Αγγούρι Shintokiwa (8 ΦΥΤΑ)

Παραδοσιακή ποικιλία αγγουριού, ανοιχτής επικονίασης.

Ήρθε στην Ευρώπη από την Ιαπωνία, στις αρχές του 1900. Πολύ φημισμένη ποικιλία και διεθνώς γνωστή, για την ποιότητα και την παραγωγικότητα της.

Συγκρινόμενη με άλλες ποικιλίες, αξιολογήθηκε ως ανώτερη, με την μεγαλύτερη ομοιομορφία και αντοχή.

Είναι φυτό ζωηρής ανάπτυξης, που απαιτεί καλή στήριξη.

Ο καρπός του είναι μεγάλος, λείος, τραγανός, πολύ εύγεστος και με καλή αντίσταση στην πικράδα. Σύμφωνα με πολλές περιγραφές, η γεύση του μπορεί να περιγραφεί ως βουτυρώδης. Έχει λεπτή φλούδα και αν θέλετε, μπορείτε να μην τον ξεφλουδίσετε στις σαλάτες σας.

Μπορεί να καλλιεργηθεί υπαίθρια, θερμοκηπιακά, καθώς και σε γλάστρες και δοχεία.

 

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΙΚΙΛΙΑΣ ΑΓΓΟΥΡΙΟΥ SHINTOKIWA 

Χώρα προέλευσης ποικιλίας: Ιαπωνία

Καλλιεργείται από: αρχές 1900. Πολλοί υποστηρίζουν, ότι στην Ευρώπη το έφεραν οι μαθητές του Rudolf Steiner (Ελβετός, ιδρυτής της βιοδυναμικής γεωργίας).

Οι δικές μας παρατηρήσεις: μια από τις καλύτερες ποικιλίες αγγουριού. Καλλιεργείται σε όλο τον κόσμο και έχει θερμούς υποστηρικτές. Καρπός μεγάλος, με πολύ καλές αποδόσεις και με πολύ καλά χαρακτηριστικά. Αντοχή σε εχθρούς και ασθένειες.

Πού μπορεί να καλλιεργηθεί στην χώρα μας: σε όλη την Ελλάδα.

Ύψος φυτού: αναρριχώμενο – αόριστο

Μέγεθος  καρπών: 25 – 30  εκ.

Χρώμα καρπών: σκούρο πράσινο

Χρώμα σάρκας: ανοιχτό πράσινο

Διάρκεια ζωής του φυτού: ετήσιο

Γεύση: δροσερή – πολύ γλυκιά, βουτυρώδης

Βράβευση ποιότητας ποικιλίας:  –

Μεταφύτευση – συγκομιδή: 55 – 65 ημέρες (σε ιδανικές συνθήκες)

Κατάλληλη για επαγγελματική καλλιέργεια; ΝΑΙ

Κατάλληλη για οικιακό λαχανόκηπο; ΝΑΙ

Απόδοση (παραγωγικότητα): πολύ παραγωγική

Συσκευασία για ερασιτέχνες: δισκάκι των 8 φυτών

Συσκευασία για επαγγελματίες: δίσκος 77 – 150 φυτών (κατόπιν συνεννόησης)

Πιστοποίηση βιολογικών φυτών – φορέας: ΔΗΩ

Έλεγχος φυτοϋγείας: ΚΕΠΠΥΕΛ Γιαννιτσών

 

ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΑΣ

Οικογένεια: Cucurbitaceae

Επιστημονική ονομασία: Cucumis sativus L.

Διεθνείς ονομασίες: Cucumber, Concombre, Gurke, Pepino, Cetriolo

Απαιτήσεις της αγγουριάς σε κλίμα: είναι φυτό θερμής εποχής, με άριστες θερμοκρασίες για την ανάπτυξη του, τους 20 °C την νύχτα και 30 °C την ημέρα. Ελάχιστη θερμοκρασία ανάπτυξης είναι οι 15 °C και η μέγιστη οι 32 °C.

Απαιτήσεις της αγγουριάς σε έδαφος: αποδίδει καλύτερα, σε γόνιμα, καλά στραγγιζόμενα εδάφη, πλούσια σε οργανική ουσία. Είναι απαιτητική καλλιέργεια σε θρεπτικά στοιχεία, ιδίως σε άζωτο και κάλιο. Ιδανικό PH: 5.5 – 7.5.

Λίπανση: καλό θα είναι, για να γίνει ολοκληρωμένη λίπανση, πριν από οποιαδήποτε ενέργεια σας να προχωρήσετε σε ανάλυση εδάφους. Είναι μια απλή και οικονομική μέθοδος. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας και να σας δώσουμε, όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες. Σε γενικές γραμμές θα λέγαμε, ότι η αγγουριά είναι απαιτητικό φυτό, που απαιτεί να γίνει μια βασική λίπανση με την εγκατάσταση της καλλιέργειας.

