Κολοκύθα μίνι – Jack be little (ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΠΟΡΟΣ)

Βιολογικοί σπόροι, παραδοσιακής ποικιλίας κολοκύθας.

Σπάνια Αμερικάνικη ποικιλία, γνωστή και ως Pomarine και Little Sweetie. Αρχικά, η χρήση της ήτανε διακοσμητική. Στη συνέχεια, και μετά από δοκιμές, άρχισε να καλλιεργείται και για τους νόστιμους, μικρούς, καρπούς της.

Φυτό έρπουσας και ζωηρής ανάπτυξης.

Πολύ παραγωγικό. Σε ιδανικές συνθήκες, σχηματίζει έως και 15 – 20 καρπούς, ανά φυτό.

Καρπός πολύ μικρός (έως 350 γρ.), με φλούδα πορτοκαλί χρώματος. Σχήμα πεπλατυσμένο, με έντονες εγκολπώσεις κατά μήκος.

Σάρκα ανοιχτού πορτοκαλί χρώματος, πολύ γευστική. Ιδανική ποικιλία για γέμισμα και ψήσιμο σε φέτες. 

Πολύ καλή διάρκεια αποθήκευσης.

Ιδανική για καλλιέργεια, από ερασιτέχνες και επαγγελματίες.

Υπαίθρια καλλιέργεια.

 

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ ΚΟΛΟΚΥΘΑΣ JACK BE LITLE 

Χώρα προέλευσης ποικιλίας: Η.Π.Α., Κολοράντο.

Καλλιεργείται από: 1987, Rocky Ford.

Οι δικές μας παρατηρήσεις: μια μικροσκοπική ποικιλία κολοκύθας, για διακοσμητική και μαγειρική χρήση. Πολύ παραγωγική, ιδανική για καλλιέργεια, για ερασιτέχνες και επαγγελματίες.

Πού μπορεί να καλλιεργηθεί στη χώρα μας: σε όλη την Ελλάδα, από την άνοιξη έως το φθινόπωρο, όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες για την καλλιέργεια της κολοκύθας (δείτε παρακάτω, απαιτήσεις σε κλίμα)

Ιδανική εποχή σποράς: από το Μάρτιο έως και τον Ιούνιο

Ιδανική εποχή καλλιέργειας: αρχές της άνοιξης, καλοκαίρι και φθινόπωρο

Είδος κολοκύθας: Κοινή κολοκύθα ή καλοκαιρινή (Cucurbita pepo L.): κολοκύθες μικρού και μεσαίου μεγέθους, μικρής ή μεγάλης διάρκειας αποθήκευσης, διαφόρων σχημάτων και χρωμάτων.

Βάρος καρπού: 200 – 350 γρ.

Χρώμα φλούδας: σκούρο πορτοκαλί

Χρώμα σάρκας: ανοιχτό πορτοκαλί

Σχήμα καρπού: πεπλατυσμένο, με εγκολπώσεις κατά μήκος του καρπού

Βράβευση ποιότητας ποικιλίας:  –

Σπορά – συγκομιδή: 105 – 120 ημέρες  (σε ιδανικές συνθήκες καλλιέργειας)

Μεταφύτευση – συγκομιδή: 75 – 85 ημέρες (σε ιδανικές συνθήκες καλλιέργειας)

Διάρκεια αποθήκευσης: 8 μήνες (δείτε παρακάτω οδηγίες αποθήκευσης κολοκύθας)

Κατάλληλη για επαγγελματική καλλιέργεια; ΝΑΙ

Κατάλληλη για οικιακό λαχανόκηπο; ΝΑΙ

Κατάλληλη για καλλιέργεια σε γλάστρα ή δοχείο; ΟΧΙ

Απόδοση (παραγωγικότητα): πολύ παραγωγική

Πιστοποίηση βιολογικών σπόρων – φορέας: ECOCERT

Πιστοποίηση ανασυσκευασίας βιολογικών σπόρων – φορέας: ΔΗΩ

Άδεια συσκευασίας και διακίνησης σπόρων: ΚΕΠΠΥΕΛ Γιαννιτσών

 

ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΠΟΡΑΣ ΚΟΛΟΚΥΘΑΣ 

Επίπεδο δυσκολίας φυτρώματος (από 1 – 3): 1 (εύκολο)

Αριθμός σπόρων/γρ.  5 – 12 σπόροι (ανάλογα την ποικιλία και τη χρονιά παραγωγής σπόρου)

Απαιτείται μούλιασμα των σπόρων; δεν είναι απαραίτητο. Γενικά, οι σπόροι της κολοκύθας, έχουν υψηλά επίπεδα φυτρωτικότητας.

