Σε ετήσια καλλιέργεια, το σύνηθες ύψος είναι 1,50 μ..
Είναι πολυετές είδος, αλλά επειδή δεν είναι ανθεκτικό στον παγετό, καλλιεργείται συχνά ως ετήσιο.
Τα καταφέρνει καλύτερα, σε έδαφος πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά, καλά στραγγιζόμενο και με πλήρη ηλιοφάνεια.
Ο καρπός τους μοιάζει με μικροσκοπικά καρπούζια, έχουν το μέγεθος ρώγας σταφυλιού και γεύση δροσερού αγγουριού.
Οι καρποί έχουν σχήμα σαν αυτόν της ελιάς, μεγαλώνουν σε μήκος 2,5 έως 4,0 εκ. και πλάτος 1,5 – 2,5 εκ. και είναι πράσινοι με σκούρες πράσινες ρίγες.
Είναι ένα απολαυστικό σνακ, με σκληρό εξωτερικό περίβλημα και μαλακό εσωτερικό, που σκάει σαν έκρηξη δροσιάς καθώς το δαγκώνουμε.
Οι καρποί του, έχουν την γεύση του αγγουριού και λάιμ (μοσχολέμονο ή Lime στα αγγλικά).
Ταιριάζει πολύ και σε σαλάτες και κρύες σούπες, αλλά γίνεται και πολύ νόστιμο τουρσί (πίκλες).
Ιδανική ποικιλία για ερασιτέχνες κηπουρούς.
Κατάλληλη για υπαίθρια και θερμοκηπιακή καλλιέργεια, αλλά και καλλιέργεια σε μεγάλες γλάστρες, με πλούσιο βιολογικό υπόστρωμα.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΟΥ ΑΓΓΟΥΡΙΟΥ CUCAMELON
Χώρα προέλευσης ποικιλίας: Κεντρική και Νότια Αμερική
Καλλιεργείται από: άγνωστο
Οι δικές μας παρατηρήσεις: –
Πού μπορεί να καλλιεργηθεί στην χώρα μας: σε όλη την Ελλάδα.
Ύψος φυτού: 2,5 – 3,0 μ. (σε ετήσια καλλιέργεια, το σύνηθες ύψος είναι 1,50 μ.).
Μέγεθος καρπών: 2,5 έως 4,0 εκ. σε μήκος και 1,5 – 2,5 εκ. σε πλάτος.
Χρώμα καρπών: πράσινο με σκούρες πράσινες ρίγες
Χρώμα σάρκας: ανοιχτό πράσινο
Χρώμα ανθών: κίτρινο
Διάρκεια ζωής του φυτού: ετήσιο (σε τροπικά κλίματα πολυετές)
Γεύση: δροσερού τραγανού αγγουριού, με μια ξινή νότα εσπεριδοειδών.
Βράβευση ποιότητας ποικιλίας: –
Μεταφύτευση – συγκομιδή: 65 – 75 ημέρες (σε ιδανικές συνθήκες)
Κατάλληλη για επαγγελματική καλλιέργεια; ΟΧΙ
Κατάλληλη για οικιακό λαχανόκηπο; ΝΑΙ
Απόδοση (παραγωγικότητα): πολύ παραγωγική
Συσκευασία για ερασιτέχνες: δισκάκι των 8 φυτών
Συσκευασία για επαγγελματίες: δίσκος 77 – 150 φυτών (κατόπιν συνεννόησης)
Πιστοποίηση βιολογικών φυτών – φορέας: ΔΗΩ
Έλεγχος φυτοϋγείας: ΚΕΠΠΥΕΛ Γιαννιτσών
ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΑΣ
Οικογένεια: Cucurbitaceae
Επιστημονική ονομασία: Melothria scabra
Διεθνείς ονομασίες: cucamelon, Mexican miniature watermelon, Mexican sour cucumber, Mexican sour gherkin, mouse melon, pepquinos, sandita.
Απαιτήσεις του Μεξικάνικου αγγουριού σε κλίμα: είναι φυτό θερμής εποχής, με άριστες θερμοκρασίες για την ανάπτυξη του, τους 18 °C την νύχτα και 23 °C την ημέρα. Ελάχιστη θερμοκρασία ανάπτυξης είναι οι 14 °C και η μέγιστη οι 30 °C. Οι υψηλές θερμοκρασίες 30°C και άνω, θα επιβραδύνουν ή θα σταματήσουν την καρποφορία και την ανθοφορία του, γι’ αυτό φροντίστε να τοποθετήσετε ένα δίχτυ σκίασης, όταν συμβαίνει αυτό. Ιδανική θερμοκρασία κατά την μεταφύτευση οι 21 °C .
Απαιτήσεις του Μεξικάνικου αγγουριού σε έδαφος: αποδίδει καλύτερα, σε γόνιμα, καλά στραγγιζόμενα εδάφη, πλούσια σε οργανική ουσία. Είναι απαιτητική καλλιέργεια σε θρεπτικά στοιχεία, ιδίως σε άζωτο και κάλιο. Ιδανικό PH: 6.1 – 6.8.
Λίπανση: καλό θα είναι, για να γίνει ολοκληρωμένη λίπανση, πριν από οποιαδήποτε ενέργεια σας να προχωρήσετε σε ανάλυση εδάφους. Είναι μια απλή και οικονομική μέθοδος. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας και να σας δώσουμε, όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες. Σε γενικές γραμμές, θα λέγαμε ότι η αγγουριά είναι απαιτητικό φυτό, που απαιτεί να γίνει μια βασική λίπανση με την εγκατάσταση της καλλιέργειας.
