Κολοκυθάκι του Μιλάνου (8 ΦΥΤΑ)

Παραδοσιακή ποικιλία κολοκυθιού, ανοιχτής επικονίασης.

Πρώτη αναφορά σε αυτή την ποικιλία, υπάρχει στις αρχές του 19ου αιώνα. Συγκεκριμένα αυτό το κολοκυθάκι, ήταν μαζί την ποικιλία ”Nero di Milano”, οι 2 ποικιλίες με την μεγαλύτερη χρήση, στην Βόρεια Ιταλία, για πολλά χρόνια.

Πρώιμη ποικιλία.

Φυτό όρθιας ανάπτυξης, παραγωγικό. Παράγει καρπούς κυλινδρικούς, μήκους έως 20 εκ., σκουροπράσινου χρώματος.

Κατάλληλο για υπαίθρια καλλιέργεια.

 

Οικογένεια: Cucurbitaceae

Επιστημονική ονομασία: Cucurbita pepo L.

Πιστοποίηση Βιολογικού φυτού: ΔΗΩ

Ιδανικό μήκος συγκομιδής καρπού: 20 εκ.

Χρώμα καρπού: σκούρο πράσινο

Σχήμα καρπού: μακρόστενο – κυλινδρικό

Μεταφύτευση – συγκομιδή: 45 – 55 ημέρες

Χρώμα άνθους: κίτρινο

Κύκλος ζωής: ετήσιος

Για επαγγελματίες αγρότες: ΟΧΙ

Για ερασιτέχνες κηπουρούς: ΝΑΙ

Καλλιέργεια σε γλάστρα: ΟΧΙ

Χρήσεις: τηγάνι, σαλάτες και μαγείρεμα

Παραγωγικότητα: παραγωγική  

 

Εποχή μεταφύτευσης : μέσα άνοιξης, αρχές καλοκαιριού (αναλόγως το υψόμετρο και την γεωγραφική θέση).

Αποστάσεις φύτευσης: 50-60 εκ. στην γραμμή και 90-100 εκ. μεταξύ των γραμμών.

Ευνοϊκή συγκαλλιέργεια: Ασχοληθείτε με τη φύτευση συντροφικών φυτών, για να αποφύγετε τα παράσιτα, που διαφορετικά θα επικρατούσαν στον λαχανόκηπό σας. Αυτή η μορφή ολοκληρωμένης διαχείρισης παρασίτων, είναι ένας δοκιμασμένος στο χρόνο, πρακτικός τρόπος για να διατηρήσετε έναν υγιή κήπο, προσελκύοντας επικονιαστές, ενώ τον γεμίζετε με πολυτελή άνθη και σαγηνευτικά αρώματα.

Μερικά φυτά συντροφιάς για κολοκυθάκια, είναι για παράδειγμα η μέντα (μπορεί να βοηθήσει στο πρόβλημα των μυρμηγκιών), το λεμονόχορτο (έχει σιτρονέλλα, που μισούν τα κουνούπια), η λεβάντα (θα προσελκύσει τις μέλισσες, αλλά θα απωθήσει άλλα ζωύφια), το σχοινόπρασο (θα αποτρέψει τα σκαθάρια του αγγουριού) και ο μαϊντανός (το άρωμα του απωθεί τα βλαβερά έντομα).

Οι κατιφέδες, θα σας βοηθήσουν να απαλλαγείτε από τα κουνούπια, τις λευκές μύγες και τους νηματώδεις – ρίζες.

Το μποράγκο, ανοίγει το δρόμο για την ιδανική επικονίαση με κολοκυθάκια.

Οι μίσχοι του καλαμποκιού, λειτουργούν ως ένα φυσικό στήριγμα (πέργκολα) για τα φασόλια, τα οποία τροφοδοτούν το άζωτο πίσω στο έδαφος.

Αρωματικά βότανα, όπως ρίγανη (προσελκύει τις μύγες που τρέφονται με αφίδες), χαμομήλι, μαντζουράνα (ενισχύει την γεύση τους), και ύσσωπος.

Το πιο σημαντικό είναι, ότι τα κολοκυθάκια, πρέπει να αναπτύσσονται με φυτά που χρειάζονται επίσης τακτικό πότισμα, αλλά δεν καταλαμβάνουν πολύ χώρο.

Αποφύγετε να φυτέψετε κοντά στα κολοκυθάκια σας, πατάτες, λάχανα, κουνουπίδια και λαχανάκια Βρυξελλών.

Μην φυτέψετε αγγούρια και κολοκυθάκια μαζί, καθώς τα κλήματα θα εμπλακούν και μπορεί ακόμη και να πνίξουν το ένα το άλλο.

Πότισμα γενικά: η ποσότητα και η πυκνότητα αρδεύσεων, εξαρτάται από την ποικιλία και το έδαφος που έχει ο κήπος ή το κτήμα σας, καθώς και το εάν καλλιεργείτε στην βόρεια ή νότια Ελλάδα. Εμπειρικά θα λέγαμε ότι, πότισμα με σταγόνες (στάγδην άρδευση), 3 φορές την εβδομάδα είναι ιδανική πυκνότητα για τα πρώτα στάδια ανάπτυξης. Τους θερμούς καλοκαιρινούς μήνες, μπορείτε να αυξήσετε την ποσότητα της άρδευσης. ΠΡΟΣΟΧΗ, το νερό δεν πρέπει να ”λιμνάζει” γύρω από τα φυτά.

Καλλιέργεια: υπαίθρια