Εποχή σποράς: από τις αρχές της άνοιξης, έως τις αρχές του καλοκαιριού.

Βασικές απαιτήσεις φυτρωτικότητας σπόρου – χρόνος: εμφάνιση βλαστιδίου σε 4 έως 8 ημέρες, σε θερμοκρασία εδάφους 18 – 20°C και θερμοκρασία περιβάλλοντος 18 – 25°C την ημέρα και 17 – 18°C, τη νύχτα.

Βάθος σποράς: α) 2.5 εκ. σε εδάφη που συγκρατούν υγρασία, β) 5 εκ. σε αμμουδερά εδάφη.

Πόση είναι η διάρκεια ζωής (βλαστικότητα) των σπόρων κολοκύθας; σε ιδανικές συνθήκες αποθήκευσης, οι σπόροι της κολοκύθας, έχουν διάρκεια ζωής 4 – 6 χρόνια.

ΠΩΣ ΣΠΕΡΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΛΟΚΥΘΑ (μέθοδος): την κολοκύθα, μπορούμε να τη σπείρουμε απευθείας στο έδαφος ή να τη σπείρουμε σε δίσκους σποράς και να μεταφυτέψουμε τα φυτά στο έδαφος, όταν είναι έτοιμα. Παρακάτω, θα περιγράψουμε και τις δύο τεχνικές.

ΣΠΟΡΑ ΚΟΛΟΚΥΘΑΣ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ

α) Προετοιμασία εδάφους για τη σπορά: Αφού οριοθετήσουμε την καλλιεργήσιμη έκταση, σκάβουμε με ένα πατόφτυαρο ή φρεζάρουμε, σε βάθος 20 – 30 εκ., φροντίζοντας να σπάσουμε και τυχόν σβώλους χώματος, που θα εμποδίσουν τη βλαστικότητα των σπόρων και ισιώνουμε με μια τσουγκράνα το έδαφος.

β) Σπορά κολοκύθας: με ένα ξύλο με μυτερή άκρη, τραβήξτε ευθείες γραμμές, βάθους 2.5 έως 5 εκ., οι οποίες θα απέχουν μεταξύ τους από 250 έως 400 εκ. Μέσα σε αυτές τις γραμμές, ρίξτε σπόρους, που να απέχουν μεταξύ τους από 120 έως 200 εκ.. Ακολουθεί το σκέπασμα των σπόρων, με κοσκινισμένο χώμα. Στη συνέχεια, κάνουμε ένα χορταστικό πότισμα, με ένα ποτιστήρι που φέρει “φυσούνα”, για να μην παρασύρουμε τους σπόρους, σε μεγαλύτερο βάθος. Διατηρήστε μια σχετική υγρασία στο έδαφος (χωρίς το νερό να λιμνάζει), ώστε να βοηθήσετε τους σπόρους να φυτρώσουν. Ακολουθεί το αραίωμα των νεαρών φυτών.

γ) Αραίωμα των νεαρών φυτών: επειδή οι σπόροι που ρίχνουμε στις γραμμές, θα φυτρώσουν ακανόνιστα και σε μια θέση μπορεί να υπάρχουν πολλά φυτά, πρέπει να τα αφαιρέσουμε και να αφήσουμε ένα φυτό σε κάθε θέση. Έτσι, το φυτό που θα αφήσουμε να αναπτυχθεί, θα έχει το χώρο (και χωρίς τον ανταγωνισμό των άλλων), να αναπτύξει το καλύτερο δυνατό μέγεθος φύλλων και ρίζας. Η διαδικασία είναι απλή. Αφαιρούμε όλα τα φυτά, τραβώντας τα από το έδαφος και αφήνουμε από ένα, σε κάθε θέση. Πότε κάνουμε το αραίωμα των νεαρών φυτών στην κολοκύθα; 7 – 10 ημέρες, μετά την εμφάνιση των νεαρών φυτών.

