Παραδοσιακή, ποικιλία παντζαριού, ανοιχτής επικονίασης.
Σπάνια ποικιλία, με καταγωγή από την Αίγυπτο. Είναι διεθνώς γνωστή και με τα ονόματα, Egyptian Flat Rooted Beetroot, Rouge Noir Plate d’Egypte.
Σχηματίζει γογγυλόριζα, με λεία φλούδα, πεπλατυσμένη, μεσαίου βάρους, έως 250 γρ.
Η σάρκα είναι σκούρο κόκκινου χρώματος, χωρίς ίνες, τρυφερή ζουμερή και γλυκιά.
Σε άρθρο γαστρονομίας, η Guardian (4/2008) αναφέρει, ”η παλιά ποικιλία παντζαριού της Αιγύπτου, με την πεπλατυσμένη ρίζα έχει την καλύτερη γεύση, αλλά είναι δύσκολο να την βρεις στην αγορά”.
Πολύ καλή ποικιλία για καλλιέργεια από ερασιτέχνες και επαγγελματίες.
Υπαίθρια καλλιέργεια, καθώς καλλιέργεια σε γλάστρες και δοχεία.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ ΠΑΝΤΖΑΡΙΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ
Χώρα προέλευσης ποικιλίας: Αίγυπτος
Καλλιεργείται από: αρχές του 1800
Οι δικές μας παρατηρήσεις: μια πολύ καλή ποιοτική ποικιλία παντζαριού, με πολύ νόστιμη γογγυλόριζα. Μπορεί να καλλιεργηθεί στην χώρα μας σχετικά εύκολα, γιατί είναι αρκετά καλά προσαρμοσμένη σε μεσογειακές συνθήκες, λόγω προέλευσης.
Που μπορεί να καλλιεργηθεί στην χώρα μας: σε όλη την Ελλάδα, σε ανοιξιάτικες και φθινοπωρινές συνθήκες.
Ιδανική εποχή καλλιέργειας: άνοιξη και φθινόπωρο
Χρώμα γογγυλόριζας: σκούρο κόκκινο
Σχήμα γογγυλόριζας: πεπλατυσμένο
Ύψος φυτού: 30 – 40 εκ.
Μεταφύτευση – συγκομιδή: 65 – 75 ημέρες (σε ιδανικές συνθήκες)
Διάρκεια ζωής του φυτού: ετήσιο
Βράβευση ποιότητας ποικιλίας: –
Κατάλληλη για επαγγελματική καλλιέργεια; NAI
Κατάλληλη για οικιακό λαχανόκηπο; ΝΑΙ
Απόδοση (παραγωγικότητα): παραγωγική
Συσκευασία για ερασιτέχνες: δισκάκι των 8 φυτών
Συσκευασία για επαγγελματίες: δίσκος 228 φυτών (κατόπιν συνεννόησης)
Πιστοποίηση βιολογικών φυτών – φορέας: ΔΗΩ
Έλεγχος φυτοϋγείας: ΚΕΠΠΥΕΛ Γιαννιτσών
ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΑΣ
Οικογένεια: Amaranthaceae
Επιστημονική ονομασία: Beta vulgaris L. var. crassa
Καταγωγή παντζαριού: Mεσόγειος
Άλλες ονομασίες: κοκκινογούλι, κηπευτικό τεύτλο, τεύτλον το σαρκόριζον
Διεθνείς ονομασίες: Beet root, Betterave, Rote rube, Bietola da orta, Betabol
Απαιτήσεις του παντζαριού σε κλίμα: είναι φυτό ψυχρής εποχής, με μέτρια αντοχή σε χαμηλές θερμοκρασίες. Η ιδανική θερμοκρασία για την ανάπτυξη του είναι, από 14 έως 20°C και αντέχει σε θερμοκρασίες έως 4,5°C. Η άριστη θερμοκρασία, είναι 15 – 16°C και η μέγιστη 25 – 28°C. Οι ιδανικές συνθήκες, για καλλιέργεια του παντζαριού στην χώρα μας, είναι οι άνοιξη και το φθινόπωρο.
Οι σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες, βοηθούν στον καλό σχηματισμό των φύλλων τους και η ρίζα τους έχει καλύτερο χρώμα και γλυκάδα. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει, σε ξηρό και ζεστό καιρό.
Απαιτήσεις του παντζαριού σε έδαφος: προτιμά εδάφη αμμώδη ή αμμοπηλλώδη, γόνιμα. Είναι πολύ σημαντικό, το έδαφος ή η γλάστρα που θα γίνει η καλλιέργεια του να μην είναι συνεκτικό και να μην ”κρατάει” νερό. Ιδανικό ph: 6.0 – 7.0.
Λίπανση: καλό θα είναι για να γίνει ολοκληρωμένη λίπανση, πριν από οποιαδήποτε ενέργεια σας, να προχωρήσετε σε ανάλυση εδάφους. Είναι μια απλή και οικονομική μέθοδος. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας και να σας δώσουμε, όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε ότι, στο παντζάρι, θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε το έδαφος να έχει ικανοποιητικά επίπεδα Βορίου.
Αποστάσεις φύτευσης: 5 – 10 εκ. πάνω στην γραμμή (φυτό από φυτό) και 20 – 30 εκ., μεταξύ των γραμμών καλλιέργειας. Προσοχή, μην καλλιεργείτε αραιά το παντζάρι. Θα μεγαλώσουν πολύ οι ρίζες τους και είναι πολύ πιθανό να σκιστούν.
