Πεπόνι Ξερικό της Καταλονίας (8 ΦΥΤΑ)

Βιολογικά φυτά, παραδοσιακής ποικιλίας πεπονιού.

Πολύ σπάνια ποικιλία πεπονιού, από την περιοχή της Καταλονίας, στην Ισπανία. Καλλιεργείτε αιώνες, ως ξερικό από παραγωγούς μικρής κλίμακας ή από ερασιτέχνες κηπουρούς. Είναι ονομαστό για την γεύση των καρπών του και το δυνατό τους άρωμα. Στην χώρα μας, θα μπορούσε να καλλιεργηθεί ερασιτεχνικά, σε κήπους που έχουν δύσκολες – ξερικές συνθήκες καλλιέργειας και έλλειψη νερού.

Φυτό έρπουσας ανάπτυξης, με μέτρια παραγωγικότητα.

Σχηματίζει καρπούς στρόγγυλους – ωοειδής, μικρού μεγέθους, με μέσο βάρος 300 – 500 γρ. Η φλούδα τους είναι κίτρινου χρώματος.

Η σάρκα είναι κίτρινου – πράσινου χρώματος, τραγανή με πολύ πλούσιο άρωμα και γεύση. Πιθανότατα, η γεύση της είναι πολύ έντονη γιατί η καλλιέργεια αυτής της ποικιλίας είναι ξερική. 

Μικρή διατήρηση των καρπών μετά την συγκομιδή. Το ξερικό της Καταλονίας, προτείνεται για άμεση κατανάλωση.

Ιδανική για καλλιέργεια, από ερασιτέχνες κηπουρούς.

Υπαίθρια καλλιέργεια.

 

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ ΠΕΠΟΝΙΟΥ ΞΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΟΝΙΑΣ 

Χώρα προέλευσης ποικιλίας: Ισπανία, περιοχή της Καταλονίας

Καλλιεργείται από: άγνωστο

Οι δικές μας παρατηρήσεις: σπάνια ποικιλία πεπονιού από την περιοχή της Καταλονίας. Ιδανική για καλλιέργεια, σε περιοχές με έλλειψη νερού και δύσκολες συνθήκες καλλιέργειας. Στην αρχή, δηλαδή στο στάδιο της μεταφύτευσης, ποτίζεστε ελαφρά τα φυτά σας και μόλις αυτό ”πιάσουν” στο έδαφος, αφήστε τα χωρίς νερό. Έχει παρατηρηθεί ότι, εάν την ποτίσετε όταν έχουν σχηματιστεί οι καρποί, είναι πολύ πιθανό αυτοί να εμφανίσουν σκασίματα στην επιφάνεια τους. Οπότε λίγο νερό στην αρχή και μετά αφήνουμε το φυτό να σχηματίσει, λίγους αλλά γλυκούς καρπούς. Για ερασιτεχνική καλλιέργεια.

Που μπορεί να καλλιεργηθεί στην χώρα μας: σε όλη την Ελλάδα. Κυρίως όμως σε νότιες και κεντρικές περιοχές της χώρας μας.

Ιδανική εποχή καλλιέργειας: άνοιξη

Τύπος πεπονιού: Πεπόνια Muskmelon: σχήμα καρπών, σφαιρικό ή επίμηκες. Ο φλοιός τους είναι ελαφρά δικτυωτός ή και με καθόλου δικτυώσεις.

Βάρος καρπού: 300 έως 500 γρ.

Χρώμα σάρκας: κίτρινο – πράσινο

Χρώμα φλούδας: κίτρινο

Σχήμα καρπού: ωοειδές – στρόγγυλο

Μεταφύτευση – συγκομιδή: 50 – 60  ημέρες (σε ιδανικές συνθήκες)

Διάρκεια ζωής του φυτού: ετήσιο

Βράβευση ποιότητας ποικιλίας: – 

Κατάλληλη για επαγγελματική καλλιέργεια; ΟΧΙ

Κατάλληλη για οικιακό λαχανόκηπο; ΝΑΙ

Απόδοση (παραγωγικότητα): μέτρια παραγωγική

Συσκευασία για ερασιτέχνες: δισκάκι των 8 φυτών

Συσκευασία για επαγγελματίες: δίσκος 150 φυτών (κατόπιν συνεννόησης)

Πιστοποίηση βιολογικών φυτών – φορέας: ΔΗΩ

Έλεγχος φυτοϋγείας: ΚΕΠΠΥΕΛ Γιαννιτσών

 

ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΑΣ

Οικογένεια: Cucurbitaceae

Επιστημονική ονομασία: Cucumis melo L.