ΣΠΟΡΑ ΚΟΛΟΚΥΘΑΣ ΣΕ ΔΙΣΚΟΥΣ ΣΠΟΡΑΣ

Πώς και πού σπέρνουμε: γεμίζουμε μικρές γλάστρες ή δίσκους σποράς, με έτοιμο βιολογικό υπόστρωμα. Με τη μύτη ενός μολυβιού, κάνουμε στο κέντρο της γλάστρας ή του δίσκου, μια μικρή τρύπα, βάθους έως 2.5 εκ. Σε αυτή την οπή, τοποθετούμε 1 – 2 σπόρους και τους σκεπάζουμε απαλά, με άμμο ή καλά κοσκινισμένη τύρφη. Ποτίζουμε απαλά και με προσοχή, ώστε να μην ξεσκεπάσουμε τους σπόρους. Μετά το φύτρωμα των σπόρων, σε κάθε θήκη σποράς ή στη γλάστρα, αφήνουμε ένα νεαρό φυτό κολοκύθας.

Ποτίσματα στο σπορείο: διατηρείστε σταθερά, ελαφρά υγρό, το υπόστρωμα στο σπορείο σας. Είναι προτιμότερο, να ποτίζετε συχνά με μικρές ποσότητες νερού, παρά αραιά και με μεγάλες ποσότητες, που είναι πιθανό να σαπίσουν τους σπόρους ή να δημιουργήσουν άλλα προβλήματα στα νεαρά σπορόφυτα.

Υλικά σποράς: 1) γλάστρες (διαμέτρου 4 – 6 εκ. και βάθους έως 10 εκ.) ή δίσκοι σποράς ανάλογων μεγεθών,  2) βιολογικό υπόστρωμα ή καλά απολυμασμένο compost, 3) ποταμίσια άμμος ή κοσκινισμένη τύρφη, για την κάλυψη του σπόρου, 4) ετικέτες για τη σήμανση του δίσκου με την ποικιλία ή το είδος που καλλιεργείτε, 5) ποτιστήρι με μικρές τρύπες, ώστε το νερό ποτίσματος, να πέφτει απαλά στο έδαφος και να μην ξεσκεπάζει τους σπόρους, 6) θερμόμετρο.

Χρονικό διάστημα από τη σπορά έως τη μεταφύτευση: ανάλογα τις συνθήκες (θερμοκρασία, υγρασία, φως), περίπου 25 – 40 ημέρες.

Πότε μεταφυτεύουμε: όταν η ρίζα έχει σχηματιστεί καλά (έχει “πλέξει” το υπόστρωμα), τα φυτά έχουν ύψους 10 – 15 εκ., ο βλαστός τους είναι στιβαρός και έχουν τουλάχιστον, 3 – 5 καλά σχηματισμένα φύλλα.

Αριθμός φυτών/m²: 1 φυτό.

 

ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΑΣ

Οικογένεια: Cucurbitaceae

Επιστημονική ονομασία: Cucurbita sp. 

Καταγωγή κολοκύθας: διαφέρει ανάλογα με το είδος της κολοκύθας. α) Η κοινή κολοκύθα, έχει καταγωγή από το Μεξικό και τις Η.Π.Α. β) Η μέγιστη κολοκύθα, έχει καταγωγή από την Αργεντινή, τη Βολιβία και το Εκουαδόρ. γ) Η γλυκιά κολοκύθα, έχει καταγωγή από τη Βολιβία, το Εκουαδόρ, το Μεξικό, τον Παναμά και το Πουέρτο Ρίκο. δ) Η Διακοσμητική κολοκύθα ή Νεροκολοκύθα, έχει καταγωγή από την τροπική Αφρική.

Άλλες ονομασίες: Κολοκύθα μακρόστενη, Πάρκαπο, Κολοκύθα μοσχάτη, Κολοκύνθη η μείζων, Γλυκιά κολοκυθιά, Φλασκιά, Νεροκολοκύθα, Λαγηνοκολοκύνθη, Λαγηνάρια.

Διεθνείς ονομασίες: Musky gourd, Courge musguee, Pumpkin, Potiron, Zucca, Pumpa, Kabak, Abóbora, тыква, Dovleacul, かぼちゃ, Gresskar, Calabash, Round botle.

