Τοματάκι Χιώτικο (8 ΦΥΤΑ)

Ελληνική παραδοσιακή ποικιλία τομάτας, ανοιχτής επικονίασης.

Σύμφωνα με μαρτυρίες ηλικιωμένων, η τομάτα αυτή ήρθε στο νησί από ναυτικούς, στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Οι Χιώτες πριν την εμφάνιση των ψυγείων, για να διατηρήσουν τους καρπούς μετά την συγκομιδή, δημιουργούσαν τις ρέτσες, δηλαδή πλεξούδες με καρπούς, τους οποίους και στέγνωναν στα σπίτια τους σε σκιερό χώρο.. Με αυτό τον τρόπο οι καρποί αφυδατώνονταν και μπορούσαν να τους καταναλώνουν όλο τον χρόνο (αφυδάτωση στον αέρα).

Φυτό ημί-αναρριχώμενο, φτάνει σε ύψος έως τα 1,80 μ.

Καρπός μικρός, στρόγγυλος, κόκκινου χρώματος. Γλυκός και νόστιμος. Η γεύση του καρπού και το άρωμα του, είναι καλύτερο σε ξερικές καλλιέργειες. 

Με τους καρπούς της Χιώτικης τομάτας, μπορείτε να φτιάξετε νόστιμες σαλάτες ή να τις αφυδατώσετε στον ήλιο ή στον αέρα όπως οι Χιώτες.

Πολύ καλή επιλογή για ξερικές και ζεστές περιοχές. 

Ιδανική για καλλιέργεια, από επαγγελματίες και ερασιτέχνες.

Υπαίθρια καλλιέργεια, καθώς και σε γλάστρες ή δοχεία.

 

Οικογένεια: Solanaceae

Επιστημονική ονομασία: Lycopersicon esculentum mill συνώνυμα Solanum lycopersicum

Πιστοποίηση Βιολογικού φυτού: ΔΗΩ

Ύψος φυτού: 1.50 – 1.80 μ.

Βάρος καρπού: 30 – 80 γρ.

Χρώμα καρπού: κόκκινο

Σχήμα καρπού: στρόγγυλο

Μεταφύτευση – συγκομιδή: 70 – 80 ημέρες

Χρώμα λουλουδιών: κίτρινο

Κύκλος ζωής: ετήσιος

Για επαγγελματίες αγρότες: ΝΑΙ

Για ερασιτέχνες κηπουρούς: ΝΑΙ

Καλλιέργεια σε γλάστρα: ΝΑΙ (σε γλάστρες μεγάλου μεγέθους, με πλούσιο βιολογικό υπόστρωμα, που να στραγγίζει καλά).

Παραγωγικότητα: αρκετά παραγωγική

Χρήσεις: σαλάτες, αφυδατωμένη

 

Εποχή μεταφύτευσης : μέσα – τέλος άνοιξης, αρχές καλοκαιριού (αναλόγως το υψόμετρο και την γεωγραφική θέση).

Αποστάσεις φύτευσης: 50 – 60 εκ. στην γραμμή και 80 – 100 εκ. μεταξύ των γραμμών.

Καλλιέργεια: υπαίθρια, γλάστρες ή δοχεία

 

Οι δικές μας παρατηρήσεις:

Την καλλιεργούμε από το 2009. Δεν πρέπει να την ποτίζετε όπως τις άλλες τομάτες, γιατί ο καρπός μεγαλώνει περισσότερο από το κανονικό (μπορεί να φτάσει και τα 100 γρ.)  και έτσι χάνεται η γεύση και το άρωμα της. Πρακτικά, θα μπορούσατε να την αρδεύετε κανονικά μέχρι και τα πρώτα στάδια καρπόδεσης και να μειώσετε τα νερά στο ελάχιστο, όταν ο καρπός είναι στο στάδιο του ”κορόμηλου”.