Αποστάσεις φύτευσης: 40 έως 50 εκ. μεταξύ των φυτών και 1.20 – 2.00 μ. μεταξύ των γραμμών καλλιέργειας.

Καλλιέργεια σε γλάστρες ή δοχεία: η ποικιλία αγγουριού Shintokiwa, δεν θεωρείται κατάλληλη για καλλιέργεια σε γλάστρα.

Ποτίσματα στην αγγουριά: η αγγουριά είναι απαιτητική στο νερό. Είναι φυτό που θέλει πυκνή τροφοδοσία νερού, την εποχή της άνθησης και της ανάπτυξης καρπών. Σε γενικές γραμμές, απαιτεί περίπου 2 ποτίσματα την εβδομάδα, σε εποχές με χαμηλές θερμοκρασίες (άνοιξη – φθινόπωρο) και κάθε 1 – 2 ημέρες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Η καλύτερη μέθοδος άρδευσης, είναι αυτή της σταγόνας. Ο όγκος του νερού ποτίσματος, πρέπει να είναι τόσος, ώστε να μην ”λιμνάζει” γύρω από το φυτό.

Άλλες εργασίες: βοτάνισμα ή σκάλισμα αγριόχορτων, στήριξη των φυτών (τα αγγούρια σχηματίζουν μακρείς βλαστούς, που θέλουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα δέσιμο με σπάγκο στον πάσσαλο ή στο πλέγμα στήριξης). Έλεγχος για εχθρούς και ασθένειες. 

Πώς και πότε γίνεται η συγκομιδή του αγγουριού; όταν οι συνθήκες είναι ιδανικές, η αγγουριά καρποφορεί συνέχεια. Είναι πολύ σημαντικό, οι καρποί να συγκομίζονται στο κατάλληλο μέγεθος, γιατί όταν μεγαλώσουν παραπάνω από το κανονικό, γεμίζουν σπόρους στο εσωτερικό τους και πικρίζουν. Για τις μεγαλόκαρπες ποικιλίες, το ιδανικό μέγεθος είναι 20 – 30 εκ. και η διάμετρος του καρπού τα 5 – 8 εκ. Στις μικρόκαρπες, όταν ο καρπός αποκτήσει μέγεθος 10 – 15 εκ., η συγκομιδή γίνεται με ένα μαχαίρι ή ένα ψαλίδι.

Διατήρηση και αποθήκευση: έχει μικρή διάρκεια διατήρησης. Η μέγιστη διατήρηση τους, στην συντήρηση ενός ψυγείου, είναι περίπου στις 7 – 12 ημέρες.

Προσβολές από έντομα: αφίδες ή ψείρες, λυριόμυζα, τετράνυχος, αλευρώδης, σιδηροσκώληκες, καραφατμέ.

Προσβολές από μύκητες – βακτήρια: ωίδιο, περονόσπορος, φουζάριο, βακτηριακή μάρανση.

Προσβολές από ιώσεις: μωσαϊκό της αγγουριάς

 

ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΓΟΥΡΙΟΥ

Θρεπτική αξία του αγγουριού: Από τα πιο σημαντικά θρεπτικά συστατικά που συναντάμε στο αγγούρι, είναι οι αντιοξειδωτικές ουσίες και το λαχανικό αυτό είναι πλούσιο σε αυτές, όπως είναι η βιταμίνη C και το β-καροτένιο. Επίσης, έχει σημαντικό ρόλο στην ενυδάτωση του οργανισμού μας, συμβάλλει στην καλή λειτουργία του εντέρου και στην απώλεια βάρους (ένα αγγούρι 300 γρ. έχει 45 θερμίδες). Ακόμα βοηθά, στην καλή λειτουργία του εγκεφάλου και τέλος δρα προστατευτικά, έναντι κάποιων επιπλοκών του διαβήτη.

Βρώσιμο μέρος του φυτού: καρπός ωμός ή μαγειρεμένος.

Χρήσεις: η περισσότερο γνωστή χρήση του αγγουριού, είναι ωμό σε σαλάτες. Στην Αμερική κυρίως, τα μικρόκαρπα ή βιομηχανικά αγγουράκια, τα μεταποιούν σε άλμη με ξύδι και άνηθο και φτιάχνουν τις γνωστές πίκλες (τουρσί).

Ακόμα, το αγγούρι αποτελεί βασικό συστατικό κρεμών ομορφιάς, με κύρια χρήση στο δέρμα.

Επίσης, με το αγγούρι παρασκευάζονται, σαπούνια, αρώματα κτλ..