Είδη κολοκύθας: τα πιο γνωστά είδη, είναι τα παρακάτω, α) Κοινή κολοκύθα ή καλοκαιρινή (Cucurbita pepo L.): κολοκύθες μικρού και μεσαίου μεγέθους, μικρής ή μεγάλης διάρκειας αποθήκευσης, διαφόρων σχημάτων και χρωμάτων. β) Κολοκύθα η μέγιστη ή η χειμερινή (Cucurbita maxima Duchesne):κολοκύθες μεσαίου και πολύ μεγάλου μεγέθους. Έχουν αναφερθεί ποικιλίες με καρπούς, βάρους πάνω από 900 κιλά. Οι ποικιλίες αυτού του είδους, έχουν μεσαία και μεγάλη διάρκεια αποθήκευσης. Χρησιμοποιείται στην παρασκευή γλυκών, σε πίτες γλυκές ή αλμυρές και για διακοσμητικούς σκοπούς. γ) Γλυκιά κολοκύθα (Cucurbita moschata Duchesne): καρποί μεσαίου και μεγάλου μεγέθους, διαφόρων χρωμάτων και σχημάτων. Οι κολοκύθες αυτού του είδους, έχουν μεγαλύτερη αντοχή στις χαμηλές θερμοκρασίες του φθινοπώρου. Έχουν χρήσεις σε πίτες και στη μαγειρική. δ) Διακοσμητική κολοκύθα, Νεροκολοκύθα ή Φλασκιά (Lagenaria siceraria (Molina) Standl): είναι διεθνώς γνωστή ως Calabash, Bottle gourd κ.α. Κολοκύθες διαφόρων σχημάτων και μεγεθών, που χρησιμοποιούνται από αρχαιοτάτων χρόνων, για τη μεταφορά νερού και άλλων υγρών, για την κατασκευή διαφόρων οικιακών σκευών, μουσικών οργάνων κ.α. Το σχήμα τους, θυμίζει αυτό της φιάλης. Όταν ωριμάσουν, αφαιρείται η σάρκα από το εσωτερικό των καρπών και παραμένει η σκληρή εξωτερική φλούδα (ο καρπός είναι ”κούφιος”).

Απαιτήσεις της κολοκύθας σε κλίμα: φυτό της θερμής εποχής. Είναι πολύ ευπαθές στις χαμηλές θερμοκρασίες. Απαιτεί θερμοκρασίες, πάνω από τους 18 °C. Άριστες θερμοκρασίες για την ανάπτυξη της, είναι από τους 18 έως τους 24°C. Μέγιστη, είναι 32°C και ελάχιστη, 10°C. Ηλιόλουστος και ξηρός καιρός, είναι ιδανικός για το σχηματισμό των καρπών της.

Απαιτήσεις της κολοκύθας σε έδαφος: σε γόνιμα, καλά αεριζόμενα, ελαφρά ή μέσης σύστασης, που στραγγίζουν καλά. Ιδανικό PH: από το 6 έως το 7.

Λίπανση: καλό θα είναι για να γίνει ολοκληρωμένη λίπανση, πριν από οποιαδήποτε ενέργεια σας, να προχωρήσετε σε ανάλυση εδάφους. Είναι μια απλή και οικονομική μέθοδος. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας και να σας δώσουμε όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες. Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι, η κολοκύθα έχει πολύ καλά αποτελέσματα, σε έδαφος που είναι πλούσιο σε οργανική ουσία και η προσθήκη βιολογικής κοπριάς ή η χλωρή λίπανση, μπορούν να δώσουν πολύ καλά αποτελέσματα.

Αποστάσεις φύτευσης: 120 – 200 εκ. πάνω στη γραμμή καλλιέργειας (απόσταση, φυτό από φυτό) και 250 – 400 εκ., μεταξύ των γραμμών καλλιέργειας (απόσταση, γραμμή από γραμμή καλλιέργειας).

Καλλιέργεια σε γλάστρες ή δοχεία: οι κολοκύθες, επειδή είναι φυτά με έρπουσα ανάπτυξη και απαιτούν αρκετό χώρο, δεν είναι εύκολο να καλλιεργηθούν σε γλάστρες ή δοχεία.

Ποτίσματα στην κολοκύθα: είναι φυτό απαιτητικό στο νερό. Πρέπει να δοθεί προσοχή, ώστε την περίοδο της ανθοφορίας και του σχηματισμού των καρπών, η υγρασία του εδάφους να είναι σε ικανοποιητικά επίπεδα. Εάν υπάρχει έλλειψη νερού κατά την ανθοφορία, είναι πιθανό να πέσουν τα άνθη από τα φυτά (ανθόρροια), με αποτέλεσμα την μείωση της παραγωγής. Επίσης, επειδή το αρδευτικό νερό, είναι πολύ σημαντικό στο μέγεθος των καρπών (εκτός από τη γονιμότητα του εδάφους), σε περίπτωση έλλειψης, οι καρποί θα είναι μικρού μεγέθους και υποβαθμισμένοι ποιοτικά.