Καταγωγή Πεπονιού: ανατολική Αφρική και Ινδίες.

Άλλες ονομασίες: Πηπονιά, Ταμπούρα, Μηλοπέπονο, Πεπόνι φετωτό, Σίκυος.

Διεθνείς ονομασίες: Melon, Melone, Melao , Muskmelon, Rockmelon, Sweet melon, Meloun, Pepene, пъпеш, Meloen.

Γενικά στοιχεία για το πεπόνι: Από αναπαραστάσεις σε αρχαίους Αιγυπτιακούς τάφους, γνωρίζουμε ότι καλλιεργούσαν το πεπόνι, από το 2400 π.χ. Επίσης, στην αρχαία Ελλάδα, ήτανε γνωστό με το όνομα Σίκυος. Κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, η καλλιέργεια τους εξαπλώθηκε και σε άλλες περιοχές. Ήτανε ένα από τα πρώτα φυτά, που μεταφέρθηκαν από την Ευρώπη στην Αμερική, μετά την ανακάλυψη της. Υπάρχουν αναφορές για καλλιέργεια της πεπονιάς από το 1516, στην κεντρική Αμερική και το 1629, στην πολιτεία της Νέας Υόρκης.

Σε διεθνές επίπεδο, οι κυριότερες χώρες παραγωγής πεπονιού, είναι η Κίνα, η Τουρκία και το Ιράν. Στην Ευρώπη, είναι η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ελλάδα.

Τύποι πεπονιού: οι βασικοί τύποι είναι οι παρακάτω: α) Πεπόνια Muskmelon: σχήμα καρπών, σφαιρικό ή επίμηκες. Ο φλοιός τους είναι ελαφρά δικτυωτός ή και με καθόλου δικτυώσεις. β) Πεπόνια Κανταλούπες: σχήμα καρπών σφαιρικό, με χαρακτηριστικές μικρές αυλακώσεις κατά μήκος και φλοιό με ανώμαλη, σκληρή, πολύ δικτυωτή επιφάνεια. γ) Χειμερινά πεπόνια: λέγονται χειμερινά πεπόνια, γιατί είναι πολύ όψιμα (ωριμάζουν τέλος καλοκαιριού – φθινόπωρο) και έχουν μεγάλη διάρκεια διατήρησης των καρπών τους. Σε πολλές περιοχές του κόσμου, συγκομίζονται το φθινόπωρο και καταναλώνονται την εποχή των Χριστουγέννων. Οι καρποί τους είναι μεγάλου μεγέθους, με λεία φλούδα, χωρίς δικτυώσεις. Σε αυτή τη βοτανική ομάδα, ανήκουν οι κατηγορίες πεπονιού, Honeydew, Casaba, Honeyball, Persian, Grenshaw.

Απαιτήσεις του πεπονιού σε κλίμα: όπως και η καρπουζιά, είναι φυτό της θερμής εποχής. Άριστες θερμοκρασίες για την ανάπτυξη των φυτών της πεπονιάς, είναι από τους 18 έως 26°C, με μέγιστη κοντά στους 32°C. Σε χαμηλότερες θερμοκρασίες, τα φυτά έχουν βραδεία ανάπτυξη και σε συνθήκες παγετού, καταστρέφονται.

Απαιτήσεις του πεπονιού σε έδαφος: μπορεί να καλλιεργηθεί σε διάφορα εδάφη, ιδανικά όμως είναι τα γόνιμα, μέσης σύστασης εδάφη, που στραγγίζουν καλά. Εδάφη που δεν στραγγίζουν καλά και είναι πολύ συνεκτικά, καλό θα είναι να αποφεύγονται. Ιδανικό ph εδάφους, για την πεπονιά, κυμαίνεται από το 6.0 έως το 7.5.

Λίπανση: καλό θα είναι, για να γίνει ολοκληρωμένη λίπανση, πριν από οποιαδήποτε ενέργεια σας, να προχωρήσετε σε ανάλυση εδάφους. Είναι μια απλή και οικονομική μέθοδος. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας και να σας δώσουμε όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες. Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι, το πεπόνι είναι απαιτητικό φυτό σε κάλιο.

Αποστάσεις φύτευσης:  α) 30 έως 60 εκ., πάνω στη γραμμή καλλιέργειας (απόσταση, φυτό από φυτό) και 1.80 έως 2.20 μ. απόσταση, γραμμή από γραμμή καλλιέργειας (απόσταση διαδρόμων). β) Για πιο πυκνή καλλιέργεια, 40 έως 60 εκ. πάνω στη γραμμή καλλιέργειας (απόσταση, φυτό από φυτό) και 1.60 έως 1.40 μ. απόσταση, γραμμή από γραμμή καλλιέργειας (απόσταση διαδρόμων).

