Παραδοσιακή ποικιλία κολοκυθιού, ανοιχτής επικονίασης.
Καταγωγή από την Σλοβενία.
Φυτό ζωηρής και όρθιας ανάπτυξης (σχηματίζει θάμνο).
Καρποί, μεγάλοι, κυλινδρικοί. Συγκομίστε τους όταν έχουν μήκος, 20 – 25 εκ.. Το χρώμα της φλούδας τους είναι σκούρο-πράσινο και της σάρκας τους λευκό.
Μια πολλή καλή και παραγωγική ποικιλία, με καρπούς κατάλληλους, για μαγειρική χρήση.
Αντοχή σε δροσερές συνθήκες, της άνοιξης και του φθινοπώρου.
Καλή συντήρηση καρπών, μετά την συγκομιδή.
Μπορεί να καλλιεργηθεί υπαίθρια.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙ ZUBODA
Χώρα προέλευσης ποικιλίας: Σλοβενία
Καλλιεργείται από: άγνωστο
Οι δικές μας παρατηρήσεις: ποικιλία με σκούρο πράσινο καρπό, μεγάλου μεγέθους. Αξιόπιστη και παραγωγική. Σε 45 – 50 ημέρες οι καρποί θα βρίσκονται στο κατάλληλο στάδιο για συγκομιδή. Καλλιεργείται σε όλη την Ευρώπη, από επαγγελματίες και ερασιτέχνες.
Πού μπορεί να καλλιεργηθεί στην χώρα μας: μπορεί να καλλιεργηθεί σε όλη την χώρα, όμως οι υψηλές καλοκαιρινές θερμοκρασίες ή περιοχές με παρατεταμένους καύσωνες, μπορεί να στρεσάρουν τα φυτά. Αποδίδει καλύτερα σε δροσερά κλίματα και έχει καλή αντοχή και προσαρμογή σε αυτές τις συνθήκες.
Βάρος καρπού: 150 – 250 γρ.
Χρώμα φλούδας: σκούρο πράσινο
Χρώμα σάρκας: λευκό
Σχήμα καρπού: κυλινδρικό
Διάρκεια ζωής του φυτού: ετήσιο
Γεύση: γλυκιά
Βράβευση ποιότητας ποικιλίας: –
Μεταφύτευση – συγκομιδή: 45 – 60 ημέρες (σε ιδανικές συνθήκες)
Κατάλληλη για επαγγελματική καλλιέργεια; NAI
Κατάλληλη για οικιακό λαχανόκηπο; ΝΑΙ
Απόδοση (παραγωγικότητα): πολλή παραγωγική
Συσκευασία για ερασιτέχνες: δισκάκι των 8 φυτών
Συσκευασία για επαγγελματίες: δίσκος 77 – 150 φυτών (κατόπιν συνεννόησης)
Πιστοποίηση βιολογικών φυτών – φορέας: ΔΗΩ
Έλεγχος φυτοϋγείας: ΚΕΠΠΥΕΛ Γιαννιτσών
ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΑΣ
Οικογένεια: Cucurbitaceae
Επιστημονική ονομασία: Cucurbita pepo L.
Καταγωγή κολοκυθιού: Κεντρική Αμερική (Ν. Μεξικό μέχρι Ν.Α. Η.Π.Α.).
Άλλες ονομασίες: καλοκαιρινό κολοκυθάκι, κολοκύνθη η κοινή.
Διεθνείς ονομασίες: Summer sguash, Courgette, Zucchini, Calabacines, Zucchino.
Απαιτήσεις της κολοκυθιάς σε κλίμα: φυτό της θερμής εποχής. Είναι πολύ ευπαθές στις χαμηλές θερμοκρασίες. Απαιτεί θερμοκρασίες, πάνω από τους 18 °C. Άριστες θερμοκρασίες για την ανάπτυξη της είναι από τους 18 – 24 °C. Μέγιστη είναι 32 °C και ελάχιστη 10 °C. Ηλιόλουστος και ξηρός καιρός, είναι ο ιδανικότερος για τον σχηματισμό των καρπών της.
Απαιτήσεις της κολοκυθιάς σε έδαφος: σε γόνιμα, καλά αεριζόμενα, ελαφρά ή μέσης σύστασης, που στραγγίζουν καλά. Ιδανικό PH: 6 – 7.
Λίπανση: καλό θα είναι, για να γίνει ολοκληρωμένη λίπανση, πριν από οποιαδήποτε ενέργεια σας να προχωρήσετε σε ανάλυση εδάφους. Είναι μια απλή και οικονομική μέθοδος. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας και να σας δώσουμε, όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες. Ενδεικτικά αναφέρουμε, ότι η κολοκυθιά έχει πολύ καλά αποτελέσματα σε έδαφος που είναι πλούσιο σε οργανική ουσία και η προσθήκη βιολογικής κοπριάς ή η χλωρή λίπανση, μπορούν να επιφέρουν πολύ καλά αποτελέσματα.
Αποστάσεις φύτευσης: 50 – 70 εκ. πάνω στην γραμμή (φυτό από φυτό) και 100 – 120 εκ., μεταξύ των γραμμών καλλιέργειας.
Καλλιέργεια σε γλάστρες ή δοχεία: ΟΧΙ
Ποτίσματα στην κολοκυθιά: είναι φυτό απαιτητικό στο νερό. Σε εποχές με χαμηλές θερμοκρασίες, ποτίζουμε τα φυτά της κολοκυθιάς κάθε 3 – 4 ημέρες και τις ζεστές περιόδους του καλοκαιριού, κάθε 1 – 2 ημέρες.