Αποστάσεις φύτευσης: 40 έως 50 εκ. μεταξύ των φυτών και 1.20 – 2.00 μ. μεταξύ των γραμμών καλλιέργειας.
Καλλιέργεια σε γλάστρες ή δοχεία: η ποικιλία αγγουριού Cucamelon, θεωρείται κατάλληλη για καλλιέργεια σε γλάστρες με πλούσιο βιολογικό υπόστρωμα.
Ποτίσματα στο Μεξικάνικο αγγουράκι: αρκετά ανθεκτικό στην ξηρασία. Το Cucamelon, απαιτεί περίπου 2 ποτίσματα την εβδομάδα, τα οποία θα πρέπει να επικεντρώνονται στις ρίζες. Κατά τη διάρκεια περιόδων ξηρασίας, προσέξτε να το ποτίζετε πιο συχνά, έτσι ώστε το έδαφος να παραμένει υγρό. Ο όγκος του νερού ποτίσματος, πρέπει να είναι τόσος, ώστε να μην ”λιμνάζει” το νερό γύρω από το φυτό. Αποφύγετε το βρέξιμο των φύλλων τη νύχτα, γιατί αυτό μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη μυκήτων. Απλώστε άχυρο ή θρυμματισμένα φύλλα γύρω από τις ρίζες του, για να διατηρήσετε την υγρασία κατά τους θερμούς μήνες του καλοκαιριού.
Άλλες εργασίες: βοτάνισμα ή σκάλισμα αγριόχορτων, στήριξη των φυτών (τα αγγουράκια Cucamelon σχηματίζουν μακρείς βλαστούς, που θέλουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα δέσιμο με σπάγκο στον πάσσαλο ή στο πλέγμα στήριξης). Έλεγχος για εχθρούς και ασθένειες.
Πώς και πότε γίνεται η συγκομιδή του Μεξικάνικου αγγουριού; όταν οι συνθήκες είναι ιδανικές, το αγγουράκι Cucamelon καρποφορεί συνέχεια. Είναι πολύ σημαντικό, οι καρποί να συγκομίζονται στο κατάλληλο μέγεθος, γιατί όταν μεγαλώσουν παραπάνω από το κανονικό, γεμίζουν σπόρους στο εσωτερικό τους και πικρίζουν. Η συγκομιδή γίνεται με ένα μαχαίρι ή ένα ψαλίδι.
Διατήρηση και αποθήκευση: έχει μικρή διάρκεια διατήρησης. Η μέγιστη διατήρηση τους, στην συντήρηση ενός ψυγείου, είναι περίπου στις 7 – 12 ημέρες.
Προσβολές από έντομα: σκαθάρια αγγουριού, αφίδες ή ψείρες, λυριόμυζα, τετράνυχος, αλευρώδης, σιδηροσκώληκες, καραφατμέ.
Προσβολές από μύκητες – βακτήρια: ωίδιο, περονόσπορος, φουζάριο, βακτηριακή μάρανση.
Προσβολές από ιώσεις: μωσαϊκό της αγγουριάς
ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΟΥ ΑΓΓΟΥΡΙΟΥ CUCAMELON
Θρεπτική αξία του Μεξικάνικου αγγουριού: Από τα πιο σημαντικά θρεπτικά συστατικά που συναντάμε στο Μεξικάνικο αγγούρι Cucamelon, είναι οι αντιοξειδωτικές του ουσίες, όπως είναι οι βιταμίνες C, Κ, Ε, το κάλιο, το λυκοπένιο και το β-καροτένιο. Επίσης, έχει σημαντικό ρόλο στην ενυδάτωση του οργανισμού μας, συμβάλλει στην καλή λειτουργία του εντέρου και στην απώλεια βάρους. Ακόμα βοηθά, στην καλή λειτουργεία του εγκεφάλου και τέλος δρα προστατευτικά, έναντι κάποιων επιπλοκών του διαβήτη. Γενικά, αυτά τα Μεξικάνικα αγγουράκια θεωρούνται υπερτροφή, λόγω των πολλών πλεονεκτημάτων τους για την υγεία.
Βρώσιμο μέρος του φυτού: καρπός ωμός ή μαγειρεμένος (με την φλούδα, γιατί είναι πλούσια σε φυτικές ίνες).
Χρήσεις: η περισσότερο γνωστή χρήση αυτού του μικρού αγγουριού, είναι ωμό σε σαλάτες και γαρνιτούρες (αναμειγνύονται καλά με τοματίνια, γλυκές πιπεριές, φυλλώδη λαχανικά και φρέσκα μυρωδικά, όπως βασιλικό και μαϊντανό). Στην Κεντρική Αμερική κυρίως, αυτά τα μικρόκαρπα ή βιομηχανικά αγγουράκια, τα μεταποιούν σε άλμη, με ξύδι, άνηθο, πιπεριές τσίλι και σπόρους μουστάρδας και φτιάχνουν τις γνωστές πίκλες (τουρσί).
Ακόμα, το Μεξικάνικο αγγούρι, αποτελεί βασικό συστατικό κρεμών ομορφιάς, με κύρια χρήση στο δέρμα.
Επίσης, με το Μεξικάνικο αγγούρι, παρασκευάζονται σαπούνια, αρώματα κτλ..