Καλλιέργεια σε γλάστρες ή δοχεία: ΟΧΙ

Ποτίσματα στο πεπόνι: είναι σχετικά απαιτητικό φυτό στο νερό άρδευσης. Ιδιαίτερα κατά την περίοδο της άνθησης και του σχηματισμού των καρπών, η έλλειψη νερού, θα υποβαθμίσει και θα μειώσει την παραγωγή. Ένα φυτό με μεγάλα φύλλα, όπως αυτό του πεπονιού, έχει μεγάλες απώλειες υγρασίας και η σταθερή διατήρηση της, είναι πολύ σημαντική για την υγεία και την παραγωγικότητα του φυτού. Παλαιότερα, το πότισμα της πεπονιάς, γινότανε με αυλάκια. Με αυτό τον τρόπο, εκτός από τη μεγάλη σπατάλη νερού, πολλές φορές η περίσσεια νερού, δημιουργούσε προβλήματα στις ρίζες των φυτών. Σήμερα, σχεδόν καθολικά, το πόστισμα της πεπονιάς, γίνεται με σταγόνες (στάγδην άρδευση).

Εμπειρικά, θα λέγαμε, ότι την άνοιξη ένα πότισμα ανά 3 – 4 είναι αρκετό, ενώ το καλοκαίρι και στην περίοδο των υψηλών θερμοκρασιών ανά 1 – 2 ημέρες. Προσέχουμε, ώστε το νερό να μην ”λιμνάζει” γύρω από τα φυτά.

Πώς και πότε γίνεται η συγκομιδή του πεπονιού; Εξαρτάται από την ποικιλία και τον τύπο του πεπονιού. Για κάθε ποικιλία που επιλέγει κάποιος για καλλιέργεια, είναι γνωστό εξ΄ αρχής, πόσες ημέρες θέλει από τη μεταφύτευση έως και την έναρξη της συγκομιδής. Οπότε είναι γνωστό, με μικρή απόκλιση, ότι π,χ, η τάδε πεπονιά, θέλει 90 ημέρες ή η άλλη 110 ημέρες. Σε γενικές γραμμές, ως κριτήρια ωρίμανσης στους τύπους πεπονιού Muskmelon και Κανταλούπες, είναι τα εξής:  α) Η αλλαγή του χρώματος στο φλοιό του καρπού. Π.χ. από πράσινο σε πρασινοκίτρινο ή κίτρινο (υπάρχει πλέον άφθονο φωτογραφικό υλικό, στο διαδίκτυο, με ώριμους καρπούς μιας ποικιλίας πεπονιάς). β) Στις ποικιλίες που η φλούδα τους σχηματίζει δικτυώσεις (εξογκώματα), αυτές, κατά την ωρίμανση των καρπών, είναι έντονα σχηματισμένες και εξέχουν της φλούδας (είναι ανάγλυφες). Στους ανώριμους καρπούς, οι δικτυώσεις είναι επίπεδες. γ) Στο σημείο επαφής, μίσχου – καρπού (όταν ωριμάσει ο καρπός, δημιουργείται μια σχισμή σαν να θέλει το φυτό να αφήσει τον καρπό. Το σημείο αυτό είναι εύκολα ορατό. Εάν πιέσετε τον μίσχο με το χέρι σας, φαίνεται καθαρά η σχισμή. Οπότε η συγκομιδή, μπορεί να ξεκινήσει άμεσα. Στα χειμερινά πεπόνια (Θρακιώτικα, Αμυνταίου, Piel de sapo κ.α.) τα κριτήρια είναι διαφορετικά: α) Το χρώμα του καρπού, είναι χαρακτηριστικό της ποικιλίας, όταν είναι στην ωρίμανση, β) Σε αυτούς του τύπους πεπονιών, ο καρπός κατά την ωρίμανση, είναι ελαφρά μαλακός, ιδιαίτερα στην άκρη του (στη ”μύτη”). γ) Ο ποδίσκος (το κλαδάκι που κρατάει τον καρπό στο φυτό), αποκτά κατά την ωρίμανση καφέ – μαύρο χρώμα και δείχνει μαραμένος. Ανακεφαλαιώνοντας, όταν ο καρπός στα χειμερινά πεπόνια, έχει το κατάλληλο χρώμα της ποικιλίας, ο καρπός όταν πιεστεί είναι ελαφρά μαλακός και ο ποδίσκος μαραμένος, μπορεί να ξεκινήσει η συγκομιδή των καρπών.