Καλλιέργεια σε γλάστρες ή δοχεία: ΝΑΙ (μπορεί να καλλιεργηθεί σε γλάστρες, όπως και τα περισσότερα φυλλώδη λαχανικά. Επιλέξτε βιολογικό φυτόχωμα, με καλή στράγγιση).
Ποτίσματα στο παντζάρι: μέτρια απαιτητικό φυτό σε νερό. Είναι λαχανικό, που η υγρασία του εδάφους, πρέπει να διατηρείτε σταθερή καθ΄ όλη την διάρκεια της καλλιέργειας του. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι, το ποτίσματα πρέπει να είναι μικρού όγκου και τακτικά.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το φθινόπωρο και την άνοιξη ποτίζουμε τα φυτά του παντζαριού κάθε 3 – 4 ημέρες, με μικρή ποσότητα νερού. Τον χειμώνα το ένα πότισμα την εβδομάδα, είναι αρκετό. Εννοείται ότι, το παραπάνω χρονικό διάστημα, μπορεί να αλλάξει εάν επικρατούν βροχερές ή υγρές συνθήκες στην περιοχή σας.
Να θυμάστε ότι το παντζάρι, έχει σχετικά επιφανειακό ριζικό σύστημα και δεν θέλει ποτίσματα με πολύ νερό. Επίσης ο σχηματισμός και το σωστό μέγεθος της ρίζας, επηρεάζετε από ξερικές συνθήκες.
Η καλύτερη μέθοδος άρδευσης για το παντζάρι, είναι αυτή της σταγόνας (στάγδην).
Πως και πότε γίνεται η συγκομιδή του παντζαριού; όταν το πάχος της ρίζας είναι το επιθυμητό (εξαρτάται από την ποικιλία πχ σε 60 ή 100 ημέρες), ξεριζώνουμε τα φυτά, τραβώντας τα από την βάση τους (λίγο πάνω από το έδαφος).
Καλό θα είναι η συγκομιδή των ριζών, να γίνεται σε έδαφος το οποίο είναι υγρό, σε διαφορετική περίπτωση, πρέπει να ποτίσουμε την προηγούμενη ημέρα. Έτσι οι ρίζες αποκαλούνται ευκολότερα από το έδαφος.
Διατήρηση και αποθήκευση: μετά την συγκομιδή, αφαιρέστε με ένα ψαλίδι τα φύλλα, από τις ρίζες, για καλύτερη συντήρηση τους. Δηλαδή εάν αποθηκεύσετε όλο το φυτό και δεν αφαιρέσετε τα φύλλα, έχει παρατηρηθεί, ότι αυτά μειώνουν και την διάρκεια αποθήκευσης και της ρίζας.
Σε θερμοκρασία 4 – 8oC και σχετική υγρασία 60 – 70%, διατηρούνται για αρκετές εβδομάδες. Σε οικιακό ψυγείο, η συντήρηση των ριζών, μπορεί να διαρκέσει κατά μέσο όρο, 10 – 15 ημέρες.
Προσβολές από έντομα – εχθρούς: αφίδες, θρίπας, λυριόμιζα, μύγα των τεύτλων, αλευρώδης, σιδηροσκώληκας, αγρότιδες
Προσβολές από μύκητες – βακτήρια: ωίδιο, περονόσπορος, φόμα, σκωρίαση, κερκόσπορα, ριζοκτόνια, σκληρωτίνια, πύθιο
Προσβολές από ιώσεις: μωσαϊκό των τεύτλων
ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΝΤΖΑΡΙΟΥ
Επιστημονικές έρευνες που έχουν γίνει σχετικά με τα παντζάρια, έχουν αποδείξει ότι η κατανάλωσή τους είναι ευεργετική για τον οργανισμό μας. Τα παντζάρια είναι πλούσια σε υδατάνθρακες, νιτρικό άλας, μαγνήσιο, σίδηρο, κάλιο, νάτριο, φώσφορο, βιταμίνη C, βιταμίνη Β1, Β2, Β6, Β5 (παντοθενικό οξύ), φυτικές ίνες και φυτοθρεπτικά συστατικά όπως το β- καροτένιο. Όσο για το κόκκινο χρώμα του βολβού του παντζαριού, αυτό οφείλεται σε χρωστικές που ονομάζονται βηταλαΐνες και έχουν έντονη αντιοξειδωτική δράση.
Τα παντζάρια αποτελούν «ασπίδα» για την αναιμία, κατεβάζουν τη χοληστερίνη και βοηθούν στην πρόληψη της οστεοπόρωσης.
Ο χυμός παντζαριού μπορεί να βοηθήσει και όσους έχουν πρόβλημα υψηλής πίεσης. Έρευνα του Queen Marry University of London απέδειξε ότι όσοι έπιναν μόλις ένα ποτήρι 250ml χυμού παντζαριού, μείωναν την πίεσή τους εντός 24 ωρών.
Περιέχουν λίγες θερμίδες (20 Kcal ανά 100 γραμμάρια) και είναι επομένως κατάλληλα για όσους βρίσκονται σε δίαιτα.
Βρώσιμο μέρος του φυτού: διογκωμένη ρίζα (γογγυλόριζα) και φύλλα
Χρήσεις: η ρίζα καταναλώνεται βρασμένη σε νερό ή ατμό σε σαλάτες ή σαν ορεκτικό. Με τις ρίζες επίσης, μπορείτε να φτιάξετε πολύ νόστιμα τουρσιά.
Τα φύλλα χρησιμοποιούνται, όπως το σπανάκι και το σέσκουλο, σε σαλάτες ή βραστά.