Εμπειρικά, θα λέγαμε ότι, ένα πότισμα ανά 3 – 4 ημέρες το φθινόπωρο και την άνοιξη, είναι πιθανό να καλύψει τις ανάγκες της κολοκύθας σε νερό. Το καλοκαίρι και σε συνθήκες καύσωνα, η άρδευση μπορεί να γίνεται καθημερινά ή ανά δύο ημέρες.

Επιλέγουμε να ποτίζουμε με τη μέθοδο της σταγόνας (στάγδην άρδευση) και προσέχουμε το νερό να μην “λιμνάζει”, γύρω από τα φυτά.

Πώς και πότε γίνεται η συγκομιδή της κολοκύθας; η συγκομιδή στη χώρα μας ξεκινάει τον Αύγουστο και ολοκληρώνεται τον Οκτώβριο. Εξαρτάται από την ποικιλία και από το πόσο πρώιμη ή όψιμη είναι. Μπορείτε να καταλάβετε πότε είναι έτοιμος ο καρπός της κολοκύθας για συγκομιδή, από τα παρακάτω: α) το χρώμα της φλούδας έχει σχηματιστεί σε όλο τον καρπό, β) η φλούδα του καρπού είναι πολύ σκληρή, τόσο που με το νύχι σας, δεν μπορείτε να αφήσετε σημάδι στην επιφάνεια της, γ) όταν χτυπάτε με το χέρι σας τον καρπό, ο ήχος είναι ”βαθύς”, πολύ διαφορετικός από τον ανώριμο, που είναι ”επιφανειακός”, δ) το κοτσάνι (ο μίσχος), που κρατάει τον καρπό στο φυτό, έχει ξεραθεί και έχει καφέ χρώμα, ε) τα περισσότερα φύλλα του φυτού της κολοκύθας, έχουν ξεραθεί.

Η συγκομιδή γίνεται χειρωνακτικά, σε διάφορα ”χέρια” (διαδοχικά), με ένα κοφτερό μαχαίρι ή ψαλίδι. Ο καρπός αφαιρείται από το φυτό, μαζί με ένα κομμάτι κοτσανιού (μίσχου), μήκους 8 – 10 εκατοστών. 

Πώς αποθηκεύουμε τις κολοκύθες; οι κολοκύθες έχουν μεγάλη διάρκεια αποθήκευσης, όταν οι συνθήκες και ο τρόπος αποθήκευσης είναι ο ιδανικός: 1) Η συγκομιδή των καρπών να γίνεται πριν από τους παγετούς. Ο παγετός είναι πολύ πιθανό, να ”μαλακώσει” την επιφάνεια των καρπών και να τους κάνει ευπαθείς στη σήψη. 2) Πριν την οριστική μεταφορά στο χώρο αποθήκευσης, καλό θα είναι να σκληραγωγήσετε τους καρπούς. Ουσιαστικά, αυτό που θέλουμε να επιτύχουμε, είναι να σκληραίνουμε και άλλο τη φλούδα των καρπών, να ξεραθεί καλά το κοτσάνι τους και να γλυκάνουμε και άλλο τη σάρκα τους. Οπότε, για μια εβδομάδα έως δέκα ημέρες, οι καρποί της κολοκύθας, τοποθετούνται αραιά, σε θερμοκρασίες έως 20°C. Ο χώρος αυτός μπορεί να είναι ένα υπόστεγο, μια βεράντα ή ένα θερμοκήπιο. 3) Μην μεταφέρετε τους καρπούς στην αποθήκη, κρατώντας τους από το κοτσάνι (μίσχο), εάν η κολοκύθα είναι βαριά, είναι πιθανό να δημιουργηθεί τραυματισμός στο σημείο επαφής του μίσχου με τον καρπό. 4) Αποθηκεύουμε μόνο ώριμες κολοκύθες. Οι ανώριμοι καρποί, δεν έχουν σκληρή φλούδα, οπότε, δεν είναι κατάλληλοι για αποθήκευση. Ακόμα, δεν αποθηκεύουμε καρπούς σπασμένους, χτυπημένους ή άρρωστους. Η διάρκεια αποθήκευσης τους είναι μικρή και είναι πιθανό να μεταφέρουν σημάδια σήψης και σε άλλους υγιείς. 5) Δεν τοποθετούμε τις κολοκύθες σε πάτωμα που είναι χωμάτινο ή στο τσιμέντο. Πρέπει να τις ακουμπήσετε σε άχυρο, σε χαρτόνια, ξύλινες παλέτες ή ράφια. 6) Οι καρποί τοποθετούνται ο ένας δίπλα στον άλλο, σε μια στρώση και σε απόσταση που να ”κυκλοφορεί” ο αέρας ανάμεσα τους. Εάν τους αποθηκεύσετε σε στοίβες, η διάρκεια αποθήκευσης τους μειώνεται δραματικά. 7) Ο χώρος αποθήκευσης των καρπών της κολοκύθας, πρέπει να είναι σκοτεινός, με θερμοκρασία 12 έως 15°C και σχετική υγρασία, 60 – 70%. Σε αυτές τις συνθήκες, οι κολοκύθες (ανάλογα με την ποικιλία), μπορούν να διατηρηθούν έως 6 μήνες. 8) Ελέγχετε τακτικά την κατάσταση των καρπών στην αποθήκη. Απομακρύνετε αυτούς που μαλακώνουν ή έχουν σημάδια σήψης. 9) Οι κολοκύθες είναι αγαπημένη λιχουδιά διάφορων τρωκτικών. Ο χώρος αποθήκευσης, πρέπει να είναι καλά προφυλαγμένος.