Επιλέγουμε να ποτίζουμε με την μέθοδο της σταγόνας και προσέχουμε το νερό να μην ”λιμνάζει”, γύρω από τα φυτά.
Άλλες εργασίες: βοτάνισμα ή σκάλισμα αγριόχορτων, έλεγχος για εχθρούς και ασθένειες.
Πώς και πότε γίνεται η συγκομιδή της κολοκυθιάς; όταν οι καρποί φτάσουν στο κατάλληλο μέγεθος για κάθε ποικιλία, π.χ. 10 – 15 εκ., ξεκινάει η συγκομιδή τους. Το χρονικό διάστημα, που απαιτείται συνήθως, από την μεταφύτευση έως και την συγκομιδή, είναι 40 – 65 ημέρες (ανάλογα την ποικιλία).
Η συγκομιδή γίνεται χειρωνακτικά, με ένα μαχαίρι. Κόβουμε λίγο πάνω από τον καρπό (στον ποδίσκο).
Διατήρηση και αποθήκευση: τα κολοκυθάκια διατηρούνται 1 – 2 ημέρες σε θερμοκρασίες δωματίου. Εάν θέλουμε να παρατείνουμε την συντήρηση τους, μπορούμε να τα τοποθετήσουμε στην συντήρηση, συγκεκριμένα στο συρτάρι που έχει λιγότερη υγρασία. Πριν τα βάλετε στο ψυγείο μην τα βρέξετε. Σε αυτές τις συνθήκες, μπορούν να διατηρηθούν, ως και μια εβδομάδα.
Προσβολές από έντομα: αφίδες ή ψείρες, τετράνυχος, αλευρώδεις, καραφατμέ, υλέμια.
Προσβολές από μύκητες – βακτήρια: περονόσπορος, ωίδιο, βοτρύτης, ανθράκωση, βακτηριακή μάρανση.
Προσβολές από ιώσεις: μωσαϊκό της αγγουριάς, μωσαϊκό της καρπουζιάς, μωσαϊκό της κολοκυθιάς.
ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΟΛΟΚΥΘΙΑΣ
Τα κολοκυθάκια περιέχουν νερό κατά 90% και σε 100 γραμμάρια αντιστοιχούν μόλις 15 θερμίδες.
Αποτελούν πολλή καλή πηγή μαγγανίου και βιταμίνης C (η βιταμίνη C και το μαγγάνιο προστατεύει τους ιστούς από τις βλαβερές ελεύθερες ρίζες).
Οι φυτικές ίνες στο κολοκύθι βοηθούν επίσης, στη διατήρηση της χαμηλής χοληστερίνης.
Τα κολοκυθάκια και κυρίως οι σπόροι τους, έχουν την κουρκουμπιτασίνη, που συμβάλουν στην μείωση της εμφάνισης καρκίνου του προστάτη και των πνευμόνων.
Στην ναυτία και στους εμετούς των εγκύων, ο χυμός του κολοκυθιού είναι αντιεμετικός.
Οι κολοκυθοανθοί είναι πλούσιοι σε βιταμίνη Α.
Βρώσιμο μέρος του φυτού: καρπός, άνθη
Χρήσεις: καταναλώνεται ωμό ή μαγειρεμένο. Ωμά το κολοκυθάκια τα προσθέτουμε σε σαλάτες, όταν ο καρπός είναι μικρού μεγέθους και τρυφερός.
Μαγειρεμένα τα κολοκυθάκια, τα βρίσκουμε σε πολλά καλοκαιρινά πιάτα. Γεμιστά, σε τουρλού (μπριάμ), με αυγολέμονο, τηγανητά, σε πίτες και ομελέτες.
Τα κολοκυθάκια μικρού μεγέθους είναι ιδανικά για ατμό, βράσιμο ή ωμά στη σαλάτα. Τα μεγαλύτερου μεγέθους, είναι κατάλληλα για μαγείρεμα και τέλος τα στρόγγυλα κατάλληλα για γέμισμα.
Κολοκυθοανθοί και κολοκυθοκορφάδες: είναι τα αρσενικά και τα θηλυκά άνθη του κολοκυθιού, που έχουν χρήση στην μαγειρική.
Οι κολοκυθοκορφάδες (θηλυκά άνθη), συνήθως τηγανίζονται με χυλό αλευριού και είναι ένας απίστευτος μεζές. Οι κολοκυθοκορφάδες συγκομίζονται από το φυτό, και τα άνθη όταν αυτά είναι κλειστά.
Οι κολοκυθοανθοί (αρσενικά άνθη), συγκομίζονται από το φυτό τις πρωινές ώρες, όπου τα άνθη αυτά είναι ανοιχτά σαν χωνιά, και είναι πολύ τρυφεροί και εύκαμπτοι, ιδανικοί για γέμισμα με ρύζι, στον φούρνο, στην κατσαρόλα ή ακόμη και πανέ στο τηγάνι. Αποτελούν επίσης νόστιμη προσθήκη σε πιάτα όπως, τουρλού (μπριάμ), γεμιστά, τσιγαριστά χόρτα και σε υπέροχες χορτόπιτες, με βλίτα και άλλα εποχικά λαχανικά. Οι κολοκυθοανθοί είναι τα άνθη που είναι στους καρπούς, και αυτά είναι ανοιχτά.