Η συγκομιδή των ώριμων καρπών, γίνεται διαδοχικά (σε ”χέρια”) και μπορεί να διαρκέσει έως και ένα μήνα από την έναρξη της. Με ένα ψαλίδι ή ένα μαχαίρι, κόβουμε το μίσχο (το κλαδάκι που κρατάει τον καρπό), λίγα εκατοστά πάνω από τον καρπό της πεπονιάς.

Διατήρηση και αποθήκευση: τα χειμερινά πεπόνια, όπως έχουμε αναφέρει και παραπάνω, μπορούν να διατηρηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε θερμοκρασία έως 10°C, αντέχουν έως 2 μήνες. Παλαιότερα, τα συγκόμιζαν ελαφρώς άγουρα, τα τοποθετούσαν σε ένα κελάρι με χαμηλή θερμοκρασία και τα κατανάλωναν το χειμώνα. Οι υπόλοιποι τύποι πεπονιού, έχουν μικρή διάρκεια διατήρησης. Αποθηκεύστε τα, σε θερμοκρασία δωματίου, σε δροσερό και καλά αεριζόμενο μέρος. Η διατήρηση τους, έχει χρονική διάρκεια λίγων ημερών.

Προσβολές από έντομα: Αφίδες, Τετράνυχος, Φυλλορύκτες, Υλέμυα, Αλευρώδεις, Σιδηροσκώληκας, Καραφατμέ, Επιλάχνα.

Προσβολές από μύκητες – βακτήρια: Ωίδιο, Περονόσπορος, Βοτρύτης, Ανθράκωση, Ανδρομυκώσεις, Σκληρωτινίαση, Κλαδοσπόριο, Βακτηριακή μάρανση.

Προσβολές από ιώσεις: Μωσαϊκό της πεπονιάς

 

ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΕΠΟΝΙΟΥ

Το πεπόνι αποδίδει μόνο 34 θερμίδες/100 γρ,  8,16 γρ υδατάνθρακες και 90 γρ νερό.

Το πεπόνι, κατά την άποψη πολλών ερευνητών σε θέματα διατροφής, είναι πλούσιο σε έναν αριθμό συστατικών που είναι γνωστό ότι μειώνουν την πίεση του αίματος και την χοληστερόλη και συνάμα προστατεύουν από διάφορους τύπους καρκίνου.

Βοηθά στην αραίωση του αίματος, μειώνοντας τις πιθανότητες καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών και αποτελεί, εξαιρετική πηγή αντιοξειδωτικών ουσιών, καθώς περιέχει βιταμίνη C και, β-καροτίνη.

Περιέχει ακόμη βιταμίνη Β6, η οποία συμβάλλει στην σύνθεση των νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου καθώς συντελεί στην καλύτερη πνευματική και ψυχολογική υγεία. Πλούσιο, συν τοις άλλοις, σε κάλιο, συμβάλλει στη ρύθμιση της καρδιακής λειτουργίας και της αρτηριακής πίεσης, διαθέτοντας συνάμα διουρητική δράση (κυρίως λόγω του μεγάλου ποσοστού νερού που περιέχει).

Βρώσιμο μέρος του φυτού: ώριμος καρπός

Χρήσεις: το πεπόνι, αποτελεί μια από τις αγαπημένες καλοκαιρινές φρουτοσαλάτες.

Στην χώρα μας, τον καταναλώνουμε συνήθως μόνο του. Δροσερό και χορταστικό, αποτελεί αγαπημένη καλοκαιρινή λιχουδιά.

Εκτός όμως από την χρήση ως φρουτοσαλάτα, με το πεπόνι, μπορείτε να φτιάξετε, υπέροχο σπιτικό γλυκό του κουταλιού, γρανίτα πεπόνι, smoothies, σπιτικό παγωτό κ.α.

Με τα πεπόνια, μπορείτε φτιάξετε νόστιμα και υγιεινά πρωινά, με δημητριακά, γιαούρτι ή να τα προσθέσετε σε βάφλες ή τηγανίτες.

Τα πεπόνια ταιριάζουν με, αλλαντικά, μέντα, βασιλικός, κόλιανδρο, φέτα, ρικότα, εσπεριδοειδή, ακτινίδιο, φράουλες, καρπούζι, μέλι, βανίλια, φουντούκια, αμύγδαλα, και φιστίκια.