Παντζάρι Forono (8 ΦΥΤΑ)

Παραδοσιακή ποικιλία Παντζαριού, ανοιχτής επικονίασης.

Μια σπάνια, παλιά Ιταλική ποικιλία παντζαριού. Το όνομα Forono, πολλοί θεωρούν, ότι έχει προκύψει από το Ιταλικό forno, που σημαίνει φούρνος. Μάλλον επειδή την μαγείρευαν στον φούρνο…

Σχηματίζει μακρόστενη – κυλινδρική ρίζα, μήκους έως 10 – 15 εκ. με μυτερή άκρη.

Η σάρκα είναι σφιχτή, ζουμερή, κόκκινου χρώματος, με απαλή γλυκιά γεύση. 

Η κυλινδρική ρίζα, κόβεται εύκολα σε φέτες. Οπότε πολλοί μάγειρες, την προτιμούν σε σαλάτες ή στην μαγειρική. Επίσης είναι πολύ βολική, για τουρσί ή κονσερβοποίηση.

Το παντζάρι Forono, συνδυάζεται καλά με, αλμυρά τυριά, μπέικον, προσούτο, αυγά, κρεμμύδια, καπνιστό ψάρι, άνηθο, σχοινόπρασο, σπαράγγια, ρόκα και αβοκάντο.

Ιδανική για καλλιέργεια από ερασιτέχνες και επαγγελματίες.

Υπαίθρια καλλιέργεια, καθώς και σε γλάστρες ή δοχεία.

 

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ ΠΑΝΤΖΑΡΙΟΥ FORONO

Χώρα προέλευσης ποικιλίας: Ιταλία

Καλλιεργείται από: άγνωστο

Οι δικές μας παρατηρήσεις: οι κυλινδρικές ποικιλίες παντζαριού, δεν είναι πολύ γνωστές στην χώρα μας. Συνήθως καλλιεργούμε και καταναλώνουμε τις σφαιρικές. Το παντζάρι Forono, είναι μια πολύ καλή πρόταση γιατί, μπορεί να αξιοποιηθεί με πολλούς τρόπους. Είναι καλό στην κουζίνα, μπορεί να γίνει εύκολα τουρσί και να κονσερβοποιηθεί. Δοκιμάστε είναι πρακτικό και νόστιμο.

Που μπορεί να καλλιεργηθεί στην χώρα μας: σε όλη την Ελλάδα, όταν οι συνθήκες είναι ιδανικές για την καλλιέργεια του παντζαριού (βλέπε απαιτήσεις σε κλίμα, παρακάτω).

Ιδανική εποχή καλλιέργειας: άνοιξη, τέλος καλοκαιριού και φθινόπωρο

Χρώμα γογγυλόριζας: σκούρο κόκκινο – βυσσινί

Σχήμα γογγυλόριζας: μακρόστενο – κυλινδρικό

Ύψος φυτού: 30 – 40 εκ.

Μεταφύτευση – συγκομιδή: 65 – 75 ημέρες (σε ιδανικές συνθήκες)

Διάρκεια ζωής του φυτού: ετήσιο

Βράβευση ποιότητας ποικιλίας: βραβευμένη ποικιλία με το Award of Garden Merit, της Royal Horticultural Society’s

Κατάλληλη για επαγγελματική καλλιέργεια; NAI

Κατάλληλη για οικιακό λαχανόκηπο; ΝΑΙ

Απόδοση (παραγωγικότητα): παραγωγική

Συσκευασία για ερασιτέχνες: δισκάκι των 8 φυτών

Συσκευασία για επαγγελματίες: δίσκος 228 φυτών (κατόπιν συνεννόησης)

Πιστοποίηση βιολογικών φυτών – φορέας: ΔΗΩ

Έλεγχος φυτοϋγείας: ΚΕΠΠΥΕΛ Γιαννιτσών

 

ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΑΣ

Οικογένεια: Amaranthaceae

Επιστημονική ονομασία: Beta vulgaris L. var. crassa 

Καταγωγή παντζαριού: Mεσόγειος

Άλλες ονομασίες: κοκκινογούλι, κηπευτικό τεύτλο, τεύτλον το σαρκόριζον

Διεθνείς ονομασίες: Beet root, Betterave, Rote rube, Bietola da orta, Betabol

Απαιτήσεις του παντζαριού σε κλίμα: είναι φυτό ψυχρής εποχής, με μέτρια αντοχή σε χαμηλές θερμοκρασίες. Η ιδανική θερμοκρασία για την ανάπτυξη του είναι, από 14 έως 20°C και αντέχει σε θερμοκρασίες έως 4,5°C. Η άριστη θερμοκρασία, είναι 15 – 16°C και η μέγιστη 25 – 28°C. Οι ιδανικές συνθήκες, για καλλιέργεια του παντζαριού στην χώρα μας, είναι οι άνοιξη και το φθινόπωρο.

Οι σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες, βοηθούν στον καλό σχηματισμό των φύλλων τους και η ρίζα τους έχει καλύτερο χρώμα και γλυκάδα. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει, σε ξηρό και ζεστό καιρό.

Απαιτήσεις του  παντζαριού σε έδαφος: προτιμά εδάφη αμμώδη ή αμμοπηλλώδη, γόνιμα. Είναι πολύ σημαντικό, το έδαφος ή η γλάστρα που θα γίνει η καλλιέργεια του να μην είναι συνεκτικό και να μην ”κρατάει” νερό.  Ιδανικό ph: 6.0 – 7.0.

Λίπανση: καλό θα είναι για να γίνει ολοκληρωμένη λίπανση, πριν από οποιαδήποτε ενέργεια σας, να προχωρήσετε σε ανάλυση εδάφους. Είναι μια απλή και οικονομική μέθοδος. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας και να σας δώσουμε, όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε ότι, στο παντζάρι, θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε το έδαφος να έχει ικανοποιητικά επίπεδα Βορίου.

Αποστάσεις φύτευσης: 5 – 10 εκ. πάνω στην γραμμή (φυτό από φυτό) και 20 – 30 εκ., μεταξύ των γραμμών καλλιέργειας. Προσοχή, μην καλλιεργείτε αραιά το παντζάρι. Θα μεγαλώσουν πολύ οι ρίζες τους και είναι πολύ πιθανό να σκιστούν.

Καλλιέργεια σε γλάστρες ή δοχεία: ΝΑΙ (μπορεί να καλλιεργηθεί σε γλάστρες, όπως και τα περισσότερα φυλλώδη λαχανικά. Επιλέξτε βιολογικό φυτόχωμα, με καλή στράγγιση).

Ποτίσματα στο παντζάρι: μέτρια απαιτητικό φυτό σε νερό. Είναι λαχανικό, που η υγρασία του εδάφους, πρέπει να διατηρείτε σταθερή καθ΄ όλη την διάρκεια της καλλιέργειας του. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι, το ποτίσματα πρέπει να είναι μικρού όγκου και τακτικά.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το φθινόπωρο και την άνοιξη ποτίζουμε τα φυτά του παντζαριού κάθε 3 – 4 ημέρες, με μικρή ποσότητα νερού. Τον χειμώνα το ένα πότισμα την εβδομάδα, είναι αρκετό. Εννοείται ότι, το παραπάνω χρονικό διάστημα, μπορεί να αλλάξει εάν επικρατούν βροχερές ή υγρές συνθήκες στην περιοχή σας.

Να θυμάστε ότι το παντζάρι, έχει σχετικά επιφανειακό ριζικό σύστημα και δεν θέλει ποτίσματα με πολύ νερό. Επίσης ο σχηματισμός και το σωστό μέγεθος της ρίζας, επηρεάζετε από ξερικές συνθήκες.

Η καλύτερη μέθοδος άρδευσης για το παντζάρι, είναι αυτή της σταγόνας (στάγδην).

Πως και πότε γίνεται η συγκομιδή του παντζαριού; όταν το πάχος της ρίζας είναι το επιθυμητό (εξαρτάται από την ποικιλία πχ σε 60 ή 100 ημέρες), ξεριζώνουμε τα φυτά, τραβώντας τα από την βάση τους (λίγο πάνω από το έδαφος).

Καλό θα είναι η συγκομιδή των ριζών, να γίνεται σε έδαφος το οποίο είναι υγρό, σε διαφορετική περίπτωση, πρέπει να ποτίσουμε την προηγούμενη ημέρα. Έτσι οι ρίζες αποκαλούνται ευκολότερα από το έδαφος.

Διατήρηση και αποθήκευση: μετά την συγκομιδή, αφαιρέστε με ένα ψαλίδι τα φύλλα, από τις ρίζες, για καλύτερη συντήρηση τους. Δηλαδή εάν αποθηκεύσετε όλο το φυτό και δεν αφαιρέσετε τα φύλλα, έχει παρατηρηθεί, ότι αυτά μειώνουν και την διάρκεια αποθήκευσης και της ρίζας.

Σε θερμοκρασία 4 – 8^oC και σχετική υγρασία 60 – 70%, διατηρούνται για αρκετές εβδομάδες. Σε οικιακό ψυγείο,  η συντήρηση των ριζών, μπορεί να διαρκέσει κατά μέσο όρο, 10 – 15 ημέρες.

Προσβολές από έντομα – εχθρούς: αφίδες, θρίπας, λυριόμιζα, μύγα των τεύτλων, αλευρώδης, σιδηροσκώληκας, αγρότιδες

Προσβολές από μύκητες – βακτήρια: ωίδιο, περονόσπορος, φόμα, σκωρίαση, κερκόσπορα, ριζοκτόνια, σκληρωτίνια, πύθιο

Προσβολές από ιώσεις: μωσαϊκό των τεύτλων

 

ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΝΤΖΑΡΙΟΥ

Επιστημονικές έρευνες που έχουν γίνει σχετικά με τα παντζάρια, έχουν αποδείξει ότι η κατανάλωσή τους είναι ευεργετική για τον οργανισμό μας. Τα παντζάρια είναι πλούσια σε υδατάνθρακες, νιτρικό άλας, μαγνήσιο, σίδηρο, κάλιο, νάτριο, φώσφορο, βιταμίνη C, βιταμίνη Β1, Β2, Β6, Β5 (παντοθενικό οξύ), φυτικές ίνες και φυτοθρεπτικά συστατικά όπως το β- καροτένιο. Όσο για το κόκκινο χρώμα του βολβού του παντζαριού, αυτό οφείλεται σε χρωστικές που ονομάζονται βηταλαΐνες και έχουν έντονη αντιοξειδωτική δράση.

Τα παντζάρια αποτελούν «ασπίδα» για την αναιμία, κατεβάζουν τη χοληστερίνη και βοηθούν στην πρόληψη της οστεοπόρωσης.

Ο χυμός παντζαριού μπορεί να βοηθήσει και όσους έχουν πρόβλημα υψηλής πίεσης. Έρευνα του Queen Marry University of London απέδειξε ότι όσοι έπιναν μόλις ένα ποτήρι 250ml χυμού παντζαριού, μείωναν την πίεσή τους εντός 24 ωρών.

Περιέχουν λίγες θερμίδες (20 Kcal ανά 100 γραμμάρια) και είναι επομένως κατάλληλα για όσους βρίσκονται σε δίαιτα.

Βρώσιμο μέρος του φυτού: διογκωμένη ρίζα (γογγυλόριζα) και φύλλα

Χρήσεις: η ρίζα καταναλώνεται βρασμένη σε νερό ή ατμό σε σαλάτες ή σαν ορεκτικό. Με τις ρίζες επίσης, μπορείτε να φτιάξετε πολύ νόστιμα τουρσιά.

Τα φύλλα χρησιμοποιούνται, όπως το σπανάκι και το σέσκουλο, σε σαλάτες ή βραστά.