Άλλοι τρόποι διατήρησης της κολοκύθας: εκτός από τη διατήρηση στην αποθήκη, η κολοκύθα μπορεί να διατηρηθεί στην κατάψυξη, να γίνει τουρσί ή να αποξηραθεί.

Προσβολές από έντομα: Αφίδες ή ψείρες, Τετράνυχος, Αλευρώδεις, Καραφατμέ, Υλέμια.

Προσβολές από μύκητες – βακτήρια: Περονόσπορος, Ωίδιο, Βοτρύτης, Ανθράκωση, Βακτηριακή μάρανση.

Προσβολές από ιώσεις: Μωσαϊκό της αγγουριάς, Μωσαϊκό της καρπουζιάς, Μωσαϊκό της κολοκυθιάς.

 

ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΟΛΟΚΥΘΑΣ 

Οι κολοκύθες, είναι πλούσιες σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, που παρέχουν πολλά οφέλη στην υγεία. 100 γραμμάρια κολοκύθας, περιέχουν μόλις 26 θερμίδες. Είναι πλούσια σε βιταμίνη Α, η οποία είναι απαραίτητη για γερή όραση και γερό ανοσοποιητικό σύστημα. Επίσης, είναι πλούσια σε κάλιο, το οποίο βοηθά στην εξισορρόπηση της αρτηριακής πίεσης.

Οι κολοκύθες περιέχουν καροτενοειδή, μια φυσική χρωστική, που προσδίδει το κόκκινο ή πορτοκαλί χρώμα στους καρπούς της. Τα καροτενοειδή, ασκούν ισχυρή αντικαρκινική δράση. Οι κολοκυθόσποροι (πασατέμπος), εκτός από πεντανόστιμοι, είναι πολύ καλοί για την υγεία μας. Μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου, βελτιώνουν την υγεία του εντέρου και του προστάτη και μειώνουν τον κίνδυνο καρδιοπάθειας.

Βρώσιμο μέρος του φυτού: η σάρκα του ώριμου καρπού

Χρήσεις: η κολοκύθα ήταν και είναι, μια εύκολη λύση για παρασκευές και συνταγές, χωρίς πολύ μεγάλη και δύσκολη προετοιμασία. Όλα τα σπίτια που έχουν λαχανόκηπο, έχουν κάπου στην αποθήκη τους, κολοκύθες. Είναι ένα υπέροχο λαχανικό, σε αλμυρές ή γλυκιές συνταγές.

Άπειρες οι συνταγές της κολοκύθας. Ενδεικτικά, αναφέρουμε: πουρές, σούπα, σουφλέ, σάλτσες κολοκύθας!!!

Με τη σάρκα της κολοκύθας, μπορείτε να φτιάξετε και πολύ νόστιμες κολοκυθόπιτες (γλυκιές ή αλμυρές). Ένα πολύ νόστιμο φθινοπωρινό – χειμερινό σνακ, σε πολλές περιοχές της χώρας μας.

Σε όλη την Ελλάδα, μπορείτε να βρείτε σπιτικό, γλυκό κουταλιού κολοκύθας. Είναι μια πολύ νόστιμη και τραγανή λιχουδιά.

Στις στρόγγυλες κολοκύθες, μπορείτε να αδειάσετε το εσωτερικό τους και να τις χρησιμοποιήσετε σαν σκεύος, που μέσα θα περιέχει τυριά, διάφορα βότανα κ.α.. Αφού τις ροδίσετε, προσθέστε τα υλικά που επιθυμείτε και βάλτε τα όλα μαζί ξανά στο φούρνο, για να ψηθούν ή να μαλακώσουν και τα υπόλοιπα υλικά.

Με τους σπόρους της κολοκύθας, μπορείτε να φτιάξετε σπιτικά πασατέμπος ή να τους προσθέσετε σε σαλάτες ή άλλα σνακ. Απλά ροδίστε τους σε ένα φούρνο και περιχύστε τους ελαιόλαδο και αλάτι.

Οι κολοκύθες ταιριάζουν καλά με: κρεμμύδια, σκόρδο, τζίντζερ, παρμεζάνα, φέτα, μοτσαρέλα, θυμάρι, δεντρολίβανο, μαϊντανό, αποξηραμένα φρούτα και μπαχαρικά όπως κανέλα, μοσχοκάρυδο, μπαχάρι ή σκόνη κάρυ.

 

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ – ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ 

1) Οι σπόροι που διαθέτουμε, είναι πιστοποιημένοι βιολογικοί, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό κανονισμό, που ορίζει τους κανόνες παραγωγής και πιστοποίησης τους.

2) Επιλέγουμε βιολογικούς σπόρους, ΜΟΝΟ από κορυφαίες σπορό-παραγωγικές εταιρίες. Αυτές, ακολουθούν όλες τις διαδικασίες, ώστε να διαθέτουν υψηλά επίπεδα βλάστησης και να είναι απαλλαγμένοι από παθογόνα.

3) Είναι όλοι αναπαραγόμενοι και ελεύθεροι πνευματικών δικαιωμάτων. Μπορείτε να τους διατηρείτε και να τους αποθηκεύσετε για μελλοντική χρήση, χωρίς κανένα πρόβλημα.

4) Δεν είναι γενετικά τροποποιημένοι (Μεταλλαγμένοι), ούτε Υβρίδια. Ανήκουν στην κατηγορία, των βελτιωμένων ποικιλιών και παραδοσιακών ποικιλιών.

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΣΠΟΡΟΙ ;

Οι σπόροι που έχουν παραχθεί από φυτά, στα οποία εφαρμόζεται η βιολογική καλλιέργεια. Το αγρόκτημα που γίνεται η παραγωγή τους, ελέγχεται, ώστε να γίνεται η εφαρμογή της βιολογικής γεωργίας και οι σπόροι που θα παραχθούν, να πληρούν τις προϋποθέσεις και να είναι κατάλληλοι για την αγορά.

Οι συμβατικοί σπόροι, πριν συσκευαστούν, απολυμαίνονται με χημικά. Στους βιολογικούς σπόρους, η απολύμανση τους γίνεται με φυσικούς τρόπους (π.χ. χρήση χαμηλών θερμοκρασιών).

Γιατί να επιλέξω τους βιολογικούς σπόρους;

– γιατί είναι σημαντικό για εμάς, αλλά και για τις επόμενες γενιές, να διατηρηθούν οι παραδοσιακοί σπόροι. Επιλέγοντας βιολογικούς σπόρους, σας δίνεται η δυνατότητα να καλλιεργήσετε μια παραδοσιακή ποικιλία και να διατηρήσετέ σπόρους για δική σας χρήση.

– γιατί θα δοκιμάσετε ξεχωριστές – αυθεντικές γεύσεις.

– επειδή παράγονται σε κτήματα που καλλιεργούνται βιολογικά, είναι καλά προσαρμοσμένοι σε αυτές τις συνθήκες καλλιέργειας. Οπότε είναι μία ιδανική πρόταση, για κτήματα που θα εφαρμόσουν τη βιολογική γεωργία ή άλλες οικολογικές μεθόδους καλλιέργειας.

– γιατί είναι μια έμπρακτη στήριξη, στην προσπάθεια που γίνεται, για μια βιώσιμη γεωργία, που σέβεται τη βιοποικιλότητα και το περιβάλλον